Το όνομα του δικηγόρου Αχιλλέα Δημητριάδη, γνωστού για τους αγώνες του για τα ανθρώπινα δικαιώματα χάρη στις πολύκροτες, εμβληματικές, υποθέσεις Μοδινός ν. Κύπρου και Λοϊζίδου ν. Τουρκίας, ήρθε ξανά στο προσκήνιο και όπως συμβαίνει συνήθως όχι με ιδιαίτερα ευχάριστη αφορμή. Συγκεκριμένα ο διακεκριμένος νομικός έπαιξε πολύ τελευταία στην επικαιρότητα εξαιτίας των δύο υποθέσεων κατάφωρης παραβίασης ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Υπουργείο Δικαιοσύνης (parody account, βίαιη καταστολή ειρηνικής διαδήλωσης στη Λευκωσία) για τις οποίες εξέφρασε έντονα τις ανησυχίες του αλλά και πρωτοστάτησε στις αντιδράσεις εναντίον τους.

Ο Αχιλλέας Δημητριάδης είναι ιδιαίτερα αγαπητός στο ευρύ κοινό, χαίρει εκτίμησης στο σύνολο των πολιτικών χώρων και εκτός από άριστος γνώστης της νομοθεσίας είναι δεινός ρήτορας και εξαιρετικά συμπαθής ως προσωπικότητα αφού με τον μεστό, ολοζώντανο και κατανοητό στη μάζα λόγο του καταφέρνει να μιλήσει κατευθείαν τόσο στην καρδιά όσο και στη λογική του απλού πολίτη χωρίς να τον πατρονάρει ή να λαϊκίζει ασύστολα όπως η πλειοψηφία των πολιτικών μας. Γι’ αυτό ίσως ακούγεται έντονα το όνομά του ΚΑΙ για υποψήφιος πρόεδρος της Δημοκρατίας, κάτι για το οποίο φυσικά και ρωτήθηκε.

Δεν το αρνείται αν και κρίνει πως ακόμα οποιαδήποτε συζήτηση για τις προεδρικές του ‘23 είναι πρώιμη. Βέβαια η ιστορία δείχνει πως το σύστημα ευνοεί κομματικούς υποψηφίους υποστηριζόμενους από κόμματα, μηχανισμούς και τζάκια (ο Αχιλλέας αν και γιος του θρυλικού δημάρχου Λευκωσίας Λέλλου Δημητριάδη δεν είναι τόσο δικτυωμένος όσο νομίζετε) όμως εδώ ισχύει η φράση από το Field of Dreams: εάν το χτίσεις, θα έρθουν.

Τι λέτε; Ωρίμασαν αρκετά οι συνθήκες ώστε ένα ευρέως αποδεκτό πρόσωπο να διεκδικήσει μόνος και ανεξάρτητος την προεδρία της χώρας και ακολούθως τα κόμματα να προσδεθούν αν το επιθυμούν στο άρμα του; 

Δείτε το Lunch Break Challenge με τον Αχιλλέα Δημητριάδη και πείτε μου εάν αυτός ο άνθρωπος δεν αποτελεί προεδρικό υλικό: