Λέγεται πως η συγκεκριμένη αράχνη είναι δηλητηριώδες. Έχει οκτώ μάτια, ενώ άλλες αράχνες έχουν δύο. Πέραν όμως από αυτή, υπάρχει και η λεγόμενη μαύρη χήρα που όχι, δεν είναι μόνο ένα είδος αλλά υπάρχουν ακόμη 31.

Η αράχνη της φωτογραφίας λέγεται στα αγγλικά daddy longlegs (ας πούμε αλογατάκι -το σπαγγάτο της έχει μήκος 33 εκατοστών) και οι επιστήμονες την έχουν καταγεγραμμένη ως pholcus phalangioides. Το pholcus προέρχεται από το ελληνικό φόλκος και το phalangioides από το phalanguim, δηλαδή τη λέξη 'φάλαγξ', δηλαδή, το οστό ανάμεσα στους 'αρμούς' των δαχτύλων. Μοιάζει με αράχνη, ωστόσο έχει μορφολογικές διαφορές, δεν μπορεί να παράξει μετάξι και δεν κατασκευάζει ιστούς. 

Είναι χρήσιμο να πούμε και ότι στον κόσμο υπάρχουν περί τα 900 είδη αραχνών, με τα περισσότερα να ζουν σε τροπικές περιοχές. 

Στο θέμα μας, ο daddy longlegs φημολογείται πως είναι ένα από τα πιο δηλητηριώδη ασπόνδυλα που υπάρχουν εκεί έξω -και συνήθως σε αυλές. O μύθος τα θέλει να έχουν μικρούς κυνόδοντες (οι αράχνες δεν έχουν κυνόδοντες) και ως εκ τούτου, να δυσκολεύονται να μας μεταφέρουν το δηλητήριο. Έχει και οκτώ μάτια (οι αράχνες έχουν δυο), ενώ έχουν και δηλητηριώδεις αδένες (κάτι που επίσης, δεν έχουν οι αράχνες). 

Τα ασπόνδυλα αυτά προφυλάσσονται από όσους θέλουν το κακό τους, ψεκάζοντας ένα σκούρο, δύσοσμο χημικό μείγμα που υπάρχει γι αυτόν το λόγο. Αυτή η ουσία μπορεί να σκοτώσει αράχνες και έντομα, αλλά όχι τον άνθρωπο. 

Διάβασε Επίσης: Αισιόδοξος ο Άλμπερτ Μπουρλά για την πανδημία του κωρονοϊού

Τότε γιατί οι daddy longlegs κυκλοφορούν ως επικίνδυνοι; “Μάλλον γιατί δεν υπήρχαν οι σχετικές πληροφορίες διαθέσιμες και ούτως ή άλλως, οι άνθρωποι αγαπούν τις τρομακτικές ιστορίες” δήλωσε στο Live Science ο βετεράνος ερευνητής και καθηγητής εντομολογίας του University of California, Rick Vetter. 

Τουναντίον, οι αράχνες κελαριών που επίσης, έχουν μακριά πόδια, όταν απειλούνται δονούν γρήγορα τους ιστούς τους και αν κάποιος θηρευτής αρπάξει ένα μέλος του σώματος, το αφήνουν πίσω και διαφεύγουν. Επίσης, μπορούν να 'δαγκώσουν' ανθρώπους, αλλά δεν προκαλούν τοξική επίδραση. Ανάλυση δηλητηρίου επιβεβαίωσε τα παραπάνω, για τις συγκεκριμένες αράχνες, αλλά και τη 'μαύρη χήρα' (ανήκει στα latrodectus), το δηλητήριο της οποίας περιέχει νευροτοξίνες και μπορεί να προκαλέσει παράλυση (έως και θάνατο) σε εξασθενημένους οργανισμούς. Αυτό το είδος συναντάται σε διάφορα μέρη της Μεσογείου, εν τούτοις οι επιθέσεις δεν είναι συχνές. 

Η 'μαύρη χήρα' δεν είναι ένα είδος, αλλά 31 διαφορετικά. Είναι θηλυκά και αρσενικά, με τα πρώτα “να έχουν πιο γυαλιστερά μαύρα σώματα και κόκκινο σημάδι σε σχήμα κλεψύδρας, στο κάτω μέρος της κοιλιάς τους. Επίσης, τα θηλυκά έχουν το διπλάσιο μέγεθος των αρσενικών. Και για αυτό τα τσιμπήματα στους ανθρώπους είναι πιο επικίνδυνα, με το δηλητήριο (χημική ουσία που λέγεται άλφα-λατροτοξίνη και περνάει στα νευρικά κύτταρα) να είναι 15 φορές πιο ισχυρό από αυτό του κροταλία. 

Ναι μεν, περνούν λιγότερο δηλητήριο στον άνθρωπο από ό,τι τα φίδια (λόγω μεγέθους) εν τούτοις, θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και τη ζωή των ανθρώπων. Οι επιστήμονες διευκρινίζουν ότι το αποτέλεσμα διαφέρει από είδος σε είδος και τα συμπτώματα είναι ναυτία, εφίδρωση, έντονος πόνος στην κοιλιά και την πλάτη, μυικοί πόνοι, υπέρταση και παράλυση του διαφράγματος που προκαλεί δυσκολία στην αναπνοή. Ο πόνος διαρκεί από 8 έως 12 ώρες, ωστόσο τα συμπτώματα μπορεί να συνεχιστούν για αρκετές ημέρες. Υπάρχει αντίδοτο που είναι διαθέσιμο και εξαφανίζει τον πόνο σε μισή ώρα. 

Ο αστικός μύθος θέλει τα θηλυκά να τρώνε τους συντρόφους τους. Αποδείχθηκε πως αυτό δεν ισχύει πάντα. Δεδομένα (δηλαδή σύμφωνα με έρευνα του North Caroline State University) φτιάχνουν τα 'σπίτια' τους (ιστούς) σε σκοτεινές γωνίες χώρων όπου κοντά ζουν άνθρωποι. Όποιος 'πιάνεται' στον ιστό τους, δέχεται το δάγκωμα της, παραλύει και γίνεται το γεύμα της. Σύμφωνα τέλος, με το Canadian Geographic, ζουν στην απομόνωση εκτός και αν έχει έλθει η ώρα για ζευγάρωμα. 

Πηγή