Της Κωνσταντίνας Γεωργίου 

Το δικό μας κορίτσι λοιπόν, με καταγωγή από την Πάφο και σπουδές BA in fine arts από το Middlesex University του Λονδίνου και μεταπτυχιακές σπουδές (MA) στην ψηφιακή τέχνη και το σχέδιο από το Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, το περασμένο καλοκαίρι φιλοτέχνησε αφιλοκερδώς την κυβερνητική υδατοδεξαμενή του υδατικού έργου Ίνειας-Δρούσειας. Συγκεκριμένα, μέσα από μια μονοήμερη δράση με την ονομασία «ART στο Χωριό», έχοντας στο πλευρό της τον Σάββα Χρήστου να βιντεογραφεί την όλη διαδικασία και τους Mike Δημητρίου και Ροδώ Χατζηλοϊζου να δίνουν τη δική τους χορευτική παράσταση, έκανε ολικό «λίφτινγκ» και έδωσε χρώμα και «πνοή» σε μια πρότινος άχαρη τσιμεντένια υδατοδεξαμενή. Σ'  ένα γρήγορο διάλειμμα μια μέρα στο γραφείο, της ζήτησα να μου μιλήσει για αυτό το αλλιώτικο έργο της, αλλά και τι να περιμένουμε από αυτήν στο άμεσο μέλλον, αφού ήδη έχει συμμετάσχει σε διάφορες ομαδικές εκθέσεις και φεστιβάλ σε όλη την Κύπρο και το εξωτερικό, ενώ έργα της εκτίθεται αυτή την περίοδο στην Πινακοθήκη Ψηφίδα στην Πάφο.

_____________________________________________________

Πάντα σε ενοχλούσε η τσιμεντένια υδατοδεξαμενή και θέλησες να τη διαφοροποιήσεις με τη δουλειά σου; 

Εννοείται ότι πάντα με ενοχλούσαν αισθητικά όλες οι τσιμεντένιες υδατοδεξαμενές και ειδικά η συγκεκριμένη, αφού βρίσκεται σε σημείο ορατό από τα σπίτια της γύρω περιοχής, συμπεριλαμβανομένου και του δικού μας, καθώς η οικογένειά μου διατηρεί εξοχική κατοικία στην Τέρρα. Η ιδέα όμως για τη δημιουργία μιας τοιχογραφίας στη συγκεκριμένη τσιμεντένια υδατοδεξαμενή προέκυψε κατά τη διάρκεια συζητήσεων, του καφέ όπως λέμε, που είχα και με άλλους κατοίκους της γύρω περιοχής κατά την περίοδο των Χριστουγεννιάτικων διακοπών στο χωριό πέρσι. Αρχίσαμε να συζητάμε και να σκεφτόμαστε με ποιο τρόπο μπορούσα να βοηθήσω ως καλλιτέχνης να ομορφύνει η εξωτερική εμφάνιση του. Οπότε, η δημιουργία μιας τοιχογραφίας…ήταν μονόδρομος. Έτσι ξεκίνησε για μένα το πιο όμορφο και δημιουργικό μου ταξίδι!

Τώρα που την αντικρίζεις και είναι διαφορετική χάρη σε σένα, πώς αισθάνεσαι; 

Περίεργα…όμορφα...

Οι κάτοικοι πώς αντέδρασαν στη θέα της ανανεωμένης εικόνας της; Επειδή καμιά φορά δεν είναι εύκολο να μυήσεις τη μεγαλύτερη γενιά σε νέα ήθη και έθιμα, και αυτού του είδους η τέχνη αποτελεί κάτι καινούργιο, τουλάχιστον για τα κυπριακά δεδομένα. 

Δε θα πω ψέματα. Στην αρχή υπήρξαν και αντιδράσεις από κάποια μέλη της κοινότητας. Ακόμη και σήμερα υπάρχει ο φόβος και η προκατάληψη για τυχόν βανδαλισμό του χώρου, εξ ου και προκύπτουν οι όποιες αντιδράσεις. Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως, αυτές με πείσμωσαν και με ώθησαν στο να θέσω ως στόχο να αποδείξω πως η προκατάληψη δεν ανήκει στον κόσμο της τέχνης και της κουλτούρας. Αντιθέτως, η τέχνη μπορεί να γίνει και να χρησιμοποιηθεί ως ένα μέσο ενοποίησης της κοινότητας. 

Μου έχεις πει πως θέλεις να συνεχίσεις αυτή την πορεία μεταμορφώνοντας και άλλα σημεία σε διάφορα χωριά της Κύπρου. Πώς το έχεις στο μυαλό σου;

Βλέποντας λοιπόν την απήχηση που είχε η δραστηριότητα αυτή στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, αλλά και στην κοινωνία ευρύτερα, σκέφτομαι πως δράσεις και δραστηριότητες όπως αυτή, μπορούν μελλοντικά να προσελκύσουν διάφορους επισκέπτες, βοηθώντας τα χωριά μας να ξαναζωντανέψουν! Έχοντας αυτό ως στόχο, είμαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω πως βρίσκομαι σε διαδικασία συζητήσεων με διάφορους Δήμους στην Πάφο για τη δημιουργία τοιχογραφιών -συνολικά πέντε- σε υδατοδεξαμενές, σε διάφορα χωριά της Πάφου, που θα αποσκοπούν στην καλλιέργεια μιας μοναδικής πολιτιστικής ταυτότητας σε κάθε κοινότητα, κάνοντας την να ξεχωρίζει από τις γύρω περιοχές. Το αποτέλεσμα θα είναι η δημιουργία μιας διαδρομής που θα καλεί τους επισκέπτες να την ακολουθήσουν, για να φτάσουν στον τελικό προορισμό, που θα είναι η Πόλη Χρυσοχούς!

Είναι η άλλη αίσθηση να ζωγραφίζεις πάνω σε έναν καμβά και άλλη σε ένα χαρακτηριστικό σημείο ενός χωριού ή μιας πόλης;

Εννοείται πως είναι εντελώς διαφορετική. Αρχικά, το να ζωγραφίζεις σε έναν καμβά είναι μια προσωπική υπόθεση. Ζωγραφίζεις εσύ για σένα και αν κάποιου του αρέσει το τελικό αποτέλεσμα, το αγοράζει. Το να δημιουργείς όμως μια τοιχογραφία είναι θέμα που αφορά μια ολόκληρη κοινότητα. Το έργο σου αυτομάτως γίνεται μέρος του τοπίου και της πολιτιστικής ταυτότητας του τόπου. 

Το έργο σου στην υδατοδεξαμενή έχει χαρακτηριστεί ως ένα instagrammable σημείο. Έχει τύχει να δεις φωτογραφίες στο Instagram και άτομα που δεν γνωρίζεις να φωτογραφίζονται μπροστά από το έργο σου; 

Ναi! Επίσης, έχει τύχει να βρίσκομαι στο χωριό και να έρθουν άτομα που δεν γνώριζα, για να το δουν. Μου έχουν στείλει ακόμη και μηνύματα διάφορα άτομα ότι θα επισκεφθούν το χωριό για να δουν το έργο μου. Πώς νιώθω για αυτό; Χμμ... Συγκινούμαι και νομίζω ότι είναι αυτό που μου δίνει περισσότερη δύναμη και θάρρος για να προχωρήσω τη διαδικασία της υλοποίησης της «μεγάλης ιδέας». Σίγουρα, σήμερα που μιλάμε, ανυπομονώ να ετοιμάσω το επόμενο έργο μου.