Είναι ο δόκτορας άνθρωπος που όταν το 1993 είχε επισκεφθεί η βασίλισσα Ελισάβετ το νησί μας είχε κάνει κατάληψη του Δημαρχείου της Λεμεσού σπάζοντας το τζάμι της ρολς ρόις που τη μετέφερε. O χειμαρρώδης 29χρονος τότε νέος, έξαλλος από την επίσκεψη της «δολοφόνου βασίλισσας», όπως την χαρακτήρισε, δεν δίστασε να επιτεθεί όχι μία αλλά τρεις φορές εναντίον βρετανών αξιωματικών αλλά και της ίδιας της βασιλικής λιμουζίνας. Συνελήφθη αλλά κατάφερε να εμφανιστεί μπροστά από τη λιμουζίνα της βασίλισσας και να της σπάσει το τζάμι.

«Το 1993 και ενώ βρισκόμουν σε απεργία πείνας και δίψας (ίσως η πρώτη απεργία δίψας παγκοσμίως) επειδή παρά τις διαβεβαιώσεις της Αστυνομίας (και συγκεκριμένα από έναν αξιωματικό ονόματι Παπαγεωργίου) με εξαπάτησαν και με συνέλαβαν για την κατάληψη του δημαρχείου Λεμεσού, ενώ ταυτόχρονα η Αστυνομία φρόντισε να εκδοθεί από το δικαστήριο προληπτικό ένταλμα κράτησης (!) με την δικαιολογία ότι ελεύθερος ήμουν πιο επικίνδυνος για την βασίλισσα της Αγγλίας παρά κρατούμενος. Με τις χειροπέδες που μου είχαν φορέσει έσπασα τον ανεμοθώρακα της βασιλικής ρολς ρόις την οποίαν έφεραν μέσα στον Κεντρικό Αστυνομικό Σταθμό Λεμεσού για να προστατέψουν», γράφει ο ίδιος στο βιογραφικό του.

Είναι ακόμη ο άνθρωπος που είχε τρέξει πέρσι ως υποψήφιος δήμαρχος Λεμεσού με δεσμεύσεις να αντιμετωπίσει παλικαρίσια τους βαρόνους ναρκωτικών της πόλης που με δόλο προσπαθούσαν να τον βγάλουν απ’ τη μέση.

Και που είχε χρησιμοποιήσει για την υποψηφιότητά του αυτήν τη φωτογραφία:

Σήμερα, είναι ο άνθρωπος που κατεβαίνει υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας με εξίσου φαντασμαγορικές δεσμεύσεις, που σύμφωνα με σημερινές του δηλώσεις, συμπεριλαμβάνουν:

Να κλείσει πίσω απ’ τα κάγκελα Αναστασιάδη, Χριστόφια και Πρίγκιπα Νικόλα

Να καταργήσει την … τάτσα, όπως χαρακτήρισε την κυπριακή σημαία και να την αντικαταστήσει με τη γαλανόλευκη

Να καταχωρήσει αγωγή εναντίον του ΡΙΚ για φασιστική νοοτροπία, μιας και η υποψηφιότητα του δεν προβλήθηκε αρκετά.

Σε άλλα σημεία του βιογραφικού του o δόκτορας γράφει: (κάνουμε copy - paste αυτούσια τα αποσπάσματα. Αν ζαλιστείς και εμείς ζαλιστήκαμε.)

Έχω λάβει μέρος σε αποστολές στο Αρτσάχ «Ναγκόρνο Καραμπάχ» ... και σε ένα στρατόπεδο Κούρδων στη Συρία....

Έχω υποστεί διώξεις... συλλήψεις... κρατήσεις... σε κρατητήρια προσαγωγές στα δικαστήρια, φυλακίσεις και απειλές κατά της ζωής μου.

Ήμουν ο πρώτος που συνελήφθη με ένταλμα έρευνας και σύλληψης από το καθεστώς Χριστόφια για κάποια φυλλάδια και βιβλία που μοίραζα δωρεάν....

Στις 11 Αυγούστου του 1996 ηγούμενος άοπλων διαδηλωτών αιφνιδίασα τους Άγγλους Κατακτητές και κατάφερα και έσπασα την κεντρική είσοδο και οδήγησα μέσω των αγγλοκατεχόμενων περιοχών Μας τους διαδηλωτές στις τουρκοκατεχόμενες περιοχές Μας στα κράσπεδα της Αμμοχώστου τους έφερα φάτσα με φάτσα με τους ένοπλους Ψευδοαστυνομικούς του κατοχικού καθεστώτος και στην συνέχεια με τους στρατιώτες του Κατακτητή οι οποίοι αιφνιδιάστηκαν στο συγκεκριμένο σημείο.

Συμπερασματικά, το ερώτημα που μας ταλαιπωρεί, συλλογιζόμενοι και την παρουσία του severe mental case πορτοκαλένιου στον Λευκό Οίκο είναι ένα και υποψιαζόμαστε πως είναι σημαντικό: Με ποια ακριβώς κριτήρια προσμετράται η ψυχική υγεία και ισορροπία των ανθρώπων που κατεβαίνουν υποψήφιοι Πρόεδροι σε δυτικές κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, επίσης γνωστές ως κράτη «σοβαρά» και εξελιγμένα και όχι τριτοκοσμικά καθεστωτικά;

Δεν θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται η ψυχική υγεία ως βασική προυπόθεση για την υποβολή υποψηφιότητας στο ανώτατο αξίωμα μιας ευνομούμενης πολιτείας; Αντιλαμβανόμαστε τη λεπτότητα του ζητήματος, εικάζουμε ωστόσο πως δεν είναι ακατόρθωτο να διαπιστώνεται μια κάποια στοιχειώδης καταλληλότητα. Πώς μας προστατεύει το κράτος και ο νόμος;