Συνάντησα, την Χριστιάνα Αρτεμίου για πρώτη φορά στο μακρινό πια 2007. Μόλις έκανα τότε τα πρώτα μου βήματα στη δημοσιογραφία ενώ η Χριστιάνα άρχισε να γίνεται πολύ γνωστή μέσα από την τηλεοπτική σειρά που έγραφε με τον Λώρη Λοϊζίδη «Την Πάτησα». Η Αρτεμίου υποδυόταν τον ρόλο μίας αφελούς κοπέλας από τον Πύργο Τυλληρίας με ιδιαίτερη ντοπιολαλιά που εργαζόταν ως οικιακή βοηθός στο σπίτι μίας ιδιαίτερα εύπορης οικογένειας. Η σειρά πήγε αρκετά καλά και ξεχώρισε ανάμεσα στις υπόλοιπες εκείνης της χρονιάς. Η Αρτεμιού προκαλούσε το γέλιο, ο ρόλος της αγαπήθηκε ιδιαίτερα και η ίδια έγινε πολύ γνωστή μέχρι την επόμενη σεζόν που ήρθε η «Αίγια Φούξια» και την εκτόξευσε. 

Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την ημέρα που την συνάντησα για ένα backstage της σειράς στο Δάλι όπου γίνονταν τα γυρίσματα. Ένα πολύ χαρούμενο κορίτσι, ευγενικό, με χιούμορ, ανοικτή στην κουβέντα που είχε έγνοια για καθετί στην παραγωγή. Κατάλαβα πως αυτή η γυναίκα θα μας απασχολούσε πολύ τα επόμενα χρόνια και δεν έπεσα έξω, αφού η πορεία της το επιβεβαιώνει. 

Σήμερα, η Χριστιάνα Αρτεμίου, καλείται να ενσαρκώσει ένα θρυλικό ρόλο, εκείνο της Λυσιστράτης που αναμφίβολα της ταιριάζει γάντι. Εξομολογείται πως η δική της επιθυμία για να παίξει κάποτε αυτό τον ρόλο ταυτίστηκε με εκείνη του Μάριου Μεττή, σκηνοθέτη της παράστασης. Αλήθεια, δεν θα μπορούσα να σκεφτώ ιδανικότερη επιλογή. Και κάπως έτσι φέτος εκείνο το κορίτσι που γνωρίσαμε μέσα από το «Κόκκινο Λεωφορείο» του ΡΙΚ γίνεται αυτό το καλοκαίρι η Λυσιστράτη του Αριστοφάνη στην καλοκαιρινή παραγωγή του ΘΟΚ.  

Σε ποια φάση σε βρίσκουμε αυτή την περίοδο; 

Σε περίοδο προετοιμασίας. Είναι αυτό το γλυκό διάστημα πίεσης, τρεχάλας και δημιουργίας για να πετύχουμε τα ποθητά αποτελέσματα. Πραγματοποιούμε τα γυρίσματα για τον 4ο κύκλο ΚΑΡΜΑ και παράλληλα πρόβες για την καλοκαιρινή παράσταση του ΘΟΚ, Λυσιστράτη του Αριστοφάνη. 

Ξέρω πως σχεδόν πάντα ασχολείσαι με πολλά πράγματα παράλληλα. Θα έλεγες πως αυτό είναι κομμάτι του χαρακτήρα σου; Δεν μπορείς να κάτσεις ένα τόπο που λέμε και στην Κύπρο; Πώς τα καταφέρνεις; 

Γενικά μου αρέσει να αλλάζω συχνά “σκηνικά” στη δουλειά μου και να καταπιάνομαι με διαφορετικής φύσης projects. Είναι ένας τρόπος να έχω το μυαλό μου σε εγρήγορση, να αποφεύγω την επαγγελματική βαρεμάρα και να μην εφησυχάζομε σε ασφαλή χωράφια. Συνήθως επιδιώκω η μια δουλειά να συμπληρώνει και να αλληλοβοηθά την άλλην. Με καλή οργάνωση και αφοσίωση, όλα γίνονται! 

