Πέρα απ’ τα «διεθνή αστέρια» που τώρα που διαβάζεις τις γραμμές αυτές ετοιμάζουν βαλίτσες για να βρίσκονται στην Κύπρο το Σάββατο που θα γίνει το μεγάλο πάρτι, και που έχουμε ήδη μιλήσει για δαύτους στους συνδέσμους που θα βρεις στο τέλος τούτου του κειμένου, ο Argyris ο Asleep πρότεινε και μας άρεσε να δημοσιεύσουμε στην AVANTGARDE και μια κουβέντα με δύο απ’ τους Κύπριους συμμετέχοντες καλλιτέχνες του φετινού Φάρμα.

«Ο Γιάννης κάνει λούπες με δικά του όργανα και βυζαντινή μουσική και ο Inal είναι ο μόνος που θα παρουσιάσει στο φεστιβάλ κάτι οπτικοακουστικό», μού είπε ανάμεσα σ’ άλλα o Argyris.

Όταν γνώρισα τους δυο φανταστικούς αυτούς Nicosians ταυτοχρόνως στο γραφείο τη μέρα που ήρθαν για να πούμε τα σχετικά, κατάλαβα. Με τον αρκετά προσωπικό και ξεχωριστό του τρόπο ο καθένας, ο Inal και ο Γιάννης είναι αμφότεροι «ταλεντάρες».

O τουρκοκυπριακής καταγωγής Inal Bilsen γεννήθηκε στη βόρεια πλευρά της Λευκωσίας και σπούδασε μουσική στο Eastern Mediterranean University στην Αμμόχωστο. Έζησε έξι χρόνια στο Λονδίνο, απ’ όπου συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές, έγραψε μουσική για μεγάλες ορχήστρες και συμμετείχε σ’ αυτήν τη London Symphony Orchestra, απ’ όπου βραβεύτηκε κιόλας.

Με εμβριθή παιδεία στην κλασική μουσική, σήμερα πειραματίζεται αρκετά με ηλεκτρονικούς ήχους. Πάρα πολύ μου άρεσαν και τα visuals που φτιάχνει, για παράδειγμα, κοίτα:

Δες κι άλλα μαζεμένα σ’ αυτόν εδώ τον προσωπικό του ιστότοπο.

Από το Λονδίνο κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ με ονομασία «A New Beginning». «Ήταν ένα υβρίδιο από ακουστικά όργανα μαζί με ηλεκτρονικά. Μια ιδιότυπη μείξη από ηλεκτρονική, ροκ και ambient μουσική».

Αυτήν την εποχή, ολοκληρώνει το δεύτερο του άλμπουμ. «Αν και έντονη είναι η χρήση των συνθεσάιζερς δεν θα έλεγα πως είναι καθαρόαιμη ηλεκτρονική μουσική, είμαι επηρεασμένος και από άλλα είδη και τα συνδυάζω».

Κάπου εδώ σκέφτομαι μεγαλόφωνα πως με αρκετούς μουσικούς που συμβαίνει κατά καιρούς να μιλώ, όλοι μου λένε πως «δεν τους αρέσει να καπελώνουν τη μουσική τους». Το ταμπέλωμα βοηθά το μάρκετινγκ, συμπληρώνει αυθόρμητα ο Ινάλ.

Στη Φάρμα ο Ινάλ θα παρουσιάσει προβολές με βίντεο, γραφικά και μουσική που συνδέονται μεταξύ τους. «Υπάρχει ένα κοινό στόρι πίσω απ’ όλα αυτά. Στην ηχογραφημένη μουσική που θα φέρω μαζί μου θα προσθέτω διάφορα συνθεσάιζερς που θα παίζω εκείνη την ώρα live. Αν και δεν το χρησιμοποιώ ως το stage όνομά μου, αυτό γίνεται στο πλαίσιο ενός γενικότερου μου πρότζεκτ που το έχω ονομάσει «Tales of the Future» και συμπεριλαμβάνει μουσικές μου συνθέσεις και visuals».

(youtube: https://www.youtube.com/watch?v=GavFckNwK3Q caption: Πέρα από τη σύνθεση και την παραγωγή της μουσικής ο Inal φτιάχνει και όλα τα visuals)

Ως άνθρωπος, μου λέει, είμαι λίγο νοσταλγικός γι’ αυτό μου αρέσει να αναμειγνύω σύγχρονους με vintage ήχους. Κάνω αρκετή χρήση του sci fi στοιχείου ως ένα μέσο να επικοινωνήσω τη σημερινή εποχή. Επίσης, αν και δεν είναι κάτι που γίνεται εύκολα αντιληπτό, οι θεματικές που αναπτύσσει η δουλειά μου με τον έναν ή τον άλλο τρόπο συνδέονται και με την Κύπρο.

