Τη βιτρίνα του «Hugå» την απολαμβάναμε φωτισμένη και κουκλίτσα, όπως είναι το βράδυ, κατά τη διάρκεια των νυχτερινών μας εξορμήσεων στην πόλη. Στην αρχή αναρωτιόμασταν τι ακριβώς είναι, μετά μάθαμε πως όλοι οι ντιζαινάτοι φίλοι μας έχουν ψωνίσει απ’ εκεί και η αλήθεια είναι πως μας πήρε λίγους μήνες να συντονιστούμε για να μπούμε στα ενδότερα. Και σήμερα έχουμε να το λέμε πως τα ενδότερα αποτελούν μία εμπειρία.

Μπαίνοντας στον χώρο χαιρετίσαμε την Aline, η οποία σημειώστε πως ταιριάζει άψογα με την όλη ατμόσφαιρα γιατί είναι πανέμορφη κι η ίδια. Αφού πήραμε μία πρώτη –κυριολεκτική- μυρωδιά απ’ τα αρωματικά κεριά στον χώρο, αρχίσαμε να ψαχουλεύουμε τα καλούδια που φιλοξενούνταν στα mid-century έπιπλα που, όπως μάθαμε, αναπαλαιώνει ο φίλος της Aline, ο Αλέκος.

Χαμηλώνοντας την ήδη as supposed to be ένταση της χαλαρής και πολύ ζεν μουσικής του μαγαζιού, η Aline μας πρόσφερε κρύο νεράκι με δυόσμο και λεμόνι και απάντησε στην πρώτη μας απορία, που πιθανόν να είναι και δική σου. «Τι σημαίνει Hugå;».

«Να την σκέφτεστε ως ανορθόγραφη δανέζικη λέξη», μας λέει και εξηγεί «Προφέρεται ως ‘χούγκα’ και πρόκειται για μία ορθογραφική παραλλαγμένη μορφή της δανέζικης λέξης ‘hygge’ που προφέρεται κι αυτή έτσι. ‘Hygge’ θα πει ζεστή ατμόσφαιρα, όμορφοι άνθρωποι, όμορφα πράγματα. Περιγράφει βασικά μία κατάσταση. Ο λόγος που άλλαξα την ορθογραφία είναι για να βοηθήσω κάπως τον κόσμο με την σκανδιναβική προφορά της λέξης στο γραπτό. Για να μην καταλήξει να προφέρεται ως ‘χάιτζι’ ή ως ‘χίγκι’… πείραξα την ορθογραφία».

Χαμογελάμε και χαζεύουμε τα υπέροχα illustrations και τα artwork στον τοίχο. Κοιτάζουμε τα κουκλίστικα mid-century έπιπλα στον χώρο, τα φωτιστικά και τα κιλίμια στο πάτωμα.

«Είμαστε συλλέκτες επίπλων και αντικειμένων αυτού του τύπου, ο Αλέκος κι εγώ. Κάποια στιγμή, που όλα αυτά δεν χωρούσαν στην αποθήκη μας, αποφασίσαμε να τα στεγάσουμε σ’ ένα όμορφο χώρο», μας εξηγεί η Aline κι εμείς συνεχίζουμε να περιφερόμαστε μαγεμένοι και βεβαίως να εντοπίζουμε όλα αυτά που θα θέλαμε να φιλοξενηθούν στο δικό μας σπίτι.

Φεύγοντας με τις τσαντούλες μας απ’ το Hugå και με το beat της μουσικής στον χώρο να ηχεί ακόμα στ’ αυτιά μας, για ένα πράγμα είμαστε σίγουροι: πως αυτή η πόλη όλο και ομορφαίνει, απ’ την καλή διάθεση και την ενέργεια των ανθρώπων που τη ζουν.