Οι προσδοκίες ήταν μεγαλύτερες μετά τις προπαραγγελίες . Το πρόβλημα είναι πως η εταιρεία είχε φτιάξει μόνο 100.000 αντίτυπα και οι πρώτοι ιδιοκτήτες αναδείχθηκαν μετά από κλήρωση. Οι πωλήσεις άρχισαν να πέφτουν με το Tata Nano να μην έχει πλέον κύρος.

Έχεις ακούσεις ποτέ για το Tata Nano, το αποκαλούμενο "φθηνότερο αυτοκίνητο όλων των εποχών"; Ήταν 10 Ιανουαρίου του 2008, όταν η ινδική -τεράστια- Tata Motors (στην οποία μεταξύ άλλων ανήκουν οι Jaguar και Land Rover, τις οποίες εξαγόρασε από την Ford έναντι 2,3 δισ. δολαρίων) παρουσίαζε στο New Delhi Auto Expo το Nano. Το τελευταίο ήταν ένα πολύ φιλόδοξο project, που ευελπιστούσε να γίνει το φθηνότερο -και πιο επιτυχημένο- αυτοκίνητο όλων των εποχών, συνδυαστικά με τις βλέψεις της εταιρείας να κυριαρχήσει στην αγορά της χώρας.

Διάβασε Επίσης: Προ των πυλών οι εορτασμοί για τα 70 χρόνια της Βασίλισσας Ελισάβετ στο θρόνο 

Το "αμάξι του λαού"

Το τετράθυρο μίνι όχημα σε σχήμα φούσκας με μήκος σχεδόν 3 μέτρων και πλάτος 1,5 μ. παρουσιάστηκε ως το πιο προσιτό οικονομικά αυτοκίνητο που υπήρχε, με στόχο να γίνει μία οικονομική επιλογή για κάθε οικογένεια στην Ινδία. Η τιμή με την οποία θα κυκλοφορούσε στην αγορά ήταν σχεδόν €2.200 - ένα ποσό που περίπου όλοι οι Ινδοί θα μπορούσαν να διαθέσουν, σε μία εποχή που ήταν συχνό φαινόμενο να βλέπεις ακόμη και μία τετραμελή οικογένεια να μετακινείται επάνω σε ένα μοτοποδήλατο.

Το Nano προοριζόταν αρχικά να βγει στην αγορά τον Οκτώβριο του 2008, εξοπλισμένο με έναν κινητήρα 624 κυβικών και ιπποδύναμη 32 αλόγων, που του επέτρεπε να πιάσει τελική ταχύτητα σχεδόν 105 χλμ/ώρα. Το εσωτερικό του θα χαρακτηριζόταν μάλλον λακωνικό, καθώς σε αυτό υπήρχαν μόνο τα απολύτως απαραίτητα. 

Ο σκοπός άλλωστε ήταν να εξυπηρετεί τις βασικές ανάγκες και πιο συγκεκριμένα μόλις μία εξ' αυτών: τη μετακίνηση. Βέβαια, η ομάδα πίσω από το σχεδιασμό του δε φρόντισε να καλύψει μία πολύ σημαντική πλευρά, εκείνων των αποθηκευτικών χώρων, που αποδείχθηκε πως μετρά πάρα πολύ για τους Ινδούς οδηγούς/καταναλωτές. Το μικροσκοπικό Nano φυσικά δε διέθετε τέτοιους.

Η φιλοδοξία που κατέληξε αποτυχία

Κάποιες γραφειοκρατικές διαδικασίες σχετικά με τις εγκαταστάσεις της εταιρείας στη δυτική Βεγγάλη πήγαν πίσω το όλο project, με το Tata Nano να βγαίνει τελικά στην αγορά στον Απρίλιο του 2009.

Η βασική έκδοση ήταν εξοπλισμένη με ραδιόφωνο, air condition και αερόσακους ενώ για μείωση του κόστους διέθετε μόνο έναν υαλοκαθαριστήρα.

Οι προπαραγγελίες δημιούργησαν προσδοκίες, με 203.000 κομμάτια να έχουν ήδη αγοραστεί. Ο αριθμός ήταν αξιόλογος, δεδομένου πως εκείνη την εποχή αντιστοιχούσαν 9 αυτοκίνητα/1000 κατοίκους στην Ινδία. Το πρόβλημα είναι πως η εταιρεία είχε φτιάξει μόνο 100.000 αντίτυπα και οι πρώτοι ιδιοκτήτες αναδείχθηκαν μετά από κλήρωση.

Επιπροσθέτως, αυτό δημιούργησε πρόβλημα και στις αγορές εκτός χώρας στις οποίες ήθελε να επεκταθεί η Tata - αυτό δε συνέβη τελικά ποτέ, με το λανσάρισμα να περιορίζεται τελικά μόνο εκεί.

Το Tata Nano απέτυχε τελικά στα πάντα: Οι πωλήσεις έπεφταν διαρκώς, η μετεγκατάσταση του εργοστασίου ήταν καταστροφή και κάποια από τα μοντέλα έπιαναν -κυριολεκτικά- φωτιά εν κινήσει. Παράλληλα, δεν είχε κανένα απολύτως κύρος, κάτι που ωθούσε αρκετούς Ινδούς να επιλέγουν το ακριβότερο Suzuki Maruti 800.

Η παραγωγή του τελικά σταμάτησε το 2018, με την Tata να ρίχνει την τελευταία της ζαριά με το GenX Nano, που λανσαρίστηκε μάλιστα σε 21 (!) διαφορετικές εκδόσεις. Αλλά και πάλι, δεν...

Η λογική πάνω στην οποία αναπτύχθηκε και παράχθηκε το Tata Nano δεν ήταν λανθασμένη και θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά από την άποψη πως επρόκειτο για ένα όχημα φθηνό και λειτουργικό. Αν είχαν προσεχθεί μερικές λεπτομέρειες, ενδεχομένως να είχε καλύτερη τύχη. Όπως ας πούμε το κινέζικο Alto Zotye που κυκλοφόρησε 5 χρόνια αργότερα.

Πηγή