Ευτυχώς που κινήθηκαν τόσο γρήγορα τα ακτιβιστικά μας αντανακλαστικά. Διώξαμε τον Καστελούτσι: ένα μικρό βήμα για το ζωικό βασίλειο, ένα μεγάλο βήμα για το προσωπικό μας ρεκορ στα παγκόσμια χωρκατιλλίκκια. Υπάρχει άραγε καλύτερη λέξη πέρα από αυτή για να χωρέσει το μέγεθος της ανοησίας που τόσο απερίσκεπτα οδήγησε στην ακύρωση των παραστάσεων του Ρομέο Καστελούτσι, στερώντας το έργο του από ένα κοινό που ΤΟΣΟ διψά να δει κάτι στ’αλήθεια σπουδαίο; Ξεφτίλα ίσως;

Ας μας εξηγήσει κάποιος επιτέλους: πού ακριβώς έγκεται η κακοποίηση του αλόγου στην παράσταση; Τι είδαν αυτοί που εμείς δεν είδαμε;

Ολόκληρο το άρθρο εδώ