Η Λυσιστράτη, ήταν ένας ρόλος που ονειρευόσουν να παίξεις;

Θα σου πω κάτι που ίσως ακουστεί παράξενο. Τα τελευταία 2 χρόνια, χωρίς να ξέρω το γιατί, μου είχε σφηνωθεί στο μυαλό ο ρόλος της Λυσιστράτης. Είχα παρακολουθήσει πέρσι και την ερασιτεχνική παράσταση της θεατρικής ομάδας «Παράβαση» Λυμπιών σε σκηνοθεσία Αντωνίας Χαραλάμπους και Πολυξένης Σάββα και είχα ξαναερωτευτεί το συγκεκριμένο έργο του Αριστοφάνη. Και όπως όλοι οι ηθοποιοί, έλεγα μέσα μου “όταν μεγαλώσω ακόμα λίγο, θέλω να κάνω τη Λυσιστράτη” για όλα αυτά που πρεσβεύει. Και κοίτα να δεις που ήρθε η στιγμή να πραγματοποιηθεί ο κρυφός μου πόθος, φέτος το καλοκαίρι. Δεν ξέρω πώς προέκυψε... ήταν ανοιχτό το σύμπαν και άκουσε την επιθυμία μου ή ο ΘΟΚ πιστεύει ότι έχω μεγαλώσει αρκετά;

Άλλοι ρόλοι που ονειρεύεσαι; 

Γενικά με ελκύουν τα έργα του Αριστοφάνη για τη σάτιρα που προβάλλει στα κείμενα του, την ανατρεπτική, απομυθοποιητική του ματιά και φυσικά επειδή τα μηνύματα κάθε έργου του μεταφέρονται στο θεατή μέσω του γέλιου. Πάντα υπάρχουν πολλοί ρόλοι που κάθε ηθοποιός ονειρεύεται να κάνει και μακάρι να μας δοθεί η ευκαιρία να πραγματοποιηθούν όλες μας οι επιθυμίες. 

Πώς προέκυψε η συνεργασία σου με τον ΘΟΚ; 

Θα σου είμαι απόλυτα ειλικρινής. Ήμουν σε φιλικό τραπέζι και έπεσε η κουβέντα ότι το καλοκαίρι ο ΘΟΚ θα ανεβάσει Λυσιστράτη σε σκηνοθεσία Μάριου Μεττή. Εκείνη τη στιγμή σαν να σκίρτησε κάτι μέσα μου και επειδή είχα το θάρρος του Μάριου, λόγω παλαιότερων συνεργασιών μας στο ΚΑΡΜΑ, πήρα το τηλέφωνο στα χέρια μου και χωρίς να το πολυσκεφτώ, επικοινώνησα μαζί του λέγοντας του “είμαι σίγουρη ότι θα βρήκες ήδη την ηθοποιό που θα ενσαρκώσει τη Λυσιστράτη σου, αλλά αν ακόμα δεν έχεις καταλήξει, σε παρακαλώ βάλε και το δικό μου όνομα στη λίστα των υποψηφίων σου ”. Αυτός χαμογέλασε και μου είπε: “Χαίρομαι πάρα πολύ που μου το λες αυτό, γιατί είσαι το πρώτο όνομα που σκέφτηκα για Λυσιστράτη και θα επικοινωνούσα μαζί σου”. Και εκεί η χαρά μου έγινε διπλάσια. Σημείωσε, ότι ήταν η πρώτη φορά που τόλμησα να κάνω κάτι τέτοιο, να σηκώσω δηλαδή το τηλέφωνο και να θέσω τον εαυτό μου στη διάθεση κάποιου.  

Ποια ήταν η πρώτη σου σκέψη μόλις σου έγινε η πρόταση και γιατί; Σε άγχωσε; 

Τα συναισθήματα μου ήταν περισσότερο ενθουσιασμός, χαρά και αγωνία. Νιώθω το βάρος της ευθύνης και με κατακλύζει το δημιουργικό άγχος που αισθανόμαστε όλοι λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα. 

Ποιο ήταν το πρώτο πρόσωπο που το μοιράστηκες; Ζήτησες συμβουλή ή γενικότερα είσαι άνθρωπος που παίρνει μόνος τους τις αποφάσεις του; 

Οι πρώτοι άνθρωποι που το μοιράστηκα ήταν οι φίλοι μου και ο ενθουσιασμός που είδα στα μάτια τους, ενίσχυσαν τον δικό μου. Γενικά κινούμαι με το ένστικτο και όχι τόσο με τη λογική. Η λογική πολλές φορές μου προκαλεί φόβο και με κάνει να αλλάζω αποφάσεις ενώ το ένστικτο, είναι κατά 99% αλάθητο. 

