Το after taste της δημόσιας συζήτησης που εξελίχθηκε με αφορμή την παράσταση Cock του ΘΟΚ φαίνεται να γέρνει, εν τέλει, προς τη μεριά των πουριτανών και της κριτικής που δέχτηκαν. Στα κοινωνικά δίκτυα τουλάχιστον. Όμως, μέσα σ' όλο αυτό, φαίνεται να ξεχάσαμε το θέμα με το οποίο καταπιάστηκε το εν λόγω θεατρικό που ουσιαστικά πραγματεύεται την αμφισεξουαλικότητα.

Στη συνέντευξη που ακολουθεί ένας αμφισεξουαλικός απαντά σε απορίες που έχουμε. Για λόγο που μας εξηγεί παρακάτω, επιθυμεί να μείνει ανώνυμος.

Συνέντευξη στην Ελένη Κωνσταντίνου

Μου είπαν ότι δέχεσαι να δώσεις συνέντευξη ως bisexual και πραγματικά δεν ξέρω τι στο καλό να σε ρωτήσω.

Καταρχάς να χαλαρώσουμε (γέλια). Δεν υπάρχουν πολλοί bisexual άντρες, θες να μιλήσουμε γι’ αυτό;

Για πες. Αυτό. Θεωρώ πως σπανίζουν οι out of the closet bisexual άντρες και γενικότερα δεν είναι ιδιαίτερα αποδεκτό βρε παιδί μου να είσαι bisexual. Ούτε απ’ τους gay, ούτε απ’ τους straight.

Γιατί; Δεν θέλω να ακουστώ απόλυτος αλλά φαντάζομαι πως προκαλεί ένα μπέρδεμα στην κοινωνία αλλά και στον φιλικό/κοινωνικό περίγυρο του καθενός. Είναι ευκολότερα αποδεκτό αν θέλεις να δηλώσεις στην οικογένεια ή στους φίλους σου πως είσαι gay, για παράδειγμα.

Είχες να αντιμετωπίσεις μία τέτοια συνθήκη; Ναι αλλά σε μία πιο ώριμη ηλικία που πλέον, να σου πω την αλήθεια, δεν με νοιάζει κιόλας να κάνω δηλώσεις. Αν χαλαρά και στο άκουσμα της αμφισεξουαλικότητάς μου κάποιος εκπλαγεί, για παράδειγμα, δεν είναι κάτι που με αφορά ή με απασχολεί.

Στα 15 είχα την πρώτη μου σεξουαλική εμπειρία με γυναίκα. Εφηβεία, τα αίματα να βράζουν, να προσπαθείς να ανακαλύψεις ποιος είσαι και πού πας

Πώς ανακαλύπτει κάποιος πως είναι bisexual; Α, δεν ξέρω πως το ανακαλύπτει ο υπόλοιπος κόσμος, θα σου πω τη δική μου εμπειρία. Στα 15 είχα την πρώτη μου σεξουαλική εμπειρία με γυναίκα. Ξέρεις, εφηβεία, τα αίματα να βράζουν, να προσπαθείς να ανακαλύψεις ποιος είσαι και που πας. Με την κοπέλα αυτή είχαμε λοιπόν μια εφηβική σχέση, όμορφη και συγυρισμένη και βεβαίως είχαμε και τις σεξουαλικές μας επαφές. Παράλληλα όμως, παρατηρούσα πως ανέπτυσσα μία έντονη έλξη για άντρες, η οποία και πολλές φορές κατέληγε σε σεξουαλική επαφή.

Παράλληλα με την σχέση που είχες με την κοπέλα αυτή. Ναι, ναι, παράλληλα. Ήμουν σε πλήρη σύγχυση, είχα και δύσκολη εφηβεία, ήταν και πολύ ομοφοβική η κοινωνία τότε, μην βλέπεις τα άλματα που έγιναν σήμερα. Στα 18 είχα και την πρώτη μου ολοκληρωμένη σεξουαλική επαφή με άντρα. Κι έτσι συνέχισε για αρκετό καιρό, να είμαι σεξουαλικά ενεργός και με γυναίκες και με άντρες, στα κρυφά με τους δεύτερους βεβαίως. Ζούσα μία παράλληλη ζωή, ώσπου και στα 23 μου, συμφιλιώθηκε μέσα μου η συνθήκη πως είμαι ομοφυλόφιλος.

