Η Κατερίνα είναι ό,τι χρειαζόμαστε τούτες τις μέρες

Συνέντευξη στην Νίκολα Καρατζιά

Στις μέρες του αυτοπεριορισμού και του επιβεβλημένου lockdown, μέσα από τις ταξιδιωτικές της εμπειρίες αλλά πολύ περισσότερο, μέσα από τις υπέροχες της φωτογραφίες στο "Diary Wings", μας ανοίγει ορίζοντες και σύνορα, κάνοντας μας να ονειρευόμαστε ξανά τη στιγμή που θα επιβιβαστούμε σε ένα αεροπλάνο. 

Κόντρα λοιπόν στον εγκλεισμό των καιρών λόγω μίας πανδημίας, δίνουμε ένα «μπουστάρισμα» υπομονής, υπενθυμίζοντας πως το μυαλό δεν εγκλωβίζεται, μπορεί και δραπετεύει…κυρίως όταν την φαντασία πυροδοτούν ενδιαφέρουσες εικόνες. Ποιος θα μπορούσε να βοηθήσει περισσότερο σε αυτό, από ότι η Κατερίνα Βάσου, η οποία έχει δει από κοντά περισσότερα μέρη στον κόσμο, από όσα κεράκια έχει δει σε τούρτα γενεθλίων της. Βλέπεις, ενώ είναι μόλις 32 ετών, έχει επισκεφτεί μέχρι στιγμής 58 χώρες και έπεται συνέχεια.

Κατερίνα, πού θα έπρεπε υπό κανονικές συνθήκες να σε βρίσκουμε τώρα και τελικά πού είσαι; 

Κανονικά, τώρα θα έπρεπε να ήμουν στην Ισλανδία με ένα από τα #dwsquad γκρουπάκια μου, εντούτοις, βρίσκομαι στο σπίτι μου στη Λευκωσία. 

Πώς αισθάνθηκες σε αρχικό στάδιο, όταν αντιλήφθηκες ότι πρέπει να ακυρώσεις προσωρινά ένα προγραμματισμένο σου ταξίδι;

 Όλα τα ταξίδια που είχα προγραμματισμένα, είτε με τις ομάδες μου, είτε για δουλειά, αναβλήθηκαν από μόνα τους πριν καν προλάβω να αποκτήσω άποψη επί του θέματος-λόγω ακυρώσεων των πτήσεων από τις αερογραμμές. Η αλήθεια είναι ότι δεν με λύπησε το γεγονός, αντιθέτως ανακουφίστηκα, γιατί δεν θα ήθελα να ταξιδέψω εν μέσω κρίσης. Ωστόσο, στεναχωρήθηκα για τις ομάδες μου που περίμεναν αυτά τα ταξίδια πως και πως. 

Τώρα, πώς περνάς την ώρα σου στο σπίτι; 

Είμαι από τα άτομα που επηρεάζονται πολύ λίγο -μέχρι στιγμής- από τον κατ’ οίκον περιορισμό, μιας και ως freelancer, εργάζομαι έτσι κι αλλιώς από το σπίτι όταν βρίσκομαι στην Κύπρο ή απ’ οπουδήποτε υπάρχει διαδίκτυο, όταν βρίσκομαι στο εξωτερικό. Τις περισσότερες ώρες, τις περνάω δουλεύοντας στον υπολογιστή, δημιουργώντας υλικό για το μπλογκ ή για άλλες σελίδες, γράφοντας άρθρα ανάμεσα σε άλλα.

Κάνεις πλάνα για επόμενο ταξίδι; 

Δεν μπορώ να κάνω πλάνα για επόμενο ταξίδι αυτή τη στιγμή, με όλα αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να ονειρεύομαι μελλοντικούς προορισμούς. Για την ώρα έχω μεταφέρει όλα μου τα ταξίδια για Οκτώβριο και μετά. 