Πώς ήταν η πρώτη ανάγνωση και στη συνέχεια οι πρόβες; 

Οι πρόβες κύλησαν σε ένα πολύ φιλικό, άνετο και υγιή περιβάλλον εργασίας, εξαιτίας του Μάριου Μέττη, ο οποίος είναι εξαιρετικός καπετάνιος και ξέρει πώς να φτιάχνει τις ιδανικές συνθήκες για τους ηθοποιούς του. Υπήρχε μπόλικο γέλιο στις πρόβες, ελευθερία στην έκφραση των ηθοποιών και ομαδική δημιουργικότητα. 

Πώς θα χαρακτήριζες εσύ τώρα βιώνοντας την Λυσιστράτη μέσα από τις πρόβες την συγκεκριμένη κωμωδία του Αριστοφάνη; 

Η Λυσιστράτη είναι ένα έργο που προβάλει την αιώνια σύγκρουση των δύο φύλων, για να εξυμνήσει τη σημαντικότητα της ειρήνης και να καταδικάσει τον πόλεμο. Δυστυχώς εν έτει 2023, τα μηνύματα και η θεματολογία του είναι ακόμα επίκαιρα και για αυτό ο Αριστοφάνης παραμένει διαχρονικός και τα έργα του αναγκαία για προβολή. Είναι ένα έργο με φεμινιστική διάθεση και δύναμη, αφού οι γυναίκες σηκώνουν επιτέλους ανάστημα και χρησιμοποιούν τη σεξουαλικότητά τους, για να αναγκάσουν τους άντρες τους, να σταματήσουν το πόλεμο και να κάνουν ειρήνη με τον “εχθρό”. Και όλα αυτά μέσα απ’ την κωμική ματιά και σατιρική γραφή του Αριστοφάνη που του αρέσει πάντα να ξεμπροστιάζει το σύστημα.

Τι άνθρωπος είναι τελικά η Λυσιστράτη, σε τι θα ήθελες να της είχες μοιάσει; 

Η Λυσιστράτη είναι μια δυναμική γυναίκα, με ριζοσπαστικές απόψεις, που τολμά να τα βάλει με την εξουσία και τη φιλοπολεμική διάθεση των αντρών. Έχοντας οικουμενική συνείδηση, οραματίζεται μια Ελλάδα χωρίς πολέμους και καταστροφές και κηρύσσει σεξουαλική απεργία μαζί με τις άλλες γυναίκες, για να πετύχει το στόχο της. Είναι ένας αξιοθαύμαστος χαρακτήρας για το θάρρος της, τον τρόπο σκέψης της, την εξυπνάδα και την πονηριά της, αλλά και για το σθένος της να σηκώσει κεφάλι απέναντι στα δεινά που προκαλούν οι άντρες και ο συνεχιζόμενος πόλεμος τους. Θεωρώ ότι αποτελεί το πιο τρανό παράδειγμα για όλες τις σύγχρονες γυναίκες, που το μόνο που χρειαζόμαστε είναι να πιστέψουμε περισσότερο στον εαυτό μας, να οραματιστούμε ένα καλύτερο αύριο για εμάς και τα παιδιά μας και να το διεκδικήσουμε.

Τι σε δυσκόλεψε πιο πολύ δουλεύοντας τον ρόλο; 

Η μεγαλύτερη δυσκολία πάντοτε ενός ρόλου, είναι να ενσαρκωθεί σωστά, να αποδοθεί με απόλυτο ρεαλισμό και να μεταφερθούν στον θεατή καθαρά και δυνατά τα μηνύματα του έργου. Για αυτό υπάρχει η διαδικασία των προβών, για να μπορούμε να ανακαλύπτουμε όλα τα στοιχεία που συνθέτουν κάθε ρόλο. Στην δική μας περίπτωση, όταν παρουσιάζονταν δυσκολίες, υπήρχε πάντα η σκηνοθετική ματιά που γεννούσε λύσεις.     

Τι θα δούμε σε αυτή την παράσταση; Θα δούμε μία “πειραγμένη” αρχαία κωμωδία; Πώς λειτούργησε ο Μάριος Μεττής που είναι και ο σκηνοθέτης της παράστασης και ποια οδηγία του κρατάς. 

