Είσαι γιος Ρωσίδας, γεννημένος και μεγαλωμένος στην Ελλάδα, με ελληνικότατο όνομα και νοοτροπία (είναι άλλωστε η μοναδική πατρίδα που γνώρισες) και ζεις μια απλή ζωή ως κοινός θνητός που κάνεις απλά τη δουλειά σου, πληρώνεις τους φόρους σου και δεν σε ξέρει κανένας πέρα απ’ τον κύκλο σου. Στην καλύτερη περίπτωση θα είσαι απλά ο «Ρώσος» σε περίπτωση που γνωστοποιηθεί η καταγωγή σου. Αν λοξοδρομήσεις, π.χ μπλέξεις με ναρκωτικά, διαπράξεις κάποια κλοπή, βανδαλισμό ή επίθεση, αυτομάτως υποβαθμίζεσαι σε «αλλοδαπός δράστης» , «Ρωσοπόντιος»  ή απλά «Ρώσος εγκληματίας»  και εκτός από την (λογική) καταδίκη και φυλάκισή σου όλοι ξαφνικά ζητούν και την απέλασή σου άσχετα εάν γεννήθηκες, μεγάλωσες και ζεις εκεί και νιώθεις (και είσαι 100%) Έλληνας.

Εκτός κι αν εξελιχθείς σε κορυφαίο τενίστα, νικήσεις καναδυο φορές τον Φέντερερ και σηκώσεις μισή ντουζίνα κούπες. Τότε αυτομάτως «αναβαθμίζεσαι»  σε «Ελληνάρας», «ελληνόψυχος», «καθαρόαιμος  Έλληνας», «γνήσιος απόγονος του Μεγαλέξανδρου», «περήφανο τέκνο του Ελληνισμού».

Είσαι παιδί μεταναστών από τη Νιγηρία, γεννήθηκες στην Ελλάδα, μιλάς άπταιστα ελληνικά, πας σχολείο και δουλεύεις για να βοηθήσεις την οικογένειά σου πουλώντας χαρτομάντηλα στα φανάρια ενώ τις νύχτες σε κυνηγούν χρυσαυγίτες για να σε δείρουν και να σε ληστέψουν. Ό,τι κι αν κάνεις είσαι ο «σκυλάραπας», ο «λάθρος», ο «βρωμοαφρικανός», ο «υπάνθρωπος», η «μαϊμού που κρεμόταν απ’ τα δέντρα», ο «γύφτος που ήρθε να μας φάει τις δουλειές και τα επιδόματα». Δεν έχεις χαρτιά, δεν έχεις πατρίδα, ταυτότητα ή υπηκοότητα, είσαι πρακτικά αόρατος εκτός ίσως για τους μπάτσους ή τα φασισταριά που σε περιμένουν στη γωνία. Ό,τι κι αν κάνεις πρέπει να πας από κει που’ ρθες, η ύπαρξή σου και μόνο μολύνει την καθαρότητα του ελληνικού λαού, η παρουσία σου αλλοιώνει τον αρχαίο πολιτισμό και προσβάλλει τη νεοελληνική αισθητική μας. 

Δεν καίγεται ο Ακάμας ρε σεις, απλά ... αποχαρακτηρίζεται, ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΡΙΝΟ ΝΟΜΙΚΟ 

Εκτός κι αν εξελιχθείς σε κορυφαίο μπασκετμπολίστα και MVP του NBA πριν κλείσεις τα 24 και σε κάθε παιχνίδι σου η κερκίδα των Milwaukee Bucks σείεται από ελληνικές κραυγές, σημαίες και «σε γνωρίζω από την κόψη”. Τότε αυτομάτως αναβαθμίζεσαι σε «Ελληνάρας», «ελληνόψυχος», «καθαρόαιμος  Έλληνας», «γνήσιος απόγονος του Μεγαλέξανδρου», «περήφανο τέκνο του Ελληνισμού». The Greek Freak. Αλλά ξέχασα, έτσι σε φωνάζουν ήδη οι Αμερικανοί από την πρώτη μέρα που ανακάλυψαν το ταλέντο σου.  

Είσαι πρόσφυγας, μουσουλμάνος από εμπόλεμη ζώνη της Αφρικής ή της Μέσης Ανατολής; Στην καλύτερη περίπτωση είσαι ριψάσπις που δεν έμεινες πίσω να πολεμήσεις κι έρχεσαι Ελλάδα ή Κύπρο για να ζεις σαν βασιλιάς είτε σε καταυλισμούς είτε σε πρώην τουαλέτες, αποθήκες ή κοτέτσια Ελληναράδων που τα χρεώνουν μεζονέτες. Στη χειρότερη είσαι μακελάρης του ISIS μέρος ενός καταχθόνιου σχεδίου εξισλαμισμού της Ευρώπης. Και μη σας ξεγελάει το 5χρονο προσφυγάκι που μου θέλει και Κέντρο Υποδοχής στο posh Ζύγι - αυτό είναι sleeper cell που θα ενεργοποιηθεί σε 15 χρόνια και θα μας σφάξει όλους στον ύπνο μας.

ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ: Μπήκαμε στο παλαιότερο ξενοδοχείο της Κύπρου

Εκτός βέβαια εάν είσαι Παλαιστίνιος που χρησιμεύεις μόνο για διαχρονικά μονότονα και ψυχαναγκαστικά αντισημιτικά ποστ (οι Εβραίοι άλλωστε σταύρωσαν τον Χριστούλη μας, σωστά;) ενώ την ίδια ώρα γίνεται share το καραφέικ έγγραφο με το «παχυλό επίδομα» κάποιου αιτητή ασύλου συνοδεία αμέτρητων «ψόφων και «πετάξτε τους στη θάλασσα» (που αρκετοί αιτητές τυγχάνουν Παλαιστίνιοι αλλά ψιλοχεστήκαμε γιατί μας ενδιαφέρουν μόνο αυτοί που ανατινάζουν οι Ισραηλινοί στη Γάζα γιατί -μαντέψτε- παραμένουν στη Γάζα).

Και φυσικά εκτός αν είσαι Κούρδος της Συρίας και σε βομβαρδίζουν οι Τούρκοι, τότε αλλάζει το πράγμα. Γιατί οκτώ χρόνια που σε βομβάρδιζαν ο Άσαντ, ο ISIS και οι Ρώσοι εμείς κλαίγαμε που χάσαμε τα φθηνά ψώνια στη Δαμασκό ενώ έτσι και σκάσεις μύτη σε καμιά βάρκα στ’ ανοιχτά ουρλιάζουμε στο Facebook να βουλιάξεις μαζί με τα παιδιά σου, γεννημένα κι αγέννητα. Αν όμως σε βομβαρδίζει ο Ερντογάν θυμόμαστε ξαφνικά τη... Συρία, τους πρόσφυγες, τον ξεριζωμό, τον Αττίλα, τα δικά μας. Και ξαφνικά γίνεσαι «ήρωας», «ατρόμητος μαχητής», «θύμα της τουρκικής θηριωδίας», «ξεριζωμένος πρόσφυγας». Και σε θυμούνται. Σε αγαπούν. Σε πονούν. Και συνειδητοποιείς ότι τόσο καιρό είχες λάθος branding. 

Ρατσισμός. Δεν βγάζει το παραμικρό νόημα. Μόνο μάτι. 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: Κύριε Μαππουρίδη, το κουμπί του παντελονιού σας είναι ανοιχτό