Σήμερα συμπληρώνονται 113 μέρες από τον πόλεμο ανάμεσα στη Ρωσία και την Ουκρανία και οι αναλυτές συνεχίζουν να αντλούν τα συμπεράσματα τους.

Τι έχει διδάξει μέχρι σήμερα ο πόλεμος;

1. Ας έχουμε το νου μας στους ρώσους υπερεθνικιστές

Από τις πρώτες ημέρες, οι ρώσοι εθνικιστές – τόσο στο έδαφος της Ουκρανίας όσο και αλλού – έχουν αναδειχθεί σε μια εκπληκτικά χρήσιμη πηγή που καθιστά την ανάλυση της επίσημης ρωσικής προπαγάνδας σε μεγάλο βαθμό περιττή. Όπως εξηγεί στο Bloomberg ο ρώσος δημοσιογράφος που εργάζεται στη Γερμανία, Leonid Bersinsky, ακόμα και το Ινστιτούτο για τη "Μελέτη του Πολέμου", το think tank που παρέχει μερικές από τις πιο λεπτομερείς αναλύσεις της κατάστασης στο πεδίο της μάχης, επικαλείται κάποιον «Μurz» σχετικά με την κατάσταση στο ρωσικό στρατόπεδο.

2. Στρατιωτικά, οι δύο πλευρές μαθαίνουν

Τις πρώτες ημέρες του πολέμου, οι περισσότεροι σοβαροί αναλυτές πίστευαν ότι σύντομα θα μιλάμε για ουκρανική ήττα. Τις επόμενες εβδομάδες, τυχαίες, υπερβολικά αισιόδοξες ή κακοσχεδιασμένες ρωσικές κινήσεις έκαναν τον ρωσικό στρατό να θεωρείται κάτι σαν χάρτινη τίγρη. Μέχρι το σημείο των 100 ημερών, ωστόσο, και οι δύο πλευρές έχουν αποδειχθεί άξιες η μία για την άλλη στρατιωτικά. Οι Ρώσοι έδειξαν ότι μπορούσαν να μάθουν από τα λάθη τους: μετριάστηκαν οι μη ρεαλιστικοί στόχοι τους, συγκέντρωσαν τη διοίκησή τους, εστίασαν σε περιοχές όπου ένιωθαν ότι ήταν πιο πιθανή η επιτυχία και βελτίωσαν την επιμελητεία και τον συντονισμό μεταξύ των κλάδων.

3. Ο πόλεμος θα συνεχιστεί

Οι πρώτες 100 ημέρες της σύγκρουσης έδειξαν ότι ο πόλεμος μπορεί να προχωρήσει με κάθε τρόπο. Καμία πλευρά δε θα καταρρεύσει ή θα υποχωρήσει και τυχόν παραχωρήσεις που μπορεί τελικά να καταγραφούν σε μια ειρηνευτική συμφωνία θα αντιμετωπιστούν σκληρά. Ο πόλεμος που δεν τελείωσε σε τρεις ημέρες, τρεις εβδομάδες ή τρεις μήνες φαίνεται ότι θα διαρκέσει για όσο χρόνο χρειαστεί για μια αποφασιστική νίκη για τους εισβολείς ή τους υπερασπιστές. Μιλάμε, σημειώνει η «El Pais», για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, και ακόμη και τότε το θέμα μπορεί να μη διευθετηθεί, καθώς ο ηττημένος θα θέλει να εκδικηθεί.

Ακολούθησε την Avant-Garde στο Instagram

Ακολούθησε την Avant-Garde στο Facebook

4. Η αυτοκριτική της Δύσης

 Πριν από την εισβολή, η ροή των δυτικών όπλων – κυρίως φορητών όπλων – ήταν αρκετή για να δει ο Πούτιν ένα casus belli, στον βαθμό που χρειαζόταν, αλλά δεν ήταν αρκετό για να σταματήσει την εισβολή του. Οι Ουκρανοί έπρεπε να αποδείξουν τις δυνατότητές τους και να συνεχίσουν να το αποδεικνύουν λαμβάνοντας βαρύτερα όπλα. Ωστόσο, τα λαμβάνουν πιο αργά από ό,τι επιτάσσει η στρατιωτική ανάγκη και η ανάγκη εκπαίδευσης στη χρήση των οπλικών συστημάτων επιβραδύνει περαιτέρω τη διαδικασία, γράφει η «Washington Post».

Το ΝΑΤΟ έχει αποστασιοποιηθεί από οτιδήποτε θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως άμεση επέμβαση. Πριν από τον πόλεμο, καθώς αυξανόταν η απειλή μιας ρωσικής εισβολής, δεν προχώρησε στην αποδοχή της Ουκρανίας – αν και εκ των υστέρων, η έναρξη της ενταξιακής πορείας της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ θα μπορούσε να ήταν μία από τις λίγες προληπτικές κινήσεις ικανές να σταματήσουν τον Πούτιν. Τώρα που η Φινλανδία και η Σουηδία προσχωρούν, η απάντηση του Πούτιν είναι αναπάντεχα περιορισμένη.

Μια ήττα της Ουκρανίας θα οδηγούσε σε αμοιβαίες κατηγορίες και βαθύτερα ρήγματα μεταξύ των ΗΠΑ και της Ευρώπης, μεταξύ της Δύσης και της Ανατολής, ακόμη και εντός της Ανατολικής Ευρώπης. Μια ρωσική ήττα θα βοηθούσε να συγκαλύψει τις διαφορές, αλλά πιθανότατα θα οδηγούσε σε διαμάχες για το μοίρασμα του οικονομικού βάρους της ανοικοδόμησης της Ουκρανίας και στη διαμάχη για το ποιος έκανε τι κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης.

5. Να μην ξεχάσουμε την Ουκρανία

 Ο πόλεμος διήρκεσε πολύ περισσότερο απ’ όσο αναμενόταν. Είναι δύσκολο να αγνοήσουμε τις συνέπειες του πολέμου – τον πληθωρισμό που προκαλείται από την αύξηση των τιμών της ενέργειας και των τροφίμων, την πιθανή ύφεση στις δυτικές οικονομίες, το ξεπούλημα στο χρηματιστήριο. Μέχρι να τελειώσει ο πόλεμος, λίγοι εκτός Ουκρανίας μπορεί να ενδιαφέρονται για τη μοίρα της – για το πόσα εδάφη μπορεί να χρειαστεί να παραδώσει στη Ρωσία, για την τεράστια ανάγκη ανοικοδόμησης βομβαρδισμένων πόλεων, βιομηχανιών και υποδομών, για την τύχη των σχεδόν 14 εκατομμυρίων Ουκρανών που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.

Παρά την ευρωπαϊκή της γεωγραφία, η Ουκρανία κινδυνεύει να μετατοπιστεί στην περιφέρεια του δυτικού κόσμου, όπως η Συρία. Αυτό, θα ήταν το μεγαλύτερο λάθος που θα μπορούσε να κάνει ο υπόλοιπος κόσμος, και όχι μόνο επειδή ο Putin και οι εθνικιστές που μπορεί να κυβερνήσουν τη Ρωσία έπειτα από αυτόν θα συνεχίσουν να έχουν εμμονή με την Ουκρανία.

Πηγή

Πηγή φωτογραφίας