Στη δική μας Λυσιστράτη, θα δείτε μια σύγχρονη, ευχάριστη παράσταση που επενδύει στο σεβασμό του θέματος, έχοντας έντονο το κωμικό στοιχείο. Γιατί μέσα από το γέλιο τα μηνύματα μεταφέρονται πιο καθαρά στο θεατή.  Παρόλο που η μετάφραση είναι του Κώστα Ταχτσή, το κείμενο της παράστασης είναι του Μάριου Μεττή, ο οποίος απλοποίησε το λόγο και τον εμπλούτισε με ελληνικά παραδοσιακά, λαϊκά, γαμοτράγουδα από τη συλλογή του Γιώργου Μελίκη, “Αντρικά Μουνάτα”.  Επίσης, συμπεριέλαβε στην παράσταση και 2 μελοποιημένα ποιήματα το “Ήθελα” του Νίκου Καβαδία και την “Κατάνυξη” του Ντίνου Χριστιανόπουλου. Ο Μάριος κατάφερε να φτιάξει ένα καθαρό κείμενο, τολμηρό σε λεξιλόγιο και παραδοσιακά στοιχεία, με ευαίσθητες στιγμές και καθημερινή διάσταση, που στόχο έχει να ψυχαγωγήσει και να προβληματίσει τους θεατές. Η πιο συχνή του οδηγία προς όλους μας,  που ηχεί ακόμα στα αυτιά μου είναι το “απλά, να παίζετε απλά”. Είναι ένας εξαιρετικός leader της ομάδας, που με απλότητα και ανθρωπιά, μας οδήγησε στο δρόμο που φαντάστηκε.

Σε αγχώνει/ σκέφτεσαι αν θα αρέσεις, τι θα γραφτεί μετά, τι θα πουν για την Αρτεμίου ως Λυσιστράτη ή όχι; 

Το μόνο άγχος που έχω, είναι να ενσαρκωθούν οι ρόλοι σωστά και να αποδώσουμε τη σκηνοθετική γραμμή που έχει θέσει σε όλους μας ο Μάριος από την αρχή. Αλλά όπως είναι φυσικό, όλες οι παραστάσεις είναι καταδικασμένες να αφήνουν και ευχαριστημένους θεατές και μη ικανοποιημένους. Δεν μπορεί μια παράσταση να μιλήσει και να αρέσει σε όλους  το ίδιο. Τώρα όσο αφορά εμένα, επειδή με ρωτάς, είμαι συνειδητοποιημένη και δεκτική και σε θετικά σχόλια και σε αρνητικά. Είναι όλα μέρος του παιχνιδιού της προβολής και είναι σεβαστά.    

Χριστιάνα είσαι μία τηλεοπτική, κυρίως ηθοποιός. Γιατί άφησες το θέατρο σε δεύτερη μοίρα; Μία θεατρική πορεία που να αφορά έργα ρεπερτορίου, πιο κλασικούς ρόλους σε απασχολεί;

Όσο κι αν σου φαίνεται παράξενο, οι συμμετοχές μου στο θέατρο είναι πολύ περισσότερες απ’ ότι οι τηλεοπτικές. Επειδή όμως ευλογήθηκα με τηλεοπτικούς ρόλους που έγιναν επιτυχία, “βαφτίστηκα” στη συνείδηση του κόσμου περισσότερο ως τηλεοπτική ηθοποιός. Αυτό βέβαια δεν με ενοχλεί καθόλου, γιατί ο ηθοποιός παραμένει ηθοποιός είτε απασχολείται στην τηλεόραση, είτε στο θέατρο. Και στις δύο περιπτώσεις, καλείται να ενσαρκώσει ένα ρόλο. Απλώς διαφέρει η διαδικασία. Δεν υποτιμώ την τηλεόραση, αντιθέτως πιστεύω ότι η καλή τηλεόραση, μπορεί να γεμίσει τα θέατρα. Δεν νιώθω ότι άφησα το θεάτρο σε δεύτερη μοίρα, αντιθέτως τα τελευταία χρόνια έχω προχωρήσει και με δικές μας θεατρικές παραγωγές όπως ήταν το «Φούστα Μπλούζα», η επιθεώρηση «Δι$ is Cyprus», ακόμα και το θεατρικό κείμενο της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου.  Όσο αφορά τα κλασικά έργα ρεπερτορίου, δεν ήταν ποτέ διακαής μου πόθος, αφού με αφορά περισσότερο η κωμωδία, το γέλιο και η σάτιρα. Μακάρι να μου δοθεί η ευκαιρία να παίξω σε περισσότερες κωμωδίες που μπορούν να κάνουν τον κόσμο να γελά και να αποφορτίζεται.  

