Περίεργα πράγματα για χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ωστόσο αληθινά και εξόχως αντιδραστικά: το πολωνικό κράτος με τη βούλα της Δικαιοσύνης του απαγόρευσε τις αμβλώσεις, εξαιρουμένων των περιπτώσεων εμβρυακών ανωμαλιών. Κάτι που σημαίνει ότι, πλέον, νόμιμες αμβλώσεις γίνονται μόνο στις ανεπιθύμητες κυήσεις εξαιτίας βιασμών ή για να προστατευθεί η υγεία της εγκύου. 

Πρόκειται για υλοποίηση «υπεσχημένου» κυβερνητικού πρότζεκτ, «βαμμένου» ιδεολογικά. Φυσικά, η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία επιχαίρει για τους δικούς της λόγους. 

Ομως οι Πολωνίδες δεν αφέθηκαν στη μοίρα τους. Ενα ευρωπαϊκό δίκτυο υποστήριξής τους και προβολής των δικαιωμάτων τους έχει δημιουργηθεί και φροντίζει για το ταξίδι τους εκτός Πολωνίας, σε χώρα όπου μπορούν να απαλλαγούν από το ανεπιθύμητο έμβρυο που κυοφορούν – ανεπιθύμητο με τα δικά τους κριτήρια βέβαια, και όχι με εκείνα της δεξιόστροφης κυβέρνησης της Βαρσοβίας. 

Υπάρχει ένας τηλεφωνικός αριθμός που τον τελευταίο καιρό εμφανίζεται παντού στην Πολωνία, ο 48 222 922 597. Οι ενδιαφερόμενες τον βρίσκουν στο Ιντερνετ και τον διαβάζουν γραμμένο σε τοίχους σαν σύνθημα ή σε αφίσες σαν πληροφορία. Ο βρετανικός Economist (με συνδρομή) έχει το σχετικό ρεπορτάζ. 

Ο παραπάνω αριθμός σχετίζεται με την ομάδα που διαχειρίζεται τον ιστότοπέμβαση άμβλωσης – στο εξωτερικό, βέβαια. Είναι ένα κίνημα υπέρ του δικαιώματος στην έκτρωση που υπερβαίνει τα σύνορα «Kobiety w Sieci» («Γυναίκες στο Διαδίκτυο») και προσφέρει πληροφορίες σχετικά με το θέμα και διευκολύνει τις γυναίκες που αντιμετωπίζουν προβλήματα στις χώρες τους. Τον τελευταίο καιρό ο ιστότοπος αυτός έχει μεγάλη επισκεψιμότητα. 

Το πρόβλημα –ελευθερίας της βουλήσεως, κατά βάσιν– υφίσταται στην Πολωνία, αν και η χώρα είναι, όπως είπαμε, μέλος της Ενωσης. Αυτό συμβαίνει επειδή η διακοπή της κυήσεως δεν έχει αντιμετωπιστεί «κεντρικά» από τις Βρυξέλλες, έτσι κάθε χώρα μπορεί να διατηρεί τη δική της νομοθεσία επ’ αυτού χωρίς να υφίσταται καμία ενόχληση. Στο συγκεκριμένο πεδίο, στην ΕΕ υπάρχουν οι… ταλαντώσεις του εκκρεμούς: η Ολλανδία είναι στο ένα άκρο του, το προοδευτικό, η Πολωνία και η Μάλτα στο άλλο, το αντιδραστικό, ενώ όλοι οι υπόλοιποι κινούνται κάπου στο ενδιάμεσο. 

«Δεν υπάρχουν κοινοί κανόνες. Συνήθως η ΕΕ παρεμβαίνει για να εναρμονίσει τους εθνικούς νόμους με την κοινοτική νομοθεσία. Αλλά στα θέματα και στα δικαιώματα αναπαραγωγής οι Βρυξέλλες δεν έχουν καμία ισχύ» λέει το βρετανικό περιοδικό. Το μοναδικό αντιστάθμισμα στις σκληρά περιοριστικές της γυναικείας ελευθερίας πολιτικές είναι το δικαίωμα της ελεύθερης κυκλοφορίας καθενός και καθεμιάς εντός της Ενωσης. (Υπό την προϋπόθεση της οικονομικής δυνατότητας, ασφαλώς…).  

Είναι η μοναδική οδός διαφυγής για τις Πολωνίδες: «Οι ακτιβίστριες στην Πολωνία προσφέρουν μόνο συμβουλές, κάτι που είναι απολύτως νόμιμο δικαίωμά τους, το οποίο ουδείς μπορεί να το αφαιρέσει. Ομάδες που εδρεύουν εκτός Πολωνίας επιλαμβάνονται της παράδοσης των απαραίτητων για τη διακοπή της κυήσεως χαπιών, κάνουν κρατήσεις σε πτήσεις και σε ξενοδοχεία, γενικώς οργανώνουν το ταξίδι στο εξωτερικό και τα της επέμβασης». 

Αν η έδρα των φεμινιστριών αυτών ήταν στην Πολωνία, «θα ήταν εκτεθειμένες στη δίωξη». Στην Ολλανδία όμως «είναι ανέγγιχτες από τον νόμο». 

Πηγή