θέλω να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου και να πεθάνω εδώ, κι αυτό παρόλο που ειδικά στη βόρεια πλευρά της Κύπρου είναι αρκετά δύσκολα τα πράγματα για τη δουλειά που κάνω

Ο Ινάλ δεν έχει παίξει στη Φάρμα ξανά, το κονέ με τον Αργύρη έγινε σ’ ένα φεστιβάλ που είχε γίνει στη Λευκωσία τον χειμώνα, το Buffer Fringe Festival . «Για να είμαι ειλικρινής, δεν γνωρίζω πάρα πολλά πράγματα για τη νότια πλευρά. Βόρεια πάντως νιώθω πως δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δημιουργούν τη δική τους μουσική, οι περισσότεροι παίζουν cover music. Είναι ελάχιστοι οι μουσικοί που παράγουν δικό τους έργο και συνήθως αυτοί αποφεύγουν να το μοιραστούν δημόσια. Κι αυτό γιατί το κοινό προτιμά εμπορική μουσική και διασκέδαση». Κάτι που δική μας πλευρά, σκέφτομαι ξανά μεγαλόφωνα, δεν ισχύει πια τόσο πολύ, αφού η κοινωνία μας έχει ευτυχώς γίνει πολύ πιο ανομοιόμορφη συγκριτικά τουλάχιστον με παλαιότερα.

«Οι θεσμοί και η επικρατούσα κουλτούρα στον βορρά με απογοητεύει. Υπάρχουν πάρα πολλοί καλοί μουσικοί και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν θέλουν να σπρώξουν τα πράγματα προς τη δημιουργία μιας τοπικής μουσικής παραγωγής. Αυτό ίσως να είναι επειδή φοβούνται πως θα κάνουν μια συναυλία και ο κόσμος δεν θα ανταποκριθεί».

Αναρωτιέμαι αν έχει τάσεις φυγής από το νησί. «Παρόλο που όταν τελείωνα το πανεπιστήμιο, έλεγα πως δεν θα επέστρεφα ποτέ πίσω, τώρα λέω πως θέλω να περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου και να πεθάνω εδώ. Κι αυτό παρόλο που ειδικά στη βόρεια πλευρά της Κύπρου είναι αρκετά δύσκολα τα πράγματα για τη δουλειά που κάνω» απαντά.

Δημιουργούν πράγματα μαζί οι μουσικοί από τις δύο πλευρές, τον ρωτώ. «Η τζαζ κοινότητα είναι η πιο δραστήρια, αυτοί κάνουν πράγματα μαζί» μου λέει αυθόρμητα.

Αφού πλησιάζει η ώρα για να φύγει ο Ινάλ, μιας και όπως μας λέει, μόλις πριν λίγες μέρες έγινε πατέρας και εύλογες, ειλημμένες υποχρεώσεις τον καλούν να επιστρέψει γρήγορα σπίτι, κάνουμε μια βιαστική κουβέντα και για το PhD του, αφού η αλληλεπίδραση της μουσικής με την εικόνα δεν είναι κάτι που ο αληθινά πολυτάλαντος και ευφυής τύπος εξασκεί μόνο στην πράξη αλλά και το θέμα που ερευνά στο πλαίσιο διδακτορικού που κάνει αυτήν την περίοδο σε συνεργασία με το Royal Holloway στο Λονδίνο.

«Τώρα με τη ζέστη τα όργανα ταλαιπωρούνται» ήταν το πρώτο πράγμα που μου είπε ο Γιάννης που κατέφτασε με το ούτι του.

Ο Γιάννης Κουτής γεννήθηκε το 1985 στη νότια πλευρά της Λευκωσίας. Ήρθε σε επαφή με διάφορα μουσικά όργανα από τη ηλικία των 10. «Υπήρχε μέσα μου από τότε και εξακολουθεί να υπάρχει μια έντονη έλξη γι’ αυτές τις μαγικές, ξύλινες ως επί το πλείστον διόδους εξέφρασης συναισθημάτων. Είχα την αναπόφευκτη ανάγκη και τη θέληση να αφοσιωθώ εξ' ολοκλήρου στη μουσική καθώς και την τύχη να υποστηριχθώ σε μεγάλο βαθμό από την οικογένεια μου αλλά και τον στενό περίγυρό μου».

Στην Αθήνα σπούδασε Ούτι, κλασσική κιθάρα και βυζαντινή μουσική. «Κατά τη διάρκεια της επτάχρονης διαμονής μου στην Ελλάδα ήρθα σε επαφή με διάφορες μουσικές, όργανα, μουσικούς και ανθρώπους που με επηρέασαν και με ενέπνευσαν».

