Ο Τάσος Πολυκάρπου, ηλεκτρολόγος μηχανικός στο επάγγελμα, θεωρεί πως ο κάθε αθλητής που τρέφει αγάπη για το άθλημά του, θα βρει τόσο τον χρόνο όσο και τον τρόπο να εξελιχθεί σ’ αυτό. Μας μιλάει για την δική του πορεία αλλά και τα extreme sports γενικότερα που, όπως πολύ πειστικά μας εξήγησε, έχουν την δυνατότητα να αλλάζουν τον τρόπο που κάποιος ζει και αντιλαμβάνεται την καθημερινότητά του.

Φωτογραφίες: Αρχείο Τάσου Πολυκάρπου

Τι είναι το performance wingsuit; Πρόκειται για ένα άθλημα ελεύθερης πτώσης με στολή που σου επιτρέπει να διανύεις μεγαλύτερη απόσταση οριζοντίως αντί καθέτως. Πηδώντας από αεροπλάνο ή γκρεμό, στόχος είναι η μείωση της ταχύτητας στην κατακόρυφη πτώση και η αύξηση της εμπρόσθιας.

Όταν με συστήνουν ως τον πρωταθλητή Κύπρου γελάμε. Είμαι πρωταθλητής Κύπρου γιατί δεν έχει κάποιον άλλο.

Είναι διαδεδομένο το άθλημα αυτό μεταξύ των extreme sporters; Παγκοσμίως ναι. Αριθμούνται 1,300 αθλητές σ’ όλο τον κόσμο, με τους πρώτους 100 στη λίστα να θεωρούνται επαγγελματίες. Στην Κύπρο έχουμε κόσμο που ασχολείται τόσο με το skydiving όσο και με το wingsuit αλλά στην κατηγορία μου, στο performance wingsuit, είμαι ο μόνος. Ξέρεις, έχουμε κι ένα αστείο με τους φίλους μου απ’ το εξωτερικό, που συνηθίζουν να με συστήνουν σε άλλους ως τον πρωταθλητή Κύπρου. Γελάμε γιατί μετά πρέπει να εξηγήσω πως είμαι πρωταθλητής Κύπρου γιατί δεν έχει κάποιον άλλο.

Μετά απ’ τον πρόσφατο αγώνα όμως, είσαι και παγκόσμιος πρωταθλητής. Ναι και είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτό. Είναι τιμητικό να κατέχεις το παγκόσμιο ρεκόρ και αυτό που με χαροποιεί ιδιαίτερα είναι που τώρα όλοι οι συναθλητές γνωρίζουν που βρίσκεται η Κύπρος.

Να μας πεις περισσότερα για την εν λόγω διάκριση; Πρόκειται για το διεθνές πρωτάθλημα Αγγλίας και Παγκόσμιο πρωτάθλημα Wingsuit Performance στο Netheravon, που πραγματοποιήθηκαν κάτω από την αιγίδα του διεθνούς οργανισμού FAI στις 27 και 28 του περασμένου Μαΐου. Είχαν λάβει μέρος 45 συνολικά πρωταθλητές απ’ όλο τον κόσμο και ο αγώνας πραγματοποιήθηκε από τις 3,000 μέχρι τις 2,000 μέτρα, με τους αθλητές να κάνουν έξι ξεχωριστά άλματα. Κατακτώντας την πρώτη θέση στον αγώνα αυτό, είχε ως αποτέλεσμα να αποκτήσω τον τίτλο του πρωταθλητή Αγγλίας αλλά και του παγκόσμιου πρωταθλητή, αφού στον αγώνα είχα καταγράψει και παγκόσμιο ρεκόρ απόστασης.

Πώς άρχισες να ασχολείσαι με το άθλημα αυτό; Πάντα μ’ άρεσαν τα extreme sports και απ’ το skydiving κατέληξα στο wingsuit γιατί ήθελα να δοκιμάσω κάτι καινούριο.

Να ρωτήσω το αναμενόμενο, αν δηλαδή ως extreme sporter αντιμετωπίζεις φοβίες ως προς το άθλημά σου; Οι φοβίες πάντα θα υπάρχουν, δεν φεύγουν ποτέ. Είμαι απ’ αυτούς που πιστεύουν πως εάν κάποιος σταματήσει να φοβάται τότε, καλό θα ήταν, να σταματήσει να ασχολείται με τέτοιου είδους αθλήματα. Απ’ την πλευρά του, το δικό μου άθλημα έχει να κάνει με τα όρια κι αυτό είναι κάτι που προκαλεί επιπλέον στρες.

