Για τη Γεωργία η έννοια του πολιτισμού χάνεται χιλιετηρίδες πίσω στην παράδοση της ανθρώπινης πολυφωνίας και του acapella τραγουδιού –σήματος κατατεθέν της πολιτιστικής εξαγωγής της χώρας.

Ανάμεσα όμως στο παραδοσιακό και στο σύγχρονο, μια νέα σκηνή ανέτειλε ανάμεσα σε δύο βίαιους πολέμους. Τον εμφύλιο στην Αμπχαζία, αμέσως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και τον πόλεμο του 2008 που οδήγησε στην απόσχιση, από την Ρωσίας, της Νότιας Οσσετίας. Αυτή η σκηνή αγκάλιασε την διασπορά, κυρίως στη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, των 90’s, γλυκοκοιτούσε πάντα την άνοδο του rave παγκοσμίως αλλά κυριότερα κοιτούσε την ίδια της την κοινότητα. Που διψούσε για χορό, δίσκους και δυνατά μπάσα σε μια χώρα που με το ένα πόδι πατούσε προς την Δύση κι από την άλλη συνέρχονταν, μαζεύοντας τα συντρίμμια της, από σχεδόν ένα αιώνα σοβιετικής κατάληψης –όπου η ντίσκο ήταν μάλλον το εργαλείο του «δυτικού καπιταλισμού προκειμένου να αλώσει τις σοσιαλιστικές αξίες» παρά ο τρόπος για να ξεδώσει κανείς.

Περπατώντας στη Τιφλίδα προ εβδομάδων, ο δρόμος με έβγαλε στη Fabrika. Ένα παλιό εργοστάσιο, της σοβιετικής περιόδου που ελέω gentrification –αυτό πλέον έχει φτάσει παντού- έχει μετατραπεί σε μια κυψέλη αστικού πολιτισμού. Μια μίνι κοινότητα όπου ζει κι αναπνέει η νεολαία της Τιφλίδας.

Αυτό που κρατάει ψηλά τη σημαία του keep it real της νέας ανεξάρτητης σκηνής της Τιφλίδας είναι φυσικά η Vodkast Records και το ετήσιο (κάθε Μάη) φεστιβάλ 4GB. Στο πρώτο, δισκάδικο, label και χώρος συνάντησης μουσικόφιλων πέριξ και πέραν του techno η εμπειρία μου ήταν αξέχαστη: Ευγενέστατο και ψαγμένο προσωπικό, ένα δισκάδικο στημένο στην εντέλεια όπου μπορείς να αγοράσεις, πάμφθηνα, ντόπιες και ξένες κυκλοφορίες από όλα τα είδη μουσικής. Η ιστορία της Vodkast όπως και του ετήσιου φεστιβάλ (πέρυσι ενδεικτικά έφεραν από τον θρύλο Jeff Mills μέχρι τον Cosmin TRG) συνδέονται φυσικά με τον θρύλο της γεωργιανής ηλεκτρονικής μουσικής.

Τον Gio Bakanidze ο οποίος, σαν ένας άλλος J Dilla, έφυγε πρόωρα από σπάνια ασθένεια. Ο Bakanidze υπήρξε μια πρωτοποριακή μορφή στη γεωργιανή club σκηνή οργώνοντας τις αποθήκες κα τα κλαμπ της χώρας και παίζοντας τους δίσκους του σε ένα, διψασμένο για να εκπαιδευτεί και να χορέψει, μουσικό κοινό. Και το κατόρθωσε όχι μόνο σπέρνοντας το έδαφος για μια γενιά ακροατών, diggers και ανθρώπων με μεράκι για να οργανώνουν ένα ετήσιο φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής αλλά, κυριότερα, με το να δημιουργήσει ένα μουσικό κίνημα, από μια μικρή χώρα στο σταυροδρόμι του Καυκάσου, το οποίο είχε ακόλουθους.

Ακόλουθους που ζουν, αναπνέουν κι εργάζονται για να εντάξουν τη χώρα στον παγκόσμιο dance χάρτη και για να δημιουργήσουν μια ολόκληρη νέα γενιά ακροατών που στο Basiani (το μεγαλύτερο κλαμπ της Τιφλίδας) κοιτάζουν κατάματα Βερολίνο και Παρίσι.

Η πρώτη κυκλοφορία της Vodkast (001) είναι αυτή των 3Suli και λέγεται Desna. Tο 2015. Δεν είναι τυχαίο ότι στο εξώφυλλο απεικονίζεται όντως ένα σοβιετικό ποδήλατο μάρκας Desna.

Δεν νομίζω να υπάρχει πουθενά αλλού στον μετασοβιετικό χώρο τόσο έντονη παρουσία της τέκνο μουσικής αλλά κι ενός κινήματος φρέσκου και συνεχώς δημιουργικού γύρω από αυτήν. Τα ίδια ισχύουν πάνω-κάτω και για το hip hop με τον Kazzy Jazz να μετράει πολλά εκατομμύρια views στο YouTube και να μην είναι καν από την Τιφλίδα (είναι από το Κουταίσι).

Τον προσεχή Μάιο πάντως θα οργανώσω μια εκδρομή στην Γεωργία για να δω το 4GB Festival από κοντά. Όποιος πιστός, να προσέλθει…