Γιατί πιστεύεις πως σου πήρε όλα αυτά τα χρόνια να το ξεκαθαρίσεις μέσα σου; Μέχρι τότε ένιωθα πως ήταν κάτι ανώμαλο, άσχημο και περίεργο το γεγονός ότι μου άρεσαν οι άντρες και απολάμβανα τις γρήγορες, αν μπορούμε να το θέσουμε έτσι, σεξουαλικές επαφές μαζί τους. Γι’ αυτό και επιδίωκα να αναπτύξω συναισθηματικές σχέσεις με γυναίκες, μάλλον για να το ισοζυγίζω.

Οι γυναίκες που είχες κατά καιρούς φαντάζομαι δεν γνώριζαν για την παράλληλη ζωή σου. Εννοείται πως όχι και εννοείται πως οι σεξουαλικές μου επαφές ήταν πολύ περισσότερες με άντρες. Κι ο λόγος είναι η ευκολία με την οποία δύο άντρες μπορούν να βρεθούν για να κάνουν σεξ.

Ποια ευκολία; Εμείς οι άντρες είμαστε γενικότερα περισσότερο σαρκικοί, πώς να στο πω. Βγαίνεις σ' ένα cruising place επειδή θες να κάνεις σεξ με άντρα και έχεις την ευχέρεια εύκολα και γρήγορα να προχωρήσεις στην πράξη χωρίς αυτό να απαιτεί πρόλογο, εισαγωγές, κουβεντούλα, υποσχέσεις και όλα αυτά. Παρόλο που σαφέστατα και οι γυναίκες έχουν σαρκικές ανάγκες, δεν έχουν την ίδια ευχέρεια να τις ικανοποιήσουν τόσο εύκολα και τόσο ζωικά. Για τους άντρες το σεξ είναι πιο “ψεκάστε-σκουπίστε-τελειώσατε”. Αν θέλω μες την επόμενη ώρα να βγω να κάνω σεξ, απλά θα βγω και θα κάνω σεξ, χωρίς καν να χρειαστεί να μιλήσω στον εραστή μου.

Όσες σαρκικές ανάγκες κι αν έχει μια γυναίκα, που έχει, ποτέ δεν θα το κάνει τόσο ωμά. Αμφιβάλλω αν υπάρχει έστω και ένα σημείο στον πλανήτη που να είναι cruising place στο οποίο να συχνάζουν γυναίκες και να συμπεριφέρονται όπως συμπεριφέρονται οι άντρες σε τέτοια μέρη, τα οποία να τονίσουμε πως υπάρχουν παντού, ειδικά σε πιο συντηρητικές κοινωνίες.

Μου είπες πως ήταν στα 23 σου χρόνια όταν και συμφιλιώθηκε μέσα σου η ομοφυλοφιλία. Τι έγινε τότε; Τι άλλαξε; Αφορμή ήταν κάποιες αποτυχημένες σεξουαλικές εμπειρίες που είχα με γυναίκες.

Δηλαδή; Αυτό που κατάλαβες. Δεν ερεθιζόμουν, πως να στο πω. Μου έτυχε δυο τρεις φορές αυτό, είχα πέσει σε κατάθλιψη τότε και άρχισα να προβληματίζομαι μπας και δεν είμαι bisexual και είμαι μόνο gay. Δυνάμωναν και μέσα μου οι σεξουαλικές ορμές για τους άντρες, πέρασα μία δεύτερη δύσκολη φάση απόλυτης σύγχυσης.

Πώς την αντιμετώπισες; Μίλησα με φίλους που μου συμπεριφέρθηκαν σούπερ, το συζητήσαμε, ξεκαθαρίσαμε πως σιγά το πράμα και βγήκα απ’ την ντουλάπα που λέμε. Είχα κάνει και μία κάπως πιο σοβαρή σχέση με άντρα οπότε μου ήταν πιο εύκολο να αρχίσω να δηλώνω gay σε φίλους και συγγενείς. Πριν δεν είχα να δηλώσω κάτι γιατί είπαμε, οι άντρες ήταν η παράλληλή μου ζωή.

Αλλά ήσουν bisexual; Μπορεί και να ήμουν. Είναι περίεργο να τα προσδιορίζεις αυτά ιδιαίτερα άμα έχεις υπόψη πως η σεξουαλικότητα ενδέχεται να είναι ρευστή κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου. Στην περίπτωσή μου νομίζω κάπως έτσι έγινε. Στα 23 λοιπόν, από bisexual που ήμουν -στα κρυφά- ένιωσα την ανάγκη να δηλώνω gay και να προσανατολίζομαι αποκλειστικά στο αντρικό φύλλο.

Ανάμεσα σε μεγάλη μερίδα πια της κοινωνίας μας (σίγουρα όχι στη Σωτήρα) η ομοφυλοφιλία έχει κανονικοποιηθεί πλήρως. Η αμφισεξουαλικότητα όχι

Οπότε στα 23 σου λες φινίτο οι γυναίκες; Ναι.