Σε πρόσφατο Instagram story σου, μας παρότρυνες να μην ακυρώνουμε τα προγραμματισμένα ταξίδια αλλά να τα μεταθέτουμε σε μεταγενέστερο στάδιο. Η επιβίωση της τουριστικής βιομηχανίας λόγω της πανδημίας, σε ανησυχεί; 

Δεν με ανησυχεί, γιατί ξέρω πως στην τελική, είναι μια βιομηχανία πολλών δισεκατομμυρίων, που θα καταφέρει να επιβιώσει. Δυστυχώς όμως, στην πορεία, όλο αυτό θα επηρεάσει αρνητικά αρκετές τουριστικές επιχειρήσεις, όπως ταξιδιωτικά γραφεία, ξενοδοχεία, αερογραμμές χαμηλού κόστους αλλά ακόμη και χώρους εστίασης και διασκέδασης. Έχω ήδη μιλήσει με συνεργάτες και φίλους στο εξωτερικό, οι οποίοι αναγκάστηκαν να απολύσουν υπαλλήλους από τα ξενοδοχεία και τα τουριστικά γραφεία τους ή να τους αναγκάσουν σε άδεια άνευ απολαβών για τους επόμενους μήνες. Αυτό, ισχύει και για δεκάδες άλλες επιχειρήσεις κι εκτός ταξιδιωτικού τομέα. Όπως και να το κάνουμε, θα επηρεαστούμε όλοι οικονομικά, άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο. Όλα αυτά όμως, ωχριούν μπροστά στην απώλεια της ανθρώπινης ζωής. Είναι πολύ νωρίς να μιλήσουμε για οικονομικά θέματα, όταν συνάνθρωποί μας ακόμη πεθαίνουν. 

Πότε ξεκίνησες να ταξιδεύεις τόσο πολύ και πόσο συχνά βρίσκεσαι μέσα σε ένα αεροπλάνο; 

Το πρώτο μου ταξίδι το έκανα με τους γονείς μου όταν ήμουν μόλις 12 ετών, ενώ συνέχισα να ταξιδεύω σε πιο εντατικό ρυθμό κατά τη διάρκεια των σπουδών μου. Στην πορεία έγιναν ακόμη πιο συχνές οι εξορμήσεις μου στο εξωτερικό, μέχρι που πριν από τέσσερα χρόνια διαγνώστηκε ο πατέρας μου με καρκίνο και σταμάτησα τα ταξίδια για ένα ολόκληρο χρόνο. Μετά από μια δύσκολη -από πολλές απόψεις- χρονιά, αποφάσισα να κάνω αυτό που τόσο αγαπώ. Έτσι, δημιούργησα το ταξιδιωτικό μου μπλογκ, συνεχίζοντας να ταξιδεύω ακόμη πιο συχνά. Ένα χρόνο αργότερα, ξεκίνησαν οι διάφορες συνεργασίες και τα press trips, οπότε αποφάσισα να σταματήσω τη δουλειά που έκανα για να αφοσιωθώ πλήρως σε αυτό. Πλέον, αποτελεί την πλήρους απασχόλησης εργασία μου, κάτι που σημαίνει ότι ταξιδεύω κάθε μήνα και μάλιστα, πολλές φορές λείπω για περισσότερο από τριάντα ημέρες από το σπίτι μου. 

Τι αποκομίζεις μέσα από τις ταξιδιωτικές σου εμπειρίες; 

Επέλεξα αυτό το είδος ζωή, όταν ακριβώς, συνειδητοποίησα πόσο μικρή αυτή είναι. Πάντοτε λάτρευα τα ταξίδια. Κατάφερα λοιπόν με πολύ κόπο, να κάνω κάτι που αγαπώ και που μου επιτρέπει να πραγματοποιώ τα όνειρα μου. Το ταξίδι για μένα πλέον, είναι τρόπος ζωής και δεν το χρησιμοποιώ για να ξεφύγω από την καθημερινότητα μου. Κάθε ένα από αυτά, επαγγελματικό ή μη, αποτελεί μια ευκαιρία για να εξελιχθώ ως άνθρωπος και να διδαχτώ πράγματα που ποτέ δεν πίστευα ότι θα μάθαινα διαφορετικά. Πίστεψέ με, δεν μπορείς να πας ταξίδι και να επιστρέψεις πίσω ο ίδιος. 

