Ο Βαλεντίνος Σιλβέστρος εργάζεται τον τελευταίο μήνα νυχθημερόν στο Υπουργείο Υγείας, αφού είναι από τους πολύ λίγους εξειδικευμένους επιδημιολόγους που έχουμε στην Κύπρο. Πριν από λίγο δημοσίευσε αυτό το κείμενο. Θα ήταν εξαιρετική ιδέα να το διαβάσουμε. Όλοι:

Αγαπητοί συνάνθρωποι,

Σήμερα φόρεσα το καλό μου το πουκάμισο, όπως κάθε Μεγάλο Σάββατο. Φέτος όμως αντί να κρατάω λαμπάδα και αυγό κρατάω ένα ακουστικό τηλεφώνου και αντισηπτικό. Αντί να είμαι μαζί με τα αγαπημένα μου πρόσωπα, είμαι μόνος μου σε ένα γραφείο και ανακοινώνω τραγικά νέα σε ανθρώπους. Βάζω ανθρώπους σε καραντίνα και "ενοχλώ" επιχειρηματίες να λάβουν ζημιογόνα μέτρα για τις επιχειρήσεις τους. Δεν ειμαι τέρας, δεν είμαι σαδιστής. Είμαι ένας επιστήμονας που θέλω να κάνω την δουλειά μου με μόνο συμφέρον την προάσπιση της υγείας των συμπολιτών μας.

Πόσο θα ήθελα να πετάξω το τηλέφωνο και να πάω να χωθώ στην αγκαλιά της γιαγιάς μου, να φάω το σπιτικό ψωμί της μαμάς μου, να γελάσω με τις πλάκες τους αδελφού μου, να δω τον πατέρα μου και τους φίλους μου. Να ξέρατε πόσο...

Δεν θα το κάνω, πρέπει να κάνω λίγο ακόμα υπομονή. Να συνεχίσω να τρέχω σε αυτό τον αγώνα δρόμου. Να βρίσκω έγκαιρα τα καρούσματα και τις επαφές τους. Να τους απομονώνω από το κοινωνικό σύνολο. Σήμερα ο αριθμός τον καινούργιων θετικών κρουσμάτων ήταν μικρός. Αλλά μην ξεγελιεστε αγαπητοί μου. Η φωτιά δεν έχει σβήσει ακόμα. Ένα μόνο κρούσμα να ξεφύγει τότε μπορεί να αναζωοπυρωθεί η φωτιά και να μας κάψει σαν τη "λαμπραντζιά".

Δυστυχώς, με μια επικοινωνία που είχα εχθές με ένα κρούσμα δεν είχε ιδέα ότι μπορεί να ήταν θετικό το αποτέλεσμα της, ήταν ασυμπτωματική. Προκύψε από τις δειγματοληψίες που έγιναν σε εργαζόμενους δεν είχε κάποια επαφή με γνωστό κρούσμα, ίσως την κόλλησε κάποιος που επισκέφθηκε την υπηρεσία της. Προχτές έφτιαχνε φλαούνες με την οικογένεια της αδελφής της, με τα παιδιά της αδελφής της και την μητέρα της. Μετά την ανακοίνωση έπαθε πανικό, φοβήθηκε μήπως μεταδώσε τον ιό στους οικείους της, πανικοβλήθηκε, έκλαιγε. Ίσως και τελικά να τους κόλλησε. Θα δούμε την ερχόμενη εβδομάδα εάν ανήκουν και αυτοί στην λίστα με τα θετικά κρούσματα που λαμβάνω καθημερινά.

Αυτη την ευθύνη δεν πρόκειται να την αντέξω εγώ. Αυτό τον πανικό δεν θέλω να τον βιώσω. Ίσως έχω και γω μολυνθεί, δεν το ξέρω. Πώς λοιπόν θα πάω στο σπίτι μου. Να αγκαλιάσω τους ανθρώπους μου; Κάποιοι από αυτούς είναι πολύ ευάλωτοι. Δεν θέλω να τους χάσω.

Τις προάλλες, μια μητέρα (επιβεβαιωμένο κρούσμα) έφυγε από την καραντίνα της και πήγε για 5 λεπτά να πάρει γάλα και πάνες, για το μωρό της. Όταν το έμαθα προβληματίστηκα εάν θα έπρεπε να την καταγγείλω στην αστυνομία, ποιος όμως αστυνομικός μπορεί να συλλάβει μια μάνα που θέλει να εξασφαλίσει την τροφή στο παιδί της, σκέφτηκα ομως ότι δίπλα της στο ταμείο θα μπορούσε να ήταν η γιαγιά μου, η μάνα μου, ο πατέρας μου. Την πήρα τηλέφωνο. Της εξήγησα ότι αυτό που έκανε ήταν επικίνδυνο. Της έδωσα όλες τις πληροφορίες για τις οργανώσεις που υπάρχουν πλέον για να βοηθούν τα άτομα που είναι σε καραντίνα και δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τα προστιζην.

Ως εκ τούτου, μην εφησυχαζεστε και μην κάνετε άσκοπες μετακινήσεις. Παρακαλώ πολύ, κάτσετε στα αυγά σας!

Αύριο, που είναι Πάσχα περιοριστειτε.

Μην επισκεφθείτε τα πρόσωπα που αγαπάτε. Εάν πραγματικά τα αγαπάτε μην ρισκάρετε να τα κολλήσετε ή να σας κολλήσουν.

Εάν θέλετε να τα έχετε στην ζωή σας μην τους μεταδώσετε τον ιό.

Η αγάπη δεν εκδηλώνεται μόνο με φίλι αλλά και με υπομονή αυτό είναι το δικό μου μήνυμα.

Καλό Πάσχα σε όλους και μακάρι να έρθει γρήγορα Ανάσταση για όλους μας σύντομα να τσουγκρίζουμε αυγά και όχι τα κεφάλια μας στον τοίχο.

Χρόνια πολλά σε όλους,

Bαλεντίνος