Ο Αντρέας Τζιακούρης είναι σήμερα, 42 ετών, εργάζεται στην Πυροσβεστική Υπηρεσία Κύπρου, είναι παντρεμένος με παιδιά και αγαπάει το, όχι απλά το τρέξιμο αλλά να διανύει τεράστιες αποστάσεις. Έχει συμμετέχει και διακριθεί στο παρελθόν σε Παγκύπριες και Παγκόσμιες διοργανώσεις όπως το Τρίαθλο IRONMAN, τον αγώνα ορεινού Τρεξίματος Olympus Mythical Trail 100km στην Ελλάδα (4η θέση, 2020), τον αγώνα Sea to Sky 130km στην Κύπρο (2η θέση 2021) και το πιο πρόσφατο UTMB Ultra Trail Mont Blanc 170km που έγινε το Σεπτέμβριο στη Γαλλία. Ο Αντρέας, όμως, όπως μου εξομολογήθηκε θέλει κάθε φορά να ξεπερνά τον εαυτό του, να θέτει νέους όρους και να υπερπηδά τα όρια. 

Αυτή τη φορά ο Αντρέας θα συμμετέχει σε ένα αγώνα που μόνο λίγα άτομα μπορούν να ολοκληρώσουν αφού θα τρέχει για ώρες μόνος στην έρημο. Πρόκειται για τον 37ο Marathon des Sables ή Μαραθώνιο της Ερήμου, ο οποίος θα πραγματοποιηθεί στην Έρημο Σαχάρα, στο Μαρόκο τον Απρίλιο. Ο ΥπερΜαραθώνιος 250 χιλιομέτρων, διάρκειας 7 ημερών είναι ίσως ο σκληρότερος αγώνας δρόμου στον κόσμο που απαιτεί σπάνιες αντοχές, τόσο σωματικές όσο και ψυχικές. 

Με τη συμμετοχή του στον Μαραθώνιο της Ερήμου, ο Αντρέας αποφάσισε να στηρίξει την Παγκύπρια Συμμαχία Σπάνιων Παθήσεων (ΠαΣΣΠ) τόσο οικονομικά καθώς και με στόχο την ευαισθητοποίηση και την ενημέρωση για τα σπάνια νοσήματα και τις προεκτάσεις τους στην καθημερινή ζωή των ασθενών και των οικογενειών τους. Οι άνθρωποι με σπάνια νοσήματα πολύ συχνά αντιμετωπίζουν κοινωνικά προβλήματα λόγω της άγνοιας της κοινωνίας. 

Η συμμετοχή σε ένα αθλητικό γεγονός, παγκόσμιου βεληνεκούς, μπορεί να προσφέρει τεράστιες ευκαιρίες για ενημέρωση στο ευρύ κοινό αναφορικά με τα σπάνια νοσήματα. Ένα από αυτά είναι και η κυστική ίνωση. Μία ασθένεια από την οποία πάσχει ο μικρός Στέφανος και ο λόγος για τον οποίο ο Αντρέας Τζιακούρης αποφάσισε να αφιερώσει τον αγώνα του στο σκοπό αυτό καθώς προέρχεται από το στενό οικογενειακό του περιβάλλον.

Αντρέα, συμμετέχεις σε ένα υπερ-μαραθώνιο 250 χιλιομέτρων. Ποια είναι τα συναισθήματά σου;

