Ταξιδεύοντας πίσω στη δεκαετία του 1990, η Κύπρος  τότε, δεν διέθετε ανεξάρτητο Ογκολογικό Κέντρο που να έχει τη δυνατότητα να προσφέρει ολοκληρωμένες υπηρεσίες. Ασθενείς που διαγιγνώσκονταν με την ασθένεια του καρκίνου έπρεπε να ταξιδεύσουν στο εξωτερικό για να αναζητήσουν θεραπεία. 

Αυτό το κενό το αισθάνθηκαν πολλοί, τόσο από μέρους της κοινωνίας, όσο και από το κράτος. Σε συνδυασμό με την έντονη επιθυμία ενός ιδιωτικού φορέα, της Τράπεζας Κύπρου, να προσφέρει στην κυπριακή κοινωνία που την εμπιστεύτηκε, αποτέλεσε την αφετηρία ενός μεγάλου οράματος: Τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου Ογκολογικού Κέντρου, που θα αποτελούσε ένα Κέντρο Τελειότητας, (Centre of Excellence).

Με δωρεά της Τράπεζας Κύπρου, που αρχικά εκτιμήθηκε στα 3 εκατομμύρια κυπριακές λίρες (που τελικά ανήλθε στα 7 εκατομμύρια), και την παραχώρηση γης από το κράτος, τον Ιούλιο του 1990 το όραμα αυτό άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά. Η Επιτροπή, στην οποία ανατέθηκε η διεκπεραίωση του έργου αυτού, σε συνεργασία με το Υπουργείο Υγείας και τον Ιατρικό Σύλλογο, έλαβε σαφή καθοδήγηση: να είναι ό,τι πλέον επωφελές και κατάλληλο για την παροχή θεραπείας στους ασθενείς. Με την έκβαση της οικονομοτεχνικής μελέτης του έργου, η συμφωνία μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Ιατρικού Ιδρύματος Τράπεζας Κύπρου οριστικοποιήθηκε το 1992, και προέβλεπε ότι η Τράπεζα Κύπρου θα αναλάμβανε το κόστος ανέγερσης και εξοπλισμού του Κέντρου σε χώρο που παραχώρησε η Κυπριακή Κυβέρνηση δίπλα από το Νοσοκομείο Αρχ. Μακάριος ΙΙΙ, ενώ η Κυβέρνηση με τη μέθοδο της ετήσιας καθοριζομένης χορηγίας στον Κρατικό Προϋπολογισμό θα αναλάμβανε την κάλυψη των εξόδων λειτουργίας στο διηνεκές. 

Η τελετή υπογραφής πραγματοποιήθηκε στα κεντρικά γραφεία της Τράπεζας Κύπρου και την υπέγραψαν εκ μέρους της Κυβέρνησης ο τότε Υπουργός Υγείας, Δρ. Πανίκος Παπαγεωργίου και εκ μέρους της Τράπεζας Κύπρου ο Πρόεδρος του Δ.Σ. Σόλων Τριανταφυλλίδης. Σε σύντομες δηλώσεις του αμέσως μετά, ο Σόλων Τριανταφυλλίδης χαρακτήρισε τη δημιουργία του Ογκολογικού Κέντρου «σταθμό στα ιατρικά πράγματα του τόπου μας, που δίνει ένα ελπιδοφόρο μήνυμα σ’ όλους όσοι αγωνίζονται για την καταπολέμηση του ανθρώπινου πόνου».

Την 1η Σεπτεμβρίου 1995, ξεκίνησαν οι κατασκευαστικές εργασίες. Κατά την τελετή κατάθεσης του θεμέλιου λίθου ο πρώτος Πρόεδρος του Συμβουλίου Επιτρόπων του Ογκολογικού Κέντρου, Μιχαλάκης Τριανταφυλλίδης ανέφερε χαρακτηριστικά πως «με τη σημερινή πανηγυρική ευκαιρία δίδουμε επίσημα τη διαβεβαίωση ότι δεν θα φεισθούμε χρόνου και μόχθου, σε ένα άνευ όρων και ορίων, υπέρ πάντων στην Κύπρο αγώνα κατά της μάστιγας του καρκίνου».

Την 1η Σεπτεμβρίου 1998, το Ογκολογικό Κέντρο Τράπεζας Κύπρου ξεκίνησε τη λειτουργία του και ως τις 19 Απριλίου 1999 που τελέστηκαν τα επίσημα εγκαίνια από τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, Γλαύκο Κληρίδη, περισσότεροι από 1.000 ασθενείς είχαν ήδη εξυπηρετηθεί. Επισημαίνεται πως μέχρι τον Σεπτέμβριο 2023, το Ογκολογικό Κέντρο Τράπεζας Κύπρου παρείχε τις υπηρεσίες του σε περισσότερους από 49.000 ασθενείς. 

Σήμερα το Ογκολογικό Κέντρο έχει εξελιχθεί σε έναν φάρο ελπίδας, αισιοδοξίας και υψηλής ιατρικής φροντίδας. Αποτελεί ένα πρότυπο Κέντρο αποτελεσματικής αντιμετώπισης του καρκίνου και ένα μοντέλο διεπιστημονικής διαχείρισης. Αυτό το οφείλει όχι μόνο στους ασθενείς και τις οικογένειές τους που εμπιστεύτηκαν το Ογκολογικό Κέντρο για τη φροντίδα τους, αλλά και στο αφοσιωμένο προσωπικό που με δύναμη και επιμονή συνεχίζει να εργάζεται για την καταπολέμηση του καρκίνου. Η ομάδα επαγγελματιών υγείας, ερευνητών και προσωπικού, αγωνίζεται αδιάκοπα και μεθοδικά όλα αυτά τα χρόνια για να παρέχει την καλύτερη δυνατή φροντίδα στους ασθενείς, με όλα τα θεραπευτικά μέσα και τα  διαθέσιμα μέσα τελευταίας τεχνολογίας. 

Ως μια μοναδική σύμπραξη για τα κυπριακά δεδομένα, του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, το Ογκολογικό Κέντρο Τράπεζας Κύπρου συνεχίζει 25 χρόνια μετά, να αποτελεί έναν πυλώνα της υγείας και της ελπίδας. Κάποιοι, όταν αντικρίζουν το Κέντρο αυτό δεν βλέπουν απλώς ακόμη ένα κτίριο διασχίζοντας το κέντρο της Λευκωσίας. Βλέπουν ένα χώρο, που για κάποιο χρονικό διάστημα της ζωής τους αποτέλεσε μια προέκταση της οικογένειας και των φίλων τους. Έναν φάρο  ελπίδας, αισιοδοξίας και υψηλής ιατρικής φροντίδας. Μια πηγή μαχητικότητας για τη ζωή.