Η λευκή φανέλα συνδέθηκε με τους αρρενωπούς, μάτσο άνδρες αλλά και με τους βίαιους συζύγους.

Μάλιστα, η φανέλα συνήθιζε να ονομάζεται «wife beater», δηλαδή κυριολεκτικά «αυτός που χτυπά την σύζυγό του».

Ο ορισμός αυτός εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1855 στο Online Etymology Dictionary αλλά και το 1880 στους New York Times. Ωστόσο, μέχρι τότε δεν υπήρχε καμία σύνδεση μεταξύ της βίας κατά των γυναικών και του ρούχου αυτού.

Το 1947, όμως, ένα έγκλημα ήταν αυτό που συνέδεσε ένα βίαιο σύζυγο με τον αμάνικο φανελάκι. Ο James Hartford Jr. από το Ντιτρόιτ συνελήφθη για τον ξυλοδαρμό της συζύγου του. Τότε, άρχισε να κυκλοφορεί φωτογραφία του δράστη τυπωμένη σε φανέλα που έγραφε «wife beater».

Την ίδια χρονιά, το Χόλιγουντ υιοθέτησε την λευκή φανέλα και την συνέδεσε με τους μπρουτάλ άνδρες, χαμηλής κοινωνικής τάξης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Μάρλον Μπράντο ως «Στάνλεϊ Κοβάλσκι» στην ταινία «Λεωφορείον ο Πόθος».

Το λευκό, αμάνικο φανελάκι συνδέθηκε ακόμη με τους φτωχούς μετανάστες, που δούλευαν ως εργάτες, όπως οι Πολωνοί και οι Ιταλοαμερικάνοι. Έτσι θεωρήθηκε ως κάτι λερωμένο, βρώμικο, που αποτελεί μέρος της στολής εργασίας.

Το μοτίβο άρχισε σιγά-σιγά να αλλάζει και να υιοθετούν το αμάνικο φανελάκι όλο και περισσότεροι. Πλέον, το λευκό t-shirt έγινε κομμάτι του ήρωα (ή του αντιήρωα), ενός λιγομίλητου, σκληρού, μυστήριου και σέξι γόη που ήθελαν όλες οι γυναίκες. Έγινε έτσι σύμβολο σεξουαλικότητας, κάτι που κρατά σε πολλές περιπτώσεις έως και σήμερα.

Στον κινηματογράφο μάλιστα, εκτός από τον Μάρλον Μπράντο, είδαμε τον Τζέιμς Ντιν να φορά την φανέλα και να την κάνει iconic. Μάλιστα, η λευκή φανέλα υιοθετήθηκε και από τον παλιό, ελληνικό κινηματογράφο με εκπροσώπους τους ζεν πρεμιέ Νίκο Κούρκουλο, Αλέκο Αλεξανδράκη και Δημήτρη Παπαμιχαήλ.

Το Χόλιγουντ συνέχισε σε αυτό το μοτίβο με ήρωες όπως ο Γούλβεριν (Χιου Τζάκμαν), o Βιν Ντίζελ και πολλοί άλλοι.

Οι κυκλοφορίες αυτού του εσωρούχου εκτοξεύτηκαν από την δεκαετία του ‘60 έως και του ‘90, καθώς το λευκό φανελάκι είναι ένα οικονομικό και άνετο κομμάτι ρούχου, που φοριέται αλλά και βγαίνει εύκολα.

Οι "καθωσπρέπει" άνδρες τα φορούσαν και συνεχίζουν να τα φορούν μέσα από τα πουκάμισα. Αντίθετα οι «άγριοι» τα φορούσαν μόνα τους, θέλοντας να τονίσουν τον ανδρισμό τους και επιδεικνύοντας τα μπράτσα τους ή κάποιο μενταγιόν που τους έδινε το κατάλληλο μυστήριο χαρακτήρα.

Όπως και να έχει, ο slang ορισμός του «wife beater» σήμερα έχει εκλείψει αν και πολλές φορές, έστω και στερεοτυπικά θεωρούμε τους άνδρες που φορούν λευκή φανέλα μάτσο και αρρενωπούς ή ακόμη και άγριους.

Πηγή