Ένα άκρως συγκινητικό γράμμα δημοσιεύτηκε σε κυπριακή σελίδα κοινωνικής δικτύωσης από κοντινό άνθρωπο του παππού που κατέγραψε τις σκέψεις του αυτές τις μέρες που βρίσκεται σε καραντίνα. 

Κάτω από τον τίτλο "Πέτε μου πως επέλλανα!", αφιερώνει το πιο κάτω στα εγγονάκια του....

"Πέτε μου πως επέλλανα!"

Εχτές σαν είμουν μόνος μου τζι' εθώρουν τζιειν΄τες κάσεις γεμάτες τα παιγνίθκια σας, τες κόλλες, τα μολύφκια, σβηστήρκα, ξύστρες, τσαικά, πρότσες, μαηρισσούες, παγωτά, γλυτζιστικά, η κουζινού γεμάτη, έθελα να ΄ταν όνειρο, να μεν ένι αλήθκεια. 

Άκουα που μιλούσασιν, νου στ' άλλου αρωτούσασιν γυρόν γυρόν σαν χασιμιά ούλλα τους εθωρούσαν. 

Που εν ο Δημήτρης ο μιστής, το μιάλο πειραχτήρι, το γιαλλουρούιν, το ξανθό, πο'ν του χαλάς χαττήρι; 

Που' νι η αρφή του η καλή κάτι να σχεδιάσει να τον ποσσιάσει μιαν στιγμήν, την πέννα να του πιάσει; 

Μα πού ένι η Έμιλυ, τζι'η αρφη της η Μελίνα; Οι κάρτες που σου κάμασιν, έτες δαμαί... εμείναν!

Η Ηλιάνα που ένι, ο Δημήτρης, τα παιθκιά του Κυριάκου. 

Πότε εν να έρτουν να μας δουν; Τα λόγια παν' του κάκου. 

Κτυπά η πόρτα τζι' ακούουνται λόγια αγαπημένα! 

Παππού... γιαγιά... αννοίξετε! 

Αννοίω την μα εθθωρώ να 'σει μωρόν κανένα! 

Πέτε μου πως επέλλανα τζαι πως έννεν αλήθκεια τζαι ότι τούτα γίνουνται μόνο στα παραμύθκια!