Αλλά σήμερα είσαι bi. Ναι (γέλια). Να στο εξηγήσω πως μου ξαναβγήκε και μην συγχύζεσαι. Κάπου στα 27-28 άρχισα να έχω και πάλι σεξουαλικές ορμές για γυναίκες. Μου βγήκε αυτό το σαρκικό βρε παιδί μου, πώς να στο πω.

Πώς το εξηγείς λοιπόν; Κοίτα, δεν ξέρω αν γενικότερα ισχύει αυτό που θα σου πω, αλλά όσον αφορά στη δική μου σεξουαλικότητα η επανάληψη με κουράζει. Βρίσκω πάντοτε τον εαυτό μου να ψάχνεται για κάτι καινούριο, διαφορετικό, κρυφό, αυτά με ιντριγκάρουν. Και ξέρεις, έχω την υποψία πως αυτό δεν είναι τόσο ασυνήθιστο. Πώς αφορά πολύ κόσμο απλά, ξερωγώ, μπορεί να μην το παραδέχεται.

Μικρότερος είχες την ανάγκη να δηλώσεις gay, αργότερα είχες την ίδια ανάγκη να δηλώσεις bi; Κοίτα, αντιλαμβάνεσαι πως το να βγω απ’ την ντουλάπα τότε είχε τις δυσκολίες του και να σου πω την αλήθεια, βαριέμαι σήμερα να αντιμετωπίσω κάτι αντίστοιχο. Να κάθομαι να δηλώνω πως είμαι bisexual και νιώθω σεξουαλική έλξη και για τους άντρες και για τις γυναίκες. Πώς να στο πω, βαριέμαι τη διαδικασία. Από τη μία, σκέφτομαι whatever ας το μάθουν σιγά τα ωά, από την άλλη δεν θέλω να τους χαλάσω την όμορφη, χαριτωμένη γκέι χαρούμενη εικόνα που έχουν σχηματίσει για πάρτι μου. Είναι θέμα προσωπικό.

Και το ότι κάποτε δήλωνες gay δεν ήταν; Ήταν αλλά σκέψου να ξαναβάλω τη μάνα μου σε αυτή την διαδικασία. Βέβαια, είμαι της φιλοσοφίας “ποτέ μην λες ποτέ” αλλά μάλλον βαριέμαι να τη συγχύσω και πάλι τη γυναίκα. Δεν ξέρω αν αργότερα μου βγει και θέλω, ξερωγώ, να κάθομαι να το δηλώνω. Το έχω πει σε ένα φίλο gay και είχα περίεργη αντίδραση.

Δηλαδή; Δεν με πίστεψε. Ήταν σαρκαστικός μαζί μου και θεώρησε πως δεν αποδέχομαι το ότι είμαι ομοφυλόφιλος. Είναι αστείο γιατί επιβεβαιώνεται πως ο καθένας κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια.

Διαφέρει η γυναικεία αμφισεξουαλικότητα από την αντρική; Ναι, σίγουρα διαφέρει. Προσωπικά εντοπίζω δυο λόγους για τους οποίους συμβαίνει αυτό. Πρώτον, το λεσβιακό σεξ έχει πλασαριστεί τόσο καλά απ’ την πορνοβιομηχανία που φαντάζει ως κάτι πολύ ελκυστικό για τους άντρες. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με την περισσότερο ανοιχτόμυαλη φύση των γυναικών. Γενικότερα οι γυναίκες αναπτύσσουν μία κοινωνική και συναισθηματική εξυπνάδα που δεν βλέπεις συχνά στους άντρες.

Οι άντρες απ’ την άλλη, πολύ δύσκολα θα σου παραδεχτούν την αμφισεξουαλικότητά τους. Νομίζω πως νιώθουν πως χάνουν απ’ τον ανδρισμό τους σε αντίθεση με τις γυναίκες που μπορείς ίσως να πεις πως η αμφισεξουαλικότητα είναι κάτι που τονώνει τη θηλυκότητα τους. Γενικότερα είναι δύσκολο, αν θες να στο πω έτσι, να δηλώνεις bisexual άντρας στην Κύπρο.

Το λεσβιακό σεξ έχει πλασαριστεί τόσο καλά απ’ την πορνοβιομηχανία που φαντάζει ως κάτι πολύ ελκυστικό για τους άντρες.

