Η Έλλη Κυριακίδου γεννήθηκε στη Λεμεσό ζώντας όμορφα και δύσκολα χρόνια. Στα 15 της παντρεύτηκε και ένα χρόνο μετά έγινε για πρώτη φορά μητέρα. Ακολούθησαν άλλες τρεις κόρες μεταξύ των οποίων και η ηθοποιός Ντόρις Κυριακίδου. Είχε πάθος με το θέατρο και ο γνωστός ηθοποιός και δάσκαλος Αδαμάντιος Λεμός παρέτρυνε το σύζυγο της να την αφήσει να βγει στο Θέατρο ενώ εκείνος αρχικά αρνείτο.

Το 1952 παίρνει την απόφαση να βγει στο Θέατρο παρά τις αντιρρήσεις του πατέρα της. Με την κυπριακή σκηνή και το Πειρασμό του Ξενόπουλου πάιρνει το βάπτισμα του πυρός. Τρία χρόνια αργότερα της γίνεται πρόταση από το Κυπριακό Θέατρο να παίξει στο έργο "Βαθιές είναι οι ρίζες μας" με τον Ανδρέα Μούστρα και ένα χρόνο μετά μεταναστεύει στο Κογκό. Πήγε με το σύζυγος της με σκοπό να δουλέψουν. Επιστρέφει το 1960 χωρίς να αφήνει το πάθος της και μέχρι το 1962 που ιδρύκε ο ΟΘΑΚ συνεργάστηκε με τους "Ενωμένους Καλλιτέχνες" και το Κυπριακό Θέατρο.Από εκεί άρχισε μια θεατρική πορεία που κράτησε 57 χρόνια στο σανίδι μέχρι το 2009 που αποχαιρετά το θεατρικό κοινό με το έργο "Περσόνα" του Μπέργκμαν που η ίδια επέλεξε. Το έργο είναι οι τελευταίες μέρες μιας μεγάλης ηθοποιού που πάσχει από αλτσχάιμερ και ζει μόνη με τη νοσοκόμα της και θυμάται όσα έζησε.Μια εξομολόγηση ψυχής για όσα την ταλαιπωρούν ψυχικά. Στο τέλος εξαγνίζεται.

Όπως κάθε ρόλος που έπαιξε η μεγάλη ηθοποιός, στο τέλος η ίδια λυτρώνεται από το δράμα της. Και η λύτρωση αυτή έρχεται με το θάνατό της.

Η Έλλη Κυριακίδου, πιο ώριμη από ποτέ, επιβεβαιώσε επι σκηνής το πόσο μεγάλη ηθοποιός είναι.

Η Έλλη Κυριακίδου φοίτησε στην Ιδιωτική Σχολή Λεμεσού Μέσης Εκπαίδευσης (6ο Γυμνάσιο Λεμεσού) και στη Δραματική Σχολή Στανισλάβσκι.Συνεργάστηκε με το ΡΙΚ σε ραδιοφωνικές εκπομπές και τηλεοπτικές όπως και με την ΕΡΤ και τον κινηματογράφο και τη τηλεόραση. Έπαιξε σε επιθεωρήσεις, κωμωδίες, οπερέτες, δράματα και τραγωδίες. Έλαβε μέρος σε έργα κλασσικών συγγραφέων και νεοτέρων καθώς και Κυπρίων.

Τα τελευταία χρόνια ζούσε σε ίδρυμα. Πριν λίγο έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου της.