Τα συναισθήματα μου είναι ανάμεικτα, διάφορα και περίεργα αλλά χαίρομαι με κάποιες καινούργιες προοπτικές που έρχονται μέσα από αυτό. Πρόκειται, για μία απίστευτα μεγάλη πρόκληση για μένα που με γεμίζει από την μία με μεγάλο ενθουσιασμό και ανυπομονησία για το άγνωστο αλλά και άγχος. Άγχος που οποιοσδήποτε άνθρωπος θα ένιωθε στη θέση μου αν θα ερχόταν αντιμέτωπος με ένα τόσο μεγάλο αγώνα. Εκείνο, όμως, που μου δίνει το μεγαλύτερο κίνητρο και την δύναμη για να τρέξω είναι ο ιερός σκοπός για τον οποίο θα το κάνω που είναι φιλανθρωπικός αφού συμμετέχω στηρίζοντας την Παγκύπρια Συμμαχία Σπάνιων Παθήσεων. Γι’ αυτό, λοιπό,ν ο σκοπός του αγώνα με κάνει να πεισμώνω ακόμα περισσότερο και να θέλω να πετύχω όσο εξωπραγματικό κι αν ακούγεται. Ας μην ξεχνάμε πως οι μεγάλες προκλήσεις είναι αυτές που δίνουν νόημα στη ζωή μας, ανεβάζουν την αδρεναλίνη και μας υπαγορεύουν τον επόμενο στόχο στην ζωή μας. 

Πώς πήρες την απόφαση να λάβεις μέρος στον 37ο Marathon des Sables ή Μαραθώνιο της Ερήμου;

Αγαπώ τις προκλήσεις και θέλω συνεχώς να ξεπερνώ τον εαυτό μου και τους στόχους μου. Το 2022, το Αύγουστο έλαβα μέρος σε ακόμα ένα μεγάλο αγώνα, το UTMB, στο Chamonix της Γαλλίας, απόστασης 171 χιλιομέτρων, τρέχοντας γύρο από τη ψηλότερη κορυφή των Άλπεων, Mont Blanc. Επιστρέφοντας στην Κύπρο αμέσως σκεφτόμουν ποιος θα είναι άραγε ο επόμενός μου στόχος. Ήθελα κάτι καινούργιο, ακόμη πιο δύσκολο και διαφορετικό από εκείνο που πέτυχα στις Άλπεις. Με αυτές τις σκέψεις, ψάχνοντας έμαθα για τον Μαθαρώνιο της Ερήμου των 250 χιλιομέτρων και αμέσως είπα στον εαυτό μου πως θέλω οπωσδήποτε να ζήσω αυτή την μοναδική εμπειρία. Αυτό είναι ένα στοιχείο του χαρακτήρα μου. Επιλέγω, πάντα, αγώνες που θα είναι μία μεγάλη πρόκληση για μέσα, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Μαθαίνοντας λοιπόν όλες τις λεπτομέρειες, δήλωσα συμμετοχή και ξεκίνησα την σκληρή και επίπονη προετοιμασία με σκοπό να τρέξω 250 χιλιόμετρα στην έρημο Σαχάρα, στο Μαρόκο τον Απρίλιο. Η προετοιμασία μου αυτή την φορά ήταν σκληρότερη από κάθε άλλη φορά αλλά αυτό με ανέβαζε συνεχώς ψυχολογικά και σωματικά για τη νέα πρόκληση της ζωής μου. 

Αυτή η προσπάθειά σου έχει και φιλανθρωπικό χαρακτήρα. Μίλησε μας γι’ αυτό;