Πώς επιλέγεις τον κάθε επόμενο σου σταθμό; 

Τα ομαδικά ταξίδια που οργανώνω για τους φίλους μου μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, προγραμματίζονται βάσει της επιθυμίας της πλειοψηφίας. Για τα επαγγελματικά ταξίδια, δεν έχω άποψη συνήθως, γιατί ο προορισμός που πρέπει να προωθήσω κάθε φορά, είναι συγκεκριμένος. Για τα προσωπικά μου ταξίδια όμως, οι χώρες επιλέγονται μέσα από ένα συνδυασμό του διαθέσιμου budget και του ταξιδιωτικού μου bucket list. 

Προτιμάς να ταξιδεύεις με συντροφιά ή μόνη, κάνοντας νέες γνωριμίες εκεί όπου πας; 

Παλαιότερα, ήμουν υπέρμαχος του solo traveling –όχι πως ακόμη δεν είμαι-, γιατί πραγματικά είναι ο μοναδικός τρόπος ώστε να κάνεις ένα ταξίδι όπως το θες, στο ρυθμό που επιθυμείς, στο μέρος που επιλέγεις και με τον προϋπολογισμό που διαθέτεις. Όταν ξεκίνησα τα ταξίδια μου με την #dwsquad όμως, την ταξιδιωτική δηλαδή κοινότητα που δημιούργησα εδώ στην Κύπρο, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι ανακάλυψα πως είναι άλλη η χάρη ενός ταξιδιού, όταν το μοιράζεσαι με άλλα άτομα. Όσο για τις νέες γνωριμίες, ένα έχω να σου πω. Διαθέτω πλέον φίλους, σε όλες τις χώρες του κόσμου. 

Μίλησε μας λίγο για το diary wings, πώς προέκυψε και τι πρεσβεύει;

Το ταξιδιωτικό μου μπλογκ, προέκυψε όταν συνειδητοποίησα πως δεν υπήρχε κάποιος στη ζωή μου που να θέλει να με ακούει να μιλάω για τις περιπέτειές μου στο εξωτερικό. Ήμουν για όλους η «φεύγα» φίλη, που δεν κάθεται στ’ αυγά της και που ξεκινάει κάθε πρόταση με το «όταν ήμουν στο / στην …». Έτσι, ξεκίνησα το μπλογκ, ως ημερολόγιο, εξού και η λέξη diary στο όνομα. Το "Diary Wings" λοιπόν, είναι ένα μέρος όπου μπορείς να βρεις πληροφορίες για τα μελλοντικά σου ταξίδια, να εμπνευστείς μέσα από διάφορους προορισμούς και να μάθεις για όλες τις μελλοντικές, προγραμματισμένες «εξορμήσεις» στο εξωτερικό, με τις ομάδες μου. Δεν ξεκίνησα ποτέ στοχεύοντας στα χρήματα και το κέρδος, ούτε είχα σκοπό να το φτάσω στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα. Ήθελα, κι ακόμη θέλω, απλώς να εμπνέω. Να σκορπίζω χαμόγελα και θετική ενέργεια σε όλους όσοι το έχουν ανάγκη. Όλα τα άλλα, έρχονται σε δεύτερη μοίρα. 

Υπάρχουν «tips» για να ακολουθήσει κάποιος το δικό σου τρόπο ζωής, σε περίπτωση που δεν διαθέτει οικονομική «ευρωστία»; 

Αυτό που δεν καταλαβαίνει ο κόσμος, είναι το πόσο μεγάλη είναι η οικονομική αβεβαιότητα που συνοδεύει το συγκεκριμένο επάγγελμα. Δεν θα έρθει κανείς στο τέλος του μήνα να μου δώσει –βρέξει, χιονίσει-, ένα σταθερό μισθό. Έχω περάσει ολόκληρους μήνες, χωρίς να έχω κερδίσει ούτε ευρώ, προσπαθώντας να βγάλω τα προς το ζην με ελάχιστα. Επίσης, κάτι άλλο που δεν γνωρίζει ο κόσμος, είναι πως εννέα στα δέκα ταξίδια μου, είναι δωρεάν. Ταξιδεύω κατόπιν συμφωνιών που κλείνω με το εκάστοτε ταξιδιωτικό γραφείο ή με την εκάστοτε αερογραμμή, ξενοδοχείο, