Γράφει ο Σάββας Ζαβρός* 

Το διαδίκτυο μπορεί να σου προσφέρει ό,τι θελήσεις με άνεση χωρίς ιδιαίτερο κόπο πίσω από την οθόνη της συσκευής σου.

Πολλές οι επιλογές σε προϊόντα και υπηρεσίες. Έτσι ανάλογα με τη διαφήμιση τους, τη βαθμολογία τους, τις αντιδράσεις του κοινού και τα σχόλια τους κρίνεις και επιλέγεις τι ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες σου.

Κάπως έτσι πλέον μάθαμε να διαμορφώνουμε άποψη και για τους ανθρώπους λες και είναι άψυχα αντικείμενα που προορισμός του είναι να μας εξυπηρετήσουν.

Στην ουσία τους υποβάλλουμε σε ένα «ψηφιακό κάστιγκ», επιλέγοντας αυτούς που θα περάσουν στην επόμενη φάση, δηλαδή αν θα τους εντάξουμε στις ζωές μας. 

Αξιολογούμε την αξία και την υπόσταση των ανθρώπων με γνώμονα τους αριθμούς... στους ακόλουθους, στα λάικς αλλά και στην αγοραστική του δύναμη (άρα το χρήμα).

Όλα αυτά οφείλονται στη δύναμη της εικόνας... του τέλειου, του αψεγάδιαστου, της καλής ζωής με πολλά «λαμπερά χαμόγελα» σε ξέφρενα πάρτι.

Οι γνωστές αυτές ρηχές σχέσεις  λειτουργούν σαν «τρόπαια». Απλά υπάρχουν εκεί σε ρόλο διακοσμητικής φιγούρας που σε τελική ανάλυση ικανοποιούν τον μεγαλοϊδεατισμό μας του «γίναμε και εμείς κάποιοι με τους κάποιους».

Η λογική αυτή που ως επί το πλείστων επικρατεί θέτει σε τέρμα τις ανθρώπινες σχέσεις. Σου βάζει παρωπίδες στους ορίζοντες σου, ατροφεί τον εγκέφαλο σου, αδυνατεί την κριτική σου σκέψη και όλα αυτά με μπόλικη δώσει σνομπαρισμού.

Διάβασε ακόμα: Αυτοπεριορισμός, κωλόχαρτα και TikTok βιντεάκια

Μια πιο ακραία μορφή αυτού του φαινομένου παρουσιάζεται μέσα από την σειρά «Black Mirror» συγκεκριμένα στο πρώτο επεισόδιο της τρίτης σεζόν, μέσα από την πλατφόρμα Netflix.

Το θέμα του τα κοινωνικά δίκτυα και πως αυτά μπορούν να εξελιχτούν στο μέλλον. Φανταστείτε για παράδειγμα ότι ο καθένας μας ανάλογα με τα λάικς που παίρνει, έχει βαθμολογία με άριστα το 5, με αυτό τον βαθμό να επηρεάζει όλη του την ζωή. Για παράδειγμα κάποιος να μην μπορεί να πάρει δάνειο ή τις καλές θέσεις  σε ένα αεροπλάνο,  να αποτελεί κριτήριο για υποψήφιους συντρόφους,  για θέση εργασίας και στην χειρότερη περίπτωση για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Ένα σύστημα Τειρεσίας των μέσων κοινωνικής δικτύωσης με εφαρμογή παντού.

Μήπως δεν είμαστε και τόσο μακριά από αυτό, όταν η ζωή μας βρίσκεται online και αξιολογείται με ευκολία από τους γύρω μας με βάσει το περιεχόμενο και την ανταπόκριση τους σε νούμερα;

*Ο Σάββας Ζαβρός είναι φοιτητής στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του Πανεπιστημίου Frederick. Kάνει την πρακτική του άσκηση στην εταιρεία Digital Tree.