Και ποια είναι τα όρια; Κοίτα, αυτό που επιδιώκουμε, αφού φορέσουμε την στολή και μπούμε στον αγώνα, είναι να αυξήσουμε όσο μεγαλύτερη ταχύτητα μπορούμε. Με την ταχύτητά μου να φτάνει στα 407 χιλιόμετρα, αυτό που μπορώ να σου πω είναι πως η αγωνία μου όλο και μεγαλώνει, άρα και το στρες μου. Άμα φτάσεις σ’ ένα τέτοιο επίπεδο, γνωρίζεις πως αυτό κυοφορεί κάποιες επιπτώσεις σε περίπτωση που ξεπεράσεις το όριο.

Και ποιες μπορεί να είναι οι επιπτώσεις αυτές; Να χάσεις, για παράδειγμα, τον έλεγχο του πιλοταρίσματος και κατά συνέπεια να αντιμετωπίσεις επιπλέον θέματα. Ξέρεις πρόκειται για ένα εγκεφαλικό, θα έλεγα, άθλημα οπότε παίζεις πάντα με την φοβία σου. Κάτι που βέβαια μετατρέπεται στο τέλος σε μία βαθιά ευχαρίστηση.

Όταν κάποιος βρίσκεται on air; Όχι, όταν ολοκληρώνει ένα άλμα. Σε εκείνο το σημείο νιώθεις την απόλυτη ευχαρίστηση και μαζί την φοβία σου να μετατρέπεται σ’ ένα συναίσθημα πληρότητας. Παρόλα αυτά πιστεύω πως τα συναισθήματα είναι διαφορετικά για κάποιον έμπειρο αθλητή από κάποιον που είναι άπειρος. Για μένα είναι πολύ δύσκολο να περιγράψω το συναίσθημα, γι’ αυτό αρκούμαι στο ότι μου προσφέρει ευχαρίστηση.

Πόση ώρα διαρκεί ένα άλμα και τι σκέφτεσαι κατά την διάρκεια; Μία συνηθισμένη ελεύθερη πτώση διαρκεί κάπου στα 45 δευτερόλεπτα έως και 1 λεπτό. Η δική μου η πτώση έχει διάρκεια 3 έως 4 λεπτών. Κατά την διάρκεια αυτή του άλματος δεν σκέφτομαι τίποτα. Και εννοώ, απολύτως τίποτα. Είναι ακριβώς εδώ που αναγνωρίζει κάποιος την αξία των extreme sports.

Και ποια είναι αυτή; Όταν κάνεις ένα extreme sport, το σώμα σου αναγκάζεται να στείλει αίμα στον εγκέφαλο. Οι έγνοιες σου διακόπτονται και ό,τι σε απασχολεί σβήνει. Επικεντρώνεσαι, εξ ανάγκης πλέον, σ’ αυτό που κάνεις. Είναι πολλές φορές που όταν βρίσκομαι σε ταχύτητες 350 χιλιομέτρων, το συναίσθημά μου δεν διαφέρει απ’ αυτό που έχω όταν κάθομαι στο σαλόνι του σπιτιού μου. Εκείνη την στιγμή, όταν βρίσκομαι στον αέρα, το μόνο που με ενδιαφέρει είναι ν’ ακούω προσεκτικά τις πληροφορίες του GPS απ’ το κράνος μου. Τίποτα άλλο.

Κάθε μισό δευτερόλεπτο ενημερώνεσαι για το επίπεδο που βρίσκεται η πτήση σου. Κάθε ενάμιση δευτερόλεπτο εκτελείς μία εντολή για να έχεις καλύτερο αποτέλεσμα.

Πώς δουλεύει το σύστημα αυτό; Κάθε μισό περίπου δευτερόλεπτο λαμβάνεις δεδομένα που έχουν να κάνουν με τα χιλιόμετρα που διανύεις και την ταχύτητά σου. Πρόκειται για ένα αναπόσπαστο κομμάτι του αθλήματος και οφείλεις να είσαι συγκεντρωμένος. Κάθε μισό δευτερόλεπτο που περνά, ενημερώνεσαι για το επίπεδο που βρίσκεται η πτήση σου, πράγμα που σου δίνει την δυνατότητα κάθε ενάμιση δευτερόλεπτο να εκτελείς μία εντολή που ενδέχεται να σου αποφέρει καλό αποτέλεσμα. Εκείνη την ώρα ξεχνάς ότι πετάς και απλά συγκεντρώνεσαι στο GPS και στα δεδομένα της πτήσης σου, διοχετεύοντάς τα στο είδος του αθλήματος. Το δικό μου αποτελείται από τρία μέρη.

