Η Unesco ανακοίνωσε ότι συμπεριέλαβε την όπερα ηλικίας τεσσάρων αιώνων, που συνδυάζει κοστούμια, δράμα και μουσική, στην κατηγορία της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η ιταλική όπερα αναπτύχθηκε στα τέλη του 1500 και στις αρχές του 1600 στη Φλωρεντία, στην αυλή της οικογένειας των Μεδίκων. Συνήθως περιλαμβάνει ιδιόμορφες πλοκές, περίτεχνα σκηνικά και βιρτουόζικη ερμηνεία.

«Αυτή είναι μια επίσημη επιβεβαίωση αυτού που ήδη γνωρίζαμε: η ιταλική όπερα είναι μια παγκόσμια αριστεία», δήλωσε ο υπουργός Πολιτισμού της Ιταλίας Τζενάρο Σαντζουλιάνο μετά την απόφαση της Unesco.

Η Unesco περιέγραψε την ιταλική όπερα ως «έναν φυσιολογικά ελεγχόμενο τρόπο τραγουδιού που ενισχύει τη δύναμη μεταφοράς της φωνής σε ακουστικούς χώρους όπως αμφιθέατρα και εκκλησίες». Πρόσθεσε ότι η τέχνη προώθησε τη «συλλογική συνοχή και την κοινωνικοπολιτισμική μνήμη», καθώς και ότι είναι «μέσο ελεύθερης έκφρασης και διαλόγου μεταξύ των γενεών».

Ο πρώτος μεγάλος συνθέτης όπερας θεωρείται ο Ιταλός Claudio Monteverdi, ο οποίος έζησε από το 1567 έως το 1643. 

Σήμερα υπάρχουν περίπου 60 όπερες σε όλη την Ιταλία, κάτι που αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ. Η Ιταλίδα σοπράνο Carmela Remigio είπε στην εφημερίδα Corriere della Sera ότι χάρη στην όπερα και τα λιμπρέτο της η ιταλική γλώσσα ήταν ακόμα γνωστή στον κόσμο.

«Το ότι κάτι σαν ζωντανό τραγούδι έχει μπει στην κληρονομιά της ανθρωπότητας είναι σπουδαίο. Το τραγούδι ξεθωριάζει καθώς το ακούς, αλλά σε αγγίζει βαθιά».

Κάνοντας την ανακοίνωση σε μια συνάντηση στη Μποτσουάνα για τη διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς, η Unesco κατέταξε επίσης το περουβιανό ceviche, τη ζωγραφική με rickshaw του Μπαγκλαντές, την κεραμική χειροτεχνία του Ουζμπεκιστάν, την υφαντουργία στην Ακτή Ελεφαντοστού και πολλά άλλα έθιμα και παραδόσεις ως μέρος της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας.

Η περουβιανή κυβέρνηση εξήρε την προσθήκη του ceviche στη λίστα, με το υπουργείο Πολιτισμού να λέει ότι «αναγνωρίζει όλους τους ανθρώπους που εμπλέκονται στην αλυσίδα αυτού του πιάτου, συμπεριλαμβανομένων των τεχνιτών ψαράδων κατά μήκος της ακτής και των Άνδεων και του Αμαζονίου και τους αγρότες και τους σεφ».

πηγή