Σε μία κατατοπιστική και χρήσιμη ανάρτηση του πριν από λίγο στο Geopolitical Cyprus, ο διεθνολόγος Ζήνωνας Τζιάρρας, σημειώνει:

Επειδή παρακολουθώ κάποια επιμονή-εμμονή σχετικά με το αν η έκρηξη στη Βηρυτό έγινε από πυρηνικά, ατομικά, θερμοβαρικά, διαστημικά και άλλα όπλα (δε λέω, η συνομωσία είναι στο αίμα μας), να πούμε κάποια πράγματα.

Εκτός του ότι παρόμοια περιστατικά/ατυχήματα υπήρξαν πολλά στην ιστορία με δύο σημαντικά και πρόσφατα να είναι στο Ryongchŏn (της Β. Κορέας, το 2004 με 160+ νεκρούς) και στο Tianjin (της Κίνας, το 2015 με 170+ νεκρούς) ξεχνούμε το σχεδόν πανομοιότυπο περιστατικό του 1947 στο Texas City των ΗΠΑ.

Εκεί είχαν πυροδοτηθεί λόγω πυρκαγιάς περίπου 2300 τόνοι νιτρικής αμμωνίας που ήταν αποθηκευμένοι σε πλοίο που ήταν προσδεμένο στο λιμάνι. Η τρομακτική έκρηξη δημιούργησε μια αλυσίδα άλλων εκρήξεων στο λιμάνι με δραματικά αποτελέσματα. Οι τραυματίες ξεπέρασαν τους 5000 ενώ καταγράφηκαν 581 νεκροί, εκ των οποίων οι 63 δεν αναγνωρίστηκαν. 113 άτομα δεν βρέθηκαν ποτέ. 2000 έμειναν άστεγοι. Επιπλέον, η εν λόγω τραγωδία οδήγησε και σε σημαντικές αλλαγές στους κανονισμούς αποθήκευσης της νιτρικής αμμωνίας.

H έκρηξη του 1947 στο Τέξας κατατάσσεται μεταξύ των ισχυρότερων μη-πυρηνικών εκρήξεων στην ιστορία. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι μαζί με την έκρηξη στο Ludwigshafen της Γερμανίας το 1921 (4500 τόνοι νιτρικής αμμωνίας και θειικού αμμωνίου με σχεδόν 600 νεκρούς) και τη χθεσινή στον Λίβανο ίσως να μιλάμε για τις τρείς ισχυρότερες μη-πυρηνικές εκρήξεις στην ιστορία.

Καμιά φορά χρειάζεται μια ιστορική και συγκριτική προοπτική πριν προβούμε σε υπερβολές και συνομωσίες, σπέρνωντας τον πανικό. Τα δε σχόλια για το "μανιτάρι" καλό είναι να προσεχθούν, καθώς "μανιτάρι" δεν βγάζουν μόνο οι πυρηνικές εκρήξεις αλλά και άλλες εκρήξεις μικρότερης εμβέλειας/είδους. Ψάξτε το ελεύθερα στην Mεγάλη του Έθνους Εγκυκλοπαίδεια: Google.