Ποια είναι αυτά; Από τον χρόνο, την απόσταση και την ταχύτητα. Αυτός ο κύκλος επαναλαμβάνεται δύο ή τρεις φορές όταν είμαστε σε παγκόσμιο αγώνα.

Ο πρωταθλητισμός έχει αλλάξει κάτι για σένα; Το γεγονός ότι δέχομαι ολοένα και περισσότερες προτάσεις για να εκπαιδεύω αθλητές είναι τιμητικό και θεωρώ ότι πρόκειται για μία διαδικασία που εξελίσσει έναν αθλητή. Θεωρώ πολύ σημαντική την συνύπαρξή μου με άλλους έμπειρους αθλητές τους οποίους μου ζητείται να προπονώ. Οι ερωτήσεις τους βοηθούν και εμένα τον ίδιο να εξελίσσομαι. Παραμένοντας στο θέμα μας, οι επιδόσεις μού πρόσφεραν ακόμα μία τιμητική εμπειρία, να είμαι ένας εκ των τεσσάρων test pilots σ’ όλο τον κόσμο.

Τι σημαίνει αυτό; Όταν παράγεται μία στολή, μου αποστέλλεται να την δοκιμάσω κι έχω την ευθύνη, αφού πρώτα την χρησιμοποιήσω σε πτήση, να καταγράψω σχόλια και να τα μοιραστώ με την εταιρία, πριν την βγάλει σε παραγωγή.

Κάθε πόσο έχεις την ευχέρεια να προπονείσαι και που; Προπονούμαι συνήθως τα σαββατοκύριακα και τις πλείστες φορές αυτό λαμβάνει χώρα στο εξωτερικό, δίπλα από ξένους εκπαιδευτές με τους οποίους ταξιδεύουμε συχνά μαζί τόσο για εκπαιδευτικούς όσο και για αγωνιστικούς σκοπούς. Σε αγώνες πάω 5 με 6 φορές τον χρόνο αλλά γενικότερα ολοκληρώνω περίπου 300 άλματα ανά έτος. Βέβαια οι συναθλητές μου, στο εξωτερικό, μετρούν μέχρι και 1,000 άλματα ανά έτος. Η συχνότητα των δικών μου ταξιδιών εξαρτάται βέβαια κι απ’ τους αγώνες. Για το πρόσφατο παγκόσμιο πρωτάθλημα προσπαθούσα δύο μήνες πριν να ταξιδεύω κάθε σαββατοκύριακο εκτός Κύπρου. Είναι σημαντικό να προπονείσαι τακτικά γιατί βοηθάει το muscle memory του εγκεφάλου.

Με ποιο τρόπο; Στο άθλημά μας στόχος είναι η ακρίβεια οπότε η τακτική προπόνηση είναι σημαντική. Τα λάθη που θα κάνει κάποιος στην προπόνηση και έχει την ευχέρεια να τα διορθώσει τον προετοιμάζουν για ένα σημαντικό αγώνα γιατί οι κινήσεις είναι ήδη καταγραμμένες στο μυαλό και μένει να τις βάλει σε χρήση.

Η Κύπρος προσφέρεται για προπόνηση; Τα υφιστάμενα facilities δεν με βοηθούν στο επίπεδο που βρίσκομαι αυτή την στιγμή. Παίρνω ότι έχω να πάρω από την Κύπρο αλλά τα δεδομένα που μου παρέχονται στο εξωτερικό είναι πιο χρήσιμα για την εκπαίδευσή μου. Στο εξωτερικό, λόγω του είναι τέτοια η ροή των πραγμάτων, η όλη διαδικασία διαρκεί περίπου μία ώρα απ’ την στιγμή που θα μπεις στο αεροπλάνο κι επιπλέον σου δίνεται η ευκαιρία να κάνεις μέχρι και 10 άλματα μέσα σε μία ημέρα. Στην Κύπρο θα κάνεις 3, το πολύ 4. Οι λόγοι είναι επί το πλείστο τεχνικοί, αφού αριθμητικά οι αλεξιπτωτιστές είναι λίγοι κι επιπλέον, λόγω του ότι μόνο εγώ ασχολούμαι με το συγκεκριμένο άθλημα, αυτό δεν διευκολύνει την κατάσταση.

