Γράφει ο Έρικ Κίτας

Το κλίμα της Κύπρου, όπως όλοι γνωρίζουμε, χαρακτηρίζεται από μια παρατεταμένη θερμή και ξηρή περίοδο, η οποία συνηθίζεται περίπου από το τέλος της άνοιξης μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου. Σε ακραίες περιπτώσεις, η ξηρή περίοδος μπορεί να παραταθεί μέχρι και το τέλος του φθινοπώρου ή και αρχές του χειμώνα. Κατά την ξηρή περίοδο, τα όποια φαινόμενα παρατηρηθούν είναι συνήθως λόγω αστάθειας και είναι συνήθως περιορισμένα κυρίως στον ορεινό/ημιορεινό και εσωτερικό όγκο του νησιού, κυρίως κατά τις θερμές ώρες της ημέρας. Πολλές φορές, τα συγκεκριμένα φαινόμενα αν παρατηρηθούν στις αρχές του φθινοπώρου, μπορούν να παρερμηνευθούν ως “πρωτοβρόχια”, κάτι το οποίο όμως δεν ισχύει.

Αν και δεν υπάρχει επίσημος ορισμός στην Μετεωρολογία για την λέξη “πρωτοβρόχια” τόσο για την Κύπρο, όσο και για άλλες περιοχές με παρόμοιο κλίμα, συνηθίζεται από τους μετεωρολόγους να αναφέρονται σε πρωτοβρόχια όταν το μεγαλύτερο μέρος του νησιού (70-80%) ή και όλο επηρεαστούν από βροχές, σε διάστημα που συνήθως δεν ξεπερνά τις 1-2 ημέρες. Οι βροχές αυτές συνήθως εκδηλώνονται λόγω δυναμικών αιτίων, ή λόγω ενός συνδυασμού δυναμικών αιτίων και αστάθειας.

Κλιματολογικά, τα πρωτοβρόχια συνηθίζονται μέσα στον μήνα Οκτώβριο, κάτι το οποίο φαίνεται και από τα στοιχεία βροχόπτωσης του Τ.Μ για τον μήνα Οκτώβριο, όπως μπορείτε να δείτε στην πιο κάτω εικόνα, όπου παρατηρείται σημαντική αύξηση υετού σε όλες τις περιοχές του νησιού σε σχέση με τον πρώτο μήνα του φθινοπώρου.