Το 1958, το παγκόσμιο ποδόσφαιρο θρήνησε τον χαμό 23 επιβατών, μεταξύ των οποίων, 8 ποδοσφαιριστών των «κόκκινων διαβόλων», 8 δημοσιογράφων, ενός πιλότου του αεροσκάφους και μελών του τεχνικού επιτελείου της ομάδας. Η πτήση τσάρτερ της British Airways προερχόταν από το Βελιγράδι, όπου οι μπέμπηδες του Ματ Μπάσμπι είχαν αποσπάσει ισοπαλία 3-3 από τον Ερυθρό Αστέρα και είχαν προκριθεί στην επόμενη φάση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης.

Η αεροπορική τραγωδία θα μπορούσε να αποφευχθεί, αν είχαν ληφθεί σοβαρά υπόψη ο παγετός που επικρατούσε στο αεροδρόμιο του Μονάχου και οι επιπτώσεις του στο αεροσκάφος. Όσο ασφαλές και να θεωρούνταν το δικινητήριο τύπου Elizabeth, τα προβλήματα που είχε, ίσως να απαιτούσαν καλύτερο τεχνικό έλεγχο.

Η πτήση της United από το Βελιγράδι έκανε στάση στο Μόναχο για ανεφοδιασμό. Οι καιρικές συνθήκες στη Γερμανία ήταν αρκετά διαφορετικές.  Οι επιβάτες ενημερώθηκαν ότι ο χρόνος αναμονής θα έπαιρνε περίπου 40 λεπτά. Μόλις επιβαστήκαν έγινε μια πρώτη προσπάθεια απογείωσης, αλλά μετά από περίεργο θόρυβο στις μηχανές και απότομο φρενάρισμα του πιλότου, οι επιβάτες ξανακατέβηκαν από το αεροπλάνο. 

Όταν οι πιλότοι ετοιμάστηκαν για μία δεύτερη προσπάθεια απογείωσης το αεροπλάνο σταμάτησε  ξανά στη μέση του διαδρόμου, επειδή ο θόρυβος στις μηχανές εξακολουθούσε να ακούγεται έντονα. Ένας συνοδός από το πλήρωμα είπε στους επιβάτες ότι υπάρχει ένα μικρό, αλλά όχι ανησυχητικό πρόβλημα, που θα χρειαζόταν λίγη ώρα για να διορθωθεί και τους κάλεσε να αποβιβαστούν και πάλι. 

Οι ποδοσφαιριστές και οι υπόλοιποι επιβάτες ήταν πλέον πολύ ανήσυχοι. Μετά την έγκριση από τον πύργο ελέγχου, έγινε ακόμη μια προσπάθεια απογείωσης, που εκτός από αποτυχημένη, υπήρξε και τραγική. Το αεροπλάνο έφυγε από το διάδρομο,βγήκε από την περίφραξη του αεροδρομίου και καρφώθηκε σε ένα σπίτι. Η πορεία του όμως συνέχισε να εκτροχιάζεται με αποτέλεσμα να προκαλέσει μια τεράστια έκρηξη, αφού συγκρούστηκε με ένα βυτίο με καύσιμα.

Το ατύχημα προκάλεσε τον καθορισμό των επιχειρησιακών ορίων για τη συσσώρευση πάγου που επιτρέπεται στους διαδρόμους. Οι γερμανικές αρχές του αεροδρομίου (οι οποίες ήταν νομικά υπεύθυνες για την κατάσταση των διαδρόμων, αν και αγνοούσαν τον κίνδυνο που εγκυμονεί ο πάγος στον διάδρομο για αεροσκάφη όπως το Ambassador), άσκησαν νομική αγωγή εναντίον του κυβερνήτη Θέιν, ο οποίος επέζησε από τη συντριβή, ισχυριζόμενος ότι είχε απογειωθεί χωρίς να ξεπαγώσει τα φτερά και ότι ήταν ο μόνος υπεύθυνος για τη συντριβή, παρά το ότι πολλοί μάρτυρες ισχυρίστηκαν το αντίθετο. Τον απέλυσαν αμέσως, και μόνο μετά από συνεχή δεκαετή αγώνα στα δικαστήρια, ο πιλότος κατάφερε να απαλλαγεί από κάθε κατηγορία. Η τραγική απώλεια συγκλόνισε τον κόσμο.

Πηγή φωτογραφίας

Πηγή κειμενου:

mixanitouxronou.gr

Sasimera.gr