Αυτή την τόσο επίπονη προσπάθεια, την έχω αφιερώσει σε ένα σύνδεσμο ασθενών που έχω ιδιαίτερη σχέση. Πρόκειται, όπως προανέφερα για την Παγκύπρια Συμμαχία Σπάνιων Παθήσεων που ουσιαστικά είναι ένας μη-κερδοσκοπικός οργανισμός, ο οποίος στις 2 Ιουνίου 2010 για να παρέχει στήριξη σε άτομα με σπάνιες παθήσεις. Είμαι ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος με το θέμα των σπάνιων παθήσεων αφού έχω άμεση επαφή με το θέμα αυτό. Ενημερώθηκα και έμαθα αρκετά για τα σπάνια νοσήματα όταν, δυστυχώς, διαγνώστηκε με κυστική ίνωση, μία σπάνια πάθηση στην Κύπρο, ο εξάχρονος σήμερα Στέφανος, γιος των κουμπάρων μου.Η κυστική ίνωση για να ενημερώσουμε και τον κόσμο  είναι η πιο συχνή κληρονομική ασθένεια της λευκής φυλής, που προσβάλλει κυρίως το αναπνευστικό. Όταν, λοιπόν, οι γονείς του Στέφανου και κουμπάροι μου, συνειδητοποίησαν την μεγάλη άγνοια που υπάρχει στην Κύπρο τόσο για την ασθένεια αυτ όσο κι όλες τις άλλες σπάνιες παθήσεις που συναντούμε στην Κύπρο, ίδρυσαν μαζί με οικογένειες συνασθενών του Στέφανου, τον Παγκύπριο Σύνδεσμο για την Κυστική Ίνωση @cysticfibrosiscyprus. Ο Σύνδεσμος αυτός έχει την πικραλίδα και βρίσκεται κάτω από την ομπρέλα της Παγκύπριας Συμμαχίας Σπάνιων Παθήσεων. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που πήρα την απόφαση να τρέξω στον Μαραθώνιο της Ερήμου ώστε να ενημερωθεί ο κόσμος τόσο για την ύπαρξη των σπάνιων παθήσεων όσο και για την Συμμαχία. 

Θεωρείς πως δεν είμαστε ενημερωμένοι στην Κύπρο για τον θέμα των σπάνιων παθήσεων;

Στη Κύπρο απουσιάζει η ενημέρωση του κοινού για τις σπάνιες παθήσεις και αυτός είναι ένας από τους λόγους που επέλεξα να στηρίξω αυτόν τον οργανισμό όπως προανέφερα τρέχοντας στον υπερμαραθώνιο της Σαχάρας των 250 χιλιομέτρων.

Ποια είναι η προετοιμασία που κάνεις για τον συγκεκριμένο αγώνα και ποιο είναι εκείνο το στοιχείο που σε ανησυχεί ίσως για την συγκεκριμένη διαδρομή; 

Κάθε είδος προετοιμασίας χρειάζεται πολύ καλή οργάνωση. Έτσι, το κυριότερο που έχει να κάνει ένας αθλητής είναι να καταρτίσει ένα πολύ καλό προγραμματισμό μαζί με την ομάδα του. Αν και ατομικό άθλημα ο μαραθώνιος εντούτοις χρειάζεται μία καλή ομάδα για να στηρίζει τον αθλητή. Μαζί με τον προπονητή μου Κύπρο Νικολάου λαμβάνοτας υπόψην μας όλες τις παραμέτρους ότι είμαι ένα άνθρωπος με οικογένεια και δουλειάς φτιάξαμε ένα πρόγραμμα ώστε να με εξυπηρετεί. Καταλήξαμε, λοιπόν, σε ένα εξαμηνιαίο πρόγραμμα το οποίο χωρίστηκε σε τρεις διαφορετικές φάσεις. Η πρώτη φάση περιλαμβάνει 20% τρέξιμο και 80% γυμναστήριο. Είναι πολύ σημαντικό να αναφέρω πως για τον συγκεκριμένο αγώνα, όλοι οι συμμετέχοντες αθλητές καλούνται να μεταφέρουν όλον τον εξοπλισμό μαζί τους στον οποίο περιλαμβάνονται σε ένα σακίδιο στην πλάτη το φαγητό επτά ημερών βάρους περίπου 12 κιλων. Αυτό σημαίνει μεγάλη ενδυνάμωση του σώματος και αυτός ήταν ο πρώτος μου στόχος. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης φάσης είχαμε 90% τρέξιμο και 10% γυμναστήριο. Σε αυτή την φάση ο όγκος προπόνησης είναι τεράστιος με μεγάλες προπονήσεις αρκετών χιλιομέτρων. Τέλος, στην τρίτη φάση και πιο σημαντική δουλέψαμε με προσομοίωση των συνθηκών του αγώνα για να έχουμε όσο το δυνατό καλύτερα. Δηλαδή, ξεκινήσαμε τρέξιμο σε αληθινή άμμο αφού στην έρημο αυτό θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε. Έτσι, πολλές προπονήσεις γίνονται παραλιακά για να έχουμε άμμο και ευτυχώς στην Κύπρο υπάρχουν αρκετές παραλίες με ωραία άμμο που μας βοήθησαν σε αυτό τον σκοπό. Παράλληλα, έγιναν προπονήσεις με το βάρος στην πλάτη ανεβάζοντας τα κιλά σταδιακά και ακολούθως έγινε προσαρμογή του σώματος σε θερμοκρασίες ζέστης τρέχοντας σε διάδρομο, σε κλειστό χώρο με θερμοκρασία γύρω στους 40 βαθμούς.  