Όταν είσαι σε σχέση με άντρα θα του δηλώσεις πως είσαι bisexual; Βέβαια. Σε μία πρόσφατη σχέση που είχα, η οποία και διήρκεσε ενάμιση χρόνο, είχα δηλώσει πως πηγαίνω και με γυναίκες. Τον τελευταίο καιρό μάλιστα είχα και μία ιδιαίτερη προτίμηση στις ιερόδουλες για τις οποίες τρέφω μία ιδιαίτερη αγάπη.

Άντρες που δεν έχουν αποδεχτεί τη σεξουαλικότητά τους και έχουν προχωρήσει σε γάμο με γυναίκες θεωρείς πως είναι gay; Στην πλειοψηφία τους πιστεύω πως δεν είναι gay αυτοί οι άνθρωποι, όχι. Πρόκειται για bisexual αλλά ακριβώς επειδή αυτό δεν είναι ξεκάθαρο στην κοινωνία μας δεν μπορούν ούτε οι ίδιοι να το παραδεχτούν. Αν αυτοί οι άνθρωποι ήταν αποκλειστικά gay δεν θα μπορούσαν καν να έχουν σεξουαλική επαφή με γυναίκα ή να είναι σε γάμο και να κάνουν παιδιά, στο λέω με σιγουριά. Είχα αρκετούς άντρες εραστές που ήταν νυμφευμένοι ή άντρες σε σχέση με γυναίκα. Παρατηρώ μία γενικότερη σύγχυση σε αυτές τις περιπτώσεις εκ μέρους τους.

Κρύβουμε όλοι έναν bisexual μέσα μας; Όχι, με τίποτα. Πιστεύω πως υπάρχουν άνθρωποι που πολύ απλά νιώθουν έλξη μόνο για ένα φύλο.

Υπάρχει κάτι, απ’ όλα όσα είπαμε, που έχει να κάνει με την ηθική; Τίποτα απ’ όσα είπαμε δεν έχει να κάνει με την ηθική. Μάλλον μιλάς για τον πουριτανισμό. Ανήθικο για μένα είναι κάτι το οποίο συμβαίνει με τη μορφή της επιβολής, χωρίς αμοιβαία συναίνεση και με σαφή προσβλητική διάθεση. Ο πουριτανισμός απ’ την άλλη αφορά σε ένα σύνηθες φαινόμενο της κοινωνίας μας που έχει να κάνει με την υποκρισία, τον καθωσπρεπισμό και την άρνηση της αποδοχής της πραγματικότητας. Στο μεταξύ, είναι στιγμές που σκέφτομαι πως κι ο πολύς ακτιβισμός μπορεί να γίνει πουριτανικός. Μειώνει τον ερωτισμό, ενίοτε τον σκοτώνει κιόλας. Θα μου άρεσε συνεπώς μια κοινωνία λιγότερη πουριτανή και σε ό,τι αφορά στα ακτιβιστικά if that makes any sense.

Θα μου άρεσε μια κοινωνία λιγότερη πουριτανή και σε ό,τι αφορά στα ακτιβιστικά

Εν τέλει, ο κόσμος πρέπει να δηλώνει τη σεξουαλικότητά του; Ιδανική ημέρα για μένα, αναφορικά με τη σεξουαλικότητα θα είναι εκείνη που δεν θα πρέπει να δηλώσεις τίποτα. Δεν θα υπάρχει αυτή η ανάγκη.

Γιατί δέχτηκες να μας παραχωρήσεις αυτή τη συνέντευξη; Πιστεύω πως ανάμεσα σε μεγάλη μερίδα πια της κοινωνίας μας (σίγουρα όχι στη Σωτήρα) η ομοφυλοφιλία έχει κανονικοποιηθεί πλήρως. Η αμφισεξουαλικότητα ωστόσο όχι. Κάποιες φορές με ενοχλεί που ακόμη και gay άτομα δεν την αποδέχονται. Δεν πιστεύω πως είμαστε όλοι bisexual αλλά είμαι σίγουρος πως η αμφισεξουαλικότητα αφορά πολύ, πάρα πολύ κόσμο. Ενδεχομένως πολύ περισσότερο από τα άτομα που είναι μόνο γκέι.

Και γιατί δεν επιθυμείς να καταγραφεί το όνομά σου; Να σου πω την αλήθεια, δεν θέλω να συγχίσω άλλο τη μάνα μου (γέλια). Το εννοώ. Εσείς κρατάτε αυτά που είπαμε, τι να το κάνετε το όνομά μου; Ας αναρωτηθεί μόνο ο καθένας πόσους out of the closet αμφισεξουαλικούς ανθρώπους έχει στην ζωή του, ιδιαίτερα άντρες, και τότε θα καταλάβει τι εννοώ όταν λέω πως οι bisexual «δεν υπάρχουν».