Το βιβλίο κυκλοφόρησε στις 19 Ιουλίου, ανήμερα της επετείου θανάτου του Παναγιώτη Γεωργίου Κούππη, πατέρα της συγγραφέως, σε μία όμορφη τελετή η οποία πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Πολιτιστικό Κέντρο του Αγίου Δομετίου «Σάββας και Βάσως Δημάδη». 

Η εύστοχη τιτλοφορία του βιβλίου, «Σταθμοί Αιχμαλωσίας», προϊδεάζει τον αναγνώστη για αυτό το οποίο έπεται, μια σειρά από μαρτυρικούς σταθμούς ενός ανθρώπου που έζησε τον πόλεμο και την αιχμαλωσία. Μια χρονική πορεία που ξεκινά από την γλαφυρότητα των συνθηκών του μαύρου καλοκαιριού του 1974 μέχρι και 3,5 μήνες μετά…. Την ημέρα της επιστροφής του. Το χρονικό αυτό δοσμένο με αφηγηματικά λιτό και απέριττο λόγο, προτρέπει τον αναγνώστη να λάβει μέρος σ’ ένα ταξίδι που ακόμη και 48 χρόνια μετά, συνεχίζει να αναμοχλεύει πόνο και πληγές.  

Στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου βρίσκουμε τον Παναγιώτη και τους συμπολεμιστές του, τον Ηλία, τον Νίκο, που έχουμε την τιμή να είναι σήμερα μαζί μας, τον Σωτήρη και τον Ανδρέα, στο Καϊμακλί. Εκεί όπου ξεκίνησαν όλα στις 23 Ιουλίου 1974. Το εξώφυλλο του βιβλίου παραπέμπει στην ημέρα της σύλληψης και της αιχμαλωσίας. 

Η πιο συγκλονιστική πλευρά του δράματος των συλληφθέντων συνεχίζεται στα επόμενα κεφάλαια. Η συγγραφέας τα ονομάζει σταθμούς. Σταθμοί αιχμαλωσίας. Εξού και ο τίτλος του βιβλίου. Πρώτος σταθμός τα Άδανα, δεύτερος η Αμάσεια, τρίτος σταθμός η επιστροφή στην πατρίδα. Όλα όσα είχαν σημαδέψει ανεξίτηλα τη μνήμη του Παναγιώτη, τα βασανιστήρια, η ταπείνωση, ο υπεροπτικός και αλαζονικός τρόπος συμπεριφοράς των υπεύθυνων για την κράτηση των αιχμαλώτων,  το μίσος των απλών ανθρώπων και η ανάγκη τους για εκδικητικότητα, η μέρα της επιστροφής και η επανασύνδεση με την οικογένεια, ξετυλίγονται στο βιβλίο, εισχωρώντας σε καταστάσεις αχαρτογράφητες για όλους όσους δεν ζήσαμε το 1974.

Όπως ανέφερε η συγγραφέας Ιωάννα Γεωργίου Εκτωρίδου στον χαιρετισμό της,  οι αιχμάλωτοι, οι αθέατοι αυτοί ήρωες της σύγχρονης ιστορίας της Πατρίδας μας, ανεξαιρέτως ιδιότητας, θέσης ή πολιτικής ιδεολογίας, το μόνο που απαιτούν από εμάς και κυρίως από την Πολιτεία είναι η ουσιαστική αναγνώριση της προσφοράς τους, η μνήμη και η θύμηση του δικού τους αγώνα. Ο αγώνας, οι ιστορίες  και οι θυσίες  τους πρέπει να ακούγονται, να καταγράφονται για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να μην ξεχνούν οι παλαιότεροι.

Είναι πραγματικά ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί για τον ρεαλισμό και την ευαισθησία του, αλλά και για τη συγκίνηση που προκαλεί. 

Info: Διατίθεται από τα Βιβλιοπωλεία Πάργα