Ο Νικόλας Ιωαννίδης πήγε στο Flying Away Festival και βρήκε τον καλλιτέχνη που αναζητούσε

Ο Νικόλας Ιωαννίδης πήγε στο Flying Away Festival και βρήκε τον καλλιτέχνη που αναζητούσε

Ο γνωστός instagrammer/παρουσιαστής κόβει βόλτες στην πόλη και μεταφέρει εικόνες και συναισθήματα

Ο ίδιος λέει ότι "εν μπορεί να κάτσει ένα τόπο" και ήρθε ο καιρός να μας το μεταφέρει και γραπτώς! Αυτή τη φορά πήγε στο Flying Away Festival-αν και... "μουρμούρισε" λίγο για την υγρασία αλλά ενθουσιάστηκε με τα έργα ενός Ιορδανού, ταλαντούχου καλλιτέχνη, του.

Γράφει ο Νικόλας Ιωαννίδης 

Αδιαφορώντας για τη ζέστη και την υγρασία εκείνης της μέρας-που μόνο δυσφορία μπορούσε να προκαλέσει στον οποιονδήποτε- η διάθεσή μου να βρω έναν καινούργιο καλλιτέχνη μού θύμισε την πρεμούρα που είχα ως παιδί την τελευταία μέρα στο σχολείο. 

Λάτρης του Flying Away Festival από παλιά, δε θα μπορούσα να μην έδινα το παρών μου μετά από σχεδόν 3 χρόνια στασιμότητας λόγω του Covid-19! Καλλιτέχνες από όλες τις μεριές του νησιού προσπάθησαν να χώσουν το ταλέντο τους στα 3Χ3 περίπτερα που τους φιλοξενούσαν το τριήμερο που μας πέρασε! Κοσμήματα, χειροποίητα κεριά, μπλούζες, πίνακες και ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς, έκαναν «παρέλαση» μπροστά στα μάτια μας και δικαίως «μαγνήτιζαν» το πορτοφόλι μας! 

Περπατώντας ανέμελος, έχοντας ωστόσο τα μάτια μου δεκατέσσερα, «προσγειώθηκα» σε ένα πολύ ενδιαφέρον περίπτερο. Έντονα χρώματα με φιγούρες άλλοτε χαρούμενες, άλλοτε δραματικές. 

Την προσοχή μου τράβηξε ένα δυναμικό έργο με βάση το κόκκινο. Παράλληλα, η παλέτα του πράσινου,  του μπλε, του λευκού και του κίτρινου ένωναν την σύνθεση του καλλιτέχνη υπό την επωνυμία ART BY ABDEL. Δεν έχασα στιγμή και τον ρώτησα. Γιατί κλαίει αυτός ο πίνακας;  Με τα σπαστά αγγλικά του ο καλλιτέχνης που κατάγεται από την Ιορδανία και ζει στην Κύπρο μού απάντησε ότι προσπάθησε μέσα από τον συγκεκριμένο πίνακα να δείξει πώς ένας μετανάστης κουβαλά πάντα στο μυαλό του εικόνες από το σπίτι και τη γειτονιά σε όποια χώρα και αν τον βγάλει η μοίρα του. Ομολογώ πως τον λάτρεψα! 

Λίγο πιο πέρα, έμεινα να κοιτάζω έναν άλλο πίνακα, επίσης φουλ στο κόκκινο, που απεικόνιζε μια κυρία να καπνίζει. Ο καλλιτέχνης τον ονόμασε «The Boss» λόγω της αυστηρής και επιβλητικής παρουσίας που απεικόνιζε, που είχε την απαίτηση να της κρατούν το τσιγάρο για να μην κουράζεται. Τον αγόρασα χωρίς δεύτερη σκέψη. 

Βρίσκεται ήδη σε μια γωνιά στο σαλόνι μου και έγινε ένα με τον καναπέ και τα φυτά μου. Και είναι εκεί για να μου θυμίζει το αυτονόητο. Όχι να είμαστε κακοί ή απαιτητικοί βέβαια. Αλλά ότι πρέπει να είμαστε εμείς τα αφεντικά. Τα αφεντικά του ίδιου μας του εαυτού! 

 

Loader