Παρασκευή 11 του Νοέμβρη πρωί, Αθήνα, ήλιος με δόντια. Είπα να πάω μια βόλτα να δω τι παίζει με το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, που άνοιξε στα τέλη Οκτωβρίου. Το άνοιξε το λες και κατ’ ευφημισμό μιας και η όλη ιστορία του ΕΜΣΤ τίμησε τη φολκλόρ παράδοση του γιοφυριού της Άρτας και του «ολημερίς το χτίζανε το βράδυ γκρεμιζόταν».

Την είσοδο κατόρθωσαν και την έβαλαν στην Καλλιρόης και όχι στη Συγγρού. Ας όψεται ο Όθωνας και οι στρατηγοί του που τους άρεσε πολύ η μπύρα. Στο χώρο αυτό καθ’ εαυτόν λειτουργούν μόνο το ισόγειο και το υπόγειο και η πρόσβαση στον ανελκυστήρα είναι με φωτοτυπία. Out of Order. Επίσης ο χώρος του merchandise δεν λειτουργεί ακόμη.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας στους χώρους του ΕΜΣΤ είδαμε την έκθεση «Κρίσιμοι Διάλογοι, Αθήνα - Αμβέρσα» που είναι μια συμπαραγωγή με το αντίστοιχο μουσείο της Αμβέρσας, με αφορμή την καλλιτεχνική επικοινωνία και παραλληλοποίηση ιδεών και θεματικών από τις δύο πόλεις. Ξεχωρίσαμε τον Ορμπανισμό (την πλανητική αστικοποίηση δηλαδή) του Λουκ Ντελέ σε αντιπαραβολή με τα έργα του Δημήτρη Αληθεινού και του Άλαν Σεκούλα. Κάπου πήρε το μάτι μας και μια Polaroid του 81 της Μαρίνας (της Αμπράμοβιτς μωρέ) από τη συλλογή της φλαμανδικής κοινότητας.

Όσο κιουρέιτη και όση contemporary art χωρέσει στο μυαλό του Έλληνα αυτή θα είναι εδώ. Θα είναι εδώ. Θα είναι εδώ…

Αυτό βέβαια που μας εντυπωσίασε ήταν η Σαμπρίνα. Αυτή η αγέραστη και αγέρωχη λαϊκό-ποπ ντίβα της νεοελληνικής τέχνης. Αυτός ο εκρηκτικός συνδυασμός πλαστικότητας της Πάμελας Άντερσον, φορμαλιστικού ταμπεραμέντου (φωτοσοπαρισμένο μπάνερ με ελαφριά έξωση της γλωσσίτσας προς τα έξω στα πρότυπα του «θρλλρλ-θρλλρλ» που σου κάνει η γκόμενα από το απέναντι τραπέζι) και 90’s δυναμικής. **Η Σαμπρίνα από τη μπουζουκλερί επί της Λεωφόρου Συγγρού στέκεται σαν **μια άλλη μούσα του Κλιμτ και του Μπονάρ. Μια σύγχρονη παρηκμασμένη Ελληνίδα Θεά παρούσα παντού μέσα στο ΕΜΣΤ. Μπαίνει από το παράθυρο, από την τζαμαρία, από παντού. Για να σου υπενθυμίσει πως όσο κιουρέιτη και όση contemporary art χωρέσει στο μυαλό του Έλληνα αυτή θα είναι εδώ. Θα είναι εδώ. Θα είναι εδώ…

Μια σύγχρονη παρηκμασμένη Ελληνίδα Θεά παρούσα παντού μέσα στο ΕΜΣΤ. Μπαίνει από το παράθυρο, από την τζαμαρία, από παντού