θεωρώ πώς σ’ αυτό το μικρό νησί υπάρχουν αρκετοί εξαίρετοι και ώριμοι καλλιτέχνες

«Ακολούθως έχοντας μαζέψει τις μέχρι τότε εμπειρίες μου πήρα την απόφαση να ταξιδέψω στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας, όπου και πραγματοποίησα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στο Codarts Conservatory, στην Τροπική (από τη λέξη τρόπος) Μουσική ή αλλιώς Κλασσική Μουσική της Ανατολικής Μεσογείου. Εκεί μεταξύ άλλων είχα τη χαρά να έχω ως καθηγητή έναν από τους σπουδαιότερους μουσικούς του είδους, τον παγκοσμίου εμβέλειας Νεΰστα Kudsi Erguner. Εκείνη την περίοδο ήταν που συσπειρώθηκε και το κουαρτέτο Lingua Franca Ensemble, στο οποίο συμμετέχω ως Ουτίστας, Κιθαρίστας, Τραγουδιστής και Συνθέτης. Πρόσφατα κυκλοφόρησε και το πρώτο μας album με τον τίτλο Ephemera με δικές μας αυθεντικές οργανικές συνθέσεις».

«Μου φαντάζει περίπλοκο να περιγράψω εύστοχα με λόγια τον χαρακτήρα και τον ήχο του Lingua Franca Ensemble, γι' αυτό ίσως η ιδανικότερη επιλογή θα ήταν να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα μας για να πάρετε μια ιδέα.

Σε αντίθεση με τον Inal που μαύρα τα βλέπει τα πράγματα στη βόρεια πλευρά, ο Γιάννης και εγώ είμαστε πολύ αισιόδοξοι με τη φεστιβαλική και μουσική κουλτούρα στον νότο.

«Ιδίως τα τελευταία τρία χρόνια οργανώθηκε μεγάλος αριθμός φεστιβάλ που ευτυχώς τα περισσότερα δεν πέφτουν στην ευκολία της αντιγραφής και της εύκολης οδού. Ανάμεσα σε άλλα, χάρη σ’ αυτά τα φεστιβάλ πολύς κόσμος έχει την ευκαιρία να έρθει σε επαφή με διάφορες μορφές τέχνης, με άλλους ανθρώπους που μοιράζονται κοινά ενδιαφέροντα αλλά και με καλλιτέχνες καλεσμένους από το εξωτερικό. Θυμάμαι που πριν δέκα περίπου χρόνια τα φεστιβάλ που λάμβαναν χώρα στον τόπο μετριούνταν στα δάχτυλα ενός χεριού ενώ η θεματολογία κινούνταν σε παρόμοια μονοπάτια. Αυτήν τη στιγμή οι επιλογές είναι ποικίλες και το επίπεδο υψηλό, το οποίο εύχομαι να διατηρηθεί σε τέτοιο βαθμό έτσι ώστε να μην χρειαστεί να γίνονται αναγκαστικές εκπτώσεις».

Σε ό,τι αφορά στη Φάρμα φέτος είναι η πρώτη φορά που ο Γιάννης θα συμμετάσχει. «Είχα προηγούμενη εικόνα του τι εστί Φάρμα ως επισκέπτης και πρέπει να ομολογήσω ότι τα παιδιά έχουν πολύ πρωτότυπες και μεγαλεπήβολες ιδέες που όμως με την οργανωτικότητα και την ισχυρή τους θέληση τις κάνουν χειροπιαστή πραγματικότητα! Για μένα η Φάρμα είναι μέχρι στιγμής το μεγαλύτερο πρότζεκτ τέτοιου είδους στο νησί! Η δική μου μουσική παρουσίαση έχει ως βάση το effect της επανάληψης με την χρήση της τεχνικής των Loops. Κυρίως επικρατεί ο ακουστικός ήχος των οργάνων (acoustic & electric Oud, Cumbus, Duduk, Vocals) με εμβόλιμες όμως στιγμές πιο σύγχρονων ηλεκτρικών ήχων. Η παρουσία του αυτοσχεδιασμού συμβάλει καταλυτικά προσθέτοντας δυναμισμό και ενέργεια στην τελική διάπλαση της όλης σύνθεσης».

Στο πρότζεκτ συμμετέχει ακόμη ένας εξαίρετος μουσικός ο Ravi Saundankar (Tabla Percussions) o οποίος προσθέτει τον ιδιαίτερο ήχο των Tabla.

Θυμάμαι που πριν δέκα περίπου χρόνια τα φεστιβάλ που λάμβαναν χώρα στον τόπο μετριούνταν στα δάχτυλα ενός χεριού

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΡΜΑ PROJEKT

«ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ ΝΑ ΣΑΣ ΓΝΩΡΙΣΩ!»

«GOOD VIBES KAI ΔΥΝΑΤΕΣ DANCE ΣΤΙΓΜΕΣ!»

ΓΕΙΑ ΣΟΥ, ΕΙΜΑΙ ΕΝΑΣ PARTY ROCKER ΑΠΟ ΤΟ BRIGHTON

ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ, Ο WOODY ALLEN, ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ ΚΑΙ ΕΣΥ

Η ΜΟΝΙΚΑ ΣΤΗ ΦΑΡΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑVANTGARDE

ΓΝΩΡΙΖΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