Τι εφόδια πρέπει να έχει κάποιος ώστε να φτάσει στο δικό σου επίπεδο για να συμμετέχει σε αγώνες μεγάλων διαδρομών;

Σίγουρα δεν είναι κάτι που το αποφασίζει από την μια μέρα στην άλλη. Πρόκειται για κάτι που γίνεται σταδιακά και με την πάροδο του χρόνου. Για να ασχοληθεί κάποιος με τις υπεραποστάσεις αναμφίβολα πρέπει να είναι κάτι που του αρέσει πολύ όπως ακριβώς συνέβη και με εμένα. Αν κάποιος θέλει να ασχοληθεί με τις μεγάλες αποστάσεις είναι σημαντικό να ξεκινήσει σταδιακά, με υπομονή, προπόνηση και σταθερότητα. Μόνο έτσι θα θα έρθουν οι μεγάλες αποστάσεις σιγά σιγά. Δεν είναι κάτι που γίνεται αμέσως.

Όταν λαμβάνεις μέρος σε διάφορους αγώνες, τρέχεις σε τεράστιες αποστάσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα. Τι έχεις στο μυαλό σου εκείνες τις στιγμές;

Αρχικά, συγκεντρώνομαι και επικεντρώνομαι στο πλάνο του κάθε αγώνα. Πρέπει να ξέρω πας θα ανταπεξέλθω σε κάθε δυσκολία και να μπορώ να μένω στον αγώνα, να τις αντιμετωπίζω όταν προκύψουν και να συνεχίζω να τρέχω. Είναι απαραίτητο να ανακαλύπτουμε τη δύναμη που κρύβουμε μέσα μας. Πρέπει να είμαι πολύ συγκεντρωμένος σε αυτό που κάνω και να πιστεύω στον εαυτό μου και στις δυνατότητες σου. Πρέπει να ζω την στιγμή, όποια και αν είναι αυτή, είτε δύσκολη είτε εύκολη. Καμιά φορά μπορεί να τερματίσεις και να μην νιώσεις ιδιαίτερη χαρά αλλά μετά καταλαβαίνεις τι πραγματικά κατάφερες και πως για άλλη μία φορά ξεπέρασες τον εαυτό σου και τα όρια σου. Ξέρεις, μέσα από αυτούς τους αγώνες έχω συνειδητοποιήσει πως ο άνθρωπος κρύβει μέσα του τεράστια δύναμη και δεν υπάρχουν όρια. Και τα όρια έχουν δημιουργηθεί για να τα ξεπερνάμε. Κι εγώ αυτό θέλω να κάνω, ειδικά αυτή την φορά που τρέχω για τον Στέφανο και την Παγκύπρια Συμμαχία Σπάνιων Παθήσεων Κύπρου. Τέλος, με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσοι βοήθησαν σε αυτή την προσπάθεια! Ευχαριστώ ιδιαίτερα την Hellenic Life που είναι Χρυσός Xορηγός και στηρίζει δυναμικά αυτή την αποστολή αλλά και όλους τους άλλους χορηγούς: ΑΟΝ, ECOMMBX, CABLENET, KPMG, KAPODISTRIAS, Fueling Partner GETFRESH και υποστηριχτές AWOL, RYLTODAY και SYNERGY.