Η μαγεία είναι να καταφέρνεις να αντιμετωπίζεις μία δυσκολία. Στα σπορ και στην ζωή.

Θα πρότεινες, φαντάζομαι, το εν λόγω σπορ και σε άλλους. Ναι και επιπλέον θα ήθελα γενικότερα να δω περισσότερο κόσμο να ασχολείται με τα extreme sports. Ξέρεις, είναι απίστευτο το πώς αλλάζει η νοοτροπία κάποιου, ο τρόπος που συμπεριφέρεται και που αντιμετωπίζει την καθημερινή ζωή όταν ασχολείται με τα extreme sports. Αυξάνεται η αυτοπεποίθησή του και βλέπει τα πράγματα διαφορετικά.

Έχεις κάποιο παράδειγμα βγαλμένο απ’ την δική σου ζωή για να μοιραστείς; Να σου πω για μια περιπέτεια που είχα στις ελβετικές Άλπεις. Ήθελα να κάνω άλμα από γκρεμό, από ένα συγκεκριμένο exit point, και για να φτάσω εκεί έπρεπε να περπατήσω μόνος μου για δεκάμισι ώρες. Ο βαθμός δυσκολίας ήταν τρομακτικός, πέρασα μέσα από χιονισμένα δάση, χωρίς να έχω την εμπειρία του hiking, κι επιπλέον να πω πως έπρεπε να διαπραγματευτώ με την ψυχολογία μου σε διάφορες φάσεις. Στις 6 ώρες που περπατούσα σκεφτόμουν να τα παρατήσω και να επιστρέψω αλλά συνέχισα. Στις 8 ώρες βρέθηκα σ’ ένα σημείο που ήταν πολύ δύσκολο, λόγω του κενού βάθους αλλά, και πάλι, προχώρησα. Μετά από πολλές δυσκολίες έφτασα στο exit point, στο σημείο όπου στόχευα. Ακόμα κι εκείνη την στιγμή το σκεφτόμουν αν έπρεπε να πηδήξω. Ήμουν σωματικά και ψυχολογικά ράκος και πέραν αυτών, ο εξοπλισμός μου ήταν βρεγμένος και σε χάλια κατάσταση. Πήρα το τηλέφωνο και προσπάθησα να επικοινωνήσω με ελικόπτερο για να έρθει να με παραλάβει και τότε συνειδητοποίησα πως δεν είχα σήμα. Έτσι, αποφάσισα να πηδήσω. Έκανα ένα άλμα που διήρκησε για 1 λεπτό και 30 δευτερόλεπτα. Όταν προσγειώθηκα, μάζεψα στα γρήγορα τον εξοπλισμό μου για να προλάβω το τελευταίο λεωφορείο της γραμμής για το κοντινότερο χωριό. Πολύ σύντομα αντιλήφθηκα πως είχα χάσει και το λεωφορείο. Όμως, κι εδώ θέλω να καταλήξω, ένιωθα τόσο δυνατός ψυχολογικά απ’ όλη αυτή την διαδικασία, που βρήκα το κουράγιο να περπατήσω για ακόμα 5 ώρες για να φτάσω στο χωριό.

Τι ήταν αυτό που σου έδωσε δύναμη; Η όλη πορεία. Η διαδικασία ολόκληρη. Δεν ήταν το άλμα καθ’ αυτό. Δεν πετυχαίνεις τίποτα με ευκολία στην ζωή. Σε μένα πάντως δεν έχει τύχει ποτέ. Οι δυσκολίες, γενικότερα, είναι αυτές που σε κάνουν να νιώθεις δυνατός. Οι δυσκολίες που αντιμετώπισα στο ταξίδι αυτό, αλλά και η ευχαρίστηση του άλματος, μου έδωσαν δύναμη. Ξέρεις, ο κόσμος ακούει extreme sports και σκέφτεται την δύσκολη φάση που έχει να αντιμετωπίσει. Όλη η μαγεία όμως είναι να καταφέρνεις να αντιμετωπίζεις μία δυσκολία. Όπως στο σπορ, έτσι και στην ζωή, εκεί αντιλαμβάνεσαι πως μπορείς να πετύχεις πολλά περισσότερα απ’ όσα υπολογίζεις.