The Great Women: Nadia Murad
Η 25χρονη Nadia Murad κατάφερε να επιβιώσει σε μία από τις χειρότερες περιόδους για τον λαό της
Η Nadia Murad (Nadia Murad Basee Taha) ήταν θύμα σεξουαλικής δουλείας του Ισλαμικού Κράτους η οποία μαζί με την Lamiya Aji Bashar επέζησε και έγινε εκπρόσωπος των γυναικών που έχουν υποστεί σεξουαλική βία από το Ισλαμικό Κράτος. Είναι δημόσια υποστηρικτής της κοινότητας των Γεζίντι του Ιράκ, μιας θρησκευτικής μειονότητας κατά της οποίας οι μαχητές του Ισλαμικού Κράτους έχουν εξαπολύσει εκστρατεία γενοκτονίας και της έχει απονεμηθεί το Βραβείο Ζαχάρωφ το 2016. Το 2018 τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης μαζί με τον Denis Mukwege.
Στις 3 Αυγούστου 2014 το Ισλαμικό Κράτος δολοφόνησε όλους τους άρρενες του χωριού Kocho, στην περιοχή Sinjar του Ιράκ, τόπο καταγωγής της Aji Bashar και της Murad. Μετά τη σφαγή αυτή, το Ισλαμικό Κράτος προχώρησε στην υποδούλωση γυναικών και παιδιών. Όλες οι γυναίκες, μεταξύ αυτών η Aji Bashar, η Murad και οι αδελφές τους, απήχθησαν, αγοράστηκαν και πουλήθηκαν επανειλημμένα και χρησιμοποιήθηκαν ως σκλάβες του σεξ. Στη σφαγή στο Kocho η Murad έχασε έξι από τους αδερφούς της και τη μητέρα της, η οποία δολοφονήθηκε μαζί με άλλες 80 μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες που κρίθηκε ότι δεν είχαν σεξουαλική αξία.
Διότι οι τζιχαντιστές του ΙΚ θεωρούν τους Γιαζίντι αιρετικούς. Μια μειονότητα κουρδόφωνη, πιστή σε μια αρχαία θρησκεία, που λατρεύει έναν μοναδικό Θεό και «στον επικεφαλής των αγγέλων», τον οποίο αντιπροσωπεύει ένα παγώνι.
Όπως χιλιάδες άλλες γυναίκες Γιαζίντι, η Murad αναγκάστηκε να «παντρευτεί» έναν τζιχαντιστή, ο οποίος τη χτυπούσε, όπως έχει δηλώσει η ίδια στη διάρκεια μιας συγκλονιστικής ομιλίας της στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΔΩ: Στον αγώνα κατά της σεξουαλικής βίας δίνεται το Nobel Ειρήνης
Τον Νοέμβριο του 2014 η Murad κατόρθωσε να δραπετεύσει με τη βοήθεια γειτόνων της, οι οποίοι την έβγαλαν από την περιοχή που ελεγχόταν από το Ισλαμικό Κράτος, και έτσι έφτασε με πλαστά χαρτιά σε καταυλισμό προσφύγων στο βόρειο Ιράκ και έπειτα στη Γερμανία.
«Αδυνατούσα να αντέξω τόσους βιασμούς και τόση βία», επεσήμανε για να εξηγήσει τους λόγους που την ώθησαν να δραπετεύσει, ένα σχέδιο που κατάφερε να θέσει σε εφαρμογή χάρη στη βοήθεια μιας οικογένειας μουσουλμάνων στη Μοσούλη.
Ένα έτος αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2015, η Murad μίλησε για την εμπειρία της στην πρώτη στην ιστορία σύνοδο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την εμπορία ανθρώπων. Τον Σεπτέμβριο του 2016 έγινε η πρώτη πρέσβειρα καλής θέλησης του UNODC (Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Έλεγχο των Ναρκωτικών και την Πρόληψη του Εγκλήματος) για την αξιοπρέπεια των επιζώντων από εμπορία ανθρώπων και συμμετείχε σε παγκόσμιες και τοπικές πρωτοβουλίες ευαισθητοποίησης σχετικά με τη δεινή θέση αναρίθμητων θυμάτων εμπορίας. Τον Οκτώβριο του 2016 το Συμβούλιο της Ευρώπης την τίμησε με το Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Václav Havel.
Εκτός από τη Nadia Murad, οι Γιαζίντι έχουν και μία ακόμη σύμμαχο, την Amal Clooney, τη Βρετανολιβανέζα γνωστή δικηγόρο υπέρμαχο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η οποία έγραψε και τον πρόλογο στο βιβλίο της Nadia.Το βιβλίο της τιτλοφορείται: The Last Girl: My Story of Captivity, and My Fight Against the Islamic State.
Πριν από ακριβώς έναν χρόνο, μετά την έκκλησή της, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ δεσμεύθηκε να βοηθήσει τις αρχές του Ιράκ να συγκεντρώσουν αποδείξεις για τα εγκλήματα εναντίον των Γιαζίντι.
Ο «αγώνας» της Nadia Murad της επιφύλαξε όμως και όμορφες εκπλήξεις. Στις 20 Αυγούστου ανακοίνωσε μέσω Twitter τον αρραβώνα της με έναν άλλο ακτιβιστή υπέρ των Γιαζίντι, τον Abid Shamdeed.