Μετά από τόσα χρόνια πολύ επιτυχημένης πορείας σε αυτή τη δουλειά, ποιο είναι το τίμημα; 

Δεν ξέρω ποιο είναι το τίμημα, μπορώ όμως να σου πω ποια είναι η μεγαλύτερη χαρά. Το γέλιο του κόσμου όταν σε βλέπει, το χαμόγελο του όταν σε συναντά, η οικειότητα που νιώθουν μαζί σου και φυσικά η αγάπη και η στήριξη που σου προσφέρουν. Αυτή είναι η μεγαλύτερη “πληρωμή” και δικαίωση των κόπων σου, των αμέτρητων ξενυχτιών και της σκληρής σου δουλειάς. 

Αν επέστρεφες στην αρχή της καριέρα σου θα τα έκανες όλα με τον ίδιο τρόπο; Τι θα απέφευγες; 

Δεν είμαι άνθρωπος που κοιτάζω πίσω, δεν μου αρέσουν οι κρυφές ματιές στον παρελθόν, για αυτό και δεν κρατάω ενθύμια ή φωτογραφίες να τις κοιτάζω και να αναστενάζω. Για να είναι το παρόν όπως είναι σήμερα, σημαίνει ότι στο παρελθόν έπρεπε να γίνουν αυτά που έγιναν. Τα λάθη μας, οι αστοχίες μας, οι λανθασμένες αποφάσεις που πήραμε, οι κακές επιλογές που κάναμε ακόμα και οι τρικλοποδιές που συναντήσαμε μπροστά μας, συνθέτουν αυτό που είμαστε σήμερα. Άρα αν επέστρεφα πίσω, πραγματικά δεν ξέρω τι θα άλλαζα. Ίσως να είχα την τόλμη να θέσω νωρίτερα κάποια όρια και να μιλούσα περισσότερο εκεί που έπρεπε να είχα λόγο. 

Πέραν από τη Λυσιστράτη και το Κάρμα ετοιμάζεις και κάτι άλλο;

Δεν ξέρω ακόμα, δεν κάνω μακροχρόνια σχέδια. Σίγουρα το καλοκαίρι θα γελάσουμε με Λυσιστράτη και το φθινόπωρο θα κλάψουμε με νέα επεισόδια Κάρμα. 

>>> Η Χριστιάνα Αρτεμίου πρωταγωνιστεί στην καλοκαιρινή παραγωγή του ΘΟΚ, την Λυσιστράτη του Αριστοφάνη. 

Μαζί της παίζουν οι ηθοποιοί Ριάνα Αθανασίου, Κωνσταντίνος Ανδρονίκου, Γρηγόρης Γεωργίου, Μαντώ Γιαννίκου, Μάριος Ζαρδαβάς, Στέλιος Καλλιστράτης, Άνθη Κάσινου, Γιώργος Κυριάκου, Άντρεα Μαύρου, Γιάννης Μίνως, Αθηνά Μουστάκα, Λοΐζος Παπαγεωργίου, Θέμις Ππόλου, Ελένη Σιδερά, Κώστας Τέκκης και Κωνσταντίνος Τσίτσιος.

Η παράσταση κάνει πρεμιέρα στις 21 Ιουνίου στη Λευκωσία (Αμφιθέατρο Μακαρίου Γ΄), ακολουθούν παραστάσεις στις 22 & 23 Ιουνίου και στη συνέχεια περιοδεύει στη Δερύνεια (28 Ιουνίου), στη Λεμεσό (7 & 8 Ιουλίου), στην Πάφο (12 Ιουλίου) και στη Λάρνακα (22 Ιουλίου). Όλες οι παραστάσεις αρχίζουν στις 21:00.

Σημειώνεται ότι η παράσταση είναι ακατάλληλη για θεατές κάτω των 18 ετών. Η είσοδος σε άτομα 16 και 17 ετών θα επιτραπεί μόνο με τη συνοδεία γονέα ή κηδεμόνα.

Για πληροφορίες και εισιτήρια, το κοινό μπορεί να απευθυνθεί στις ιστοσελίδες www.thoc.org.cy & https://tickets.thoc.org.cy/, καθώς και στο Ταμείο του Θεάτρου ΘΟΚ, τηλ. 77772717 (Τρίτη-Σάββατο 10:00-13:30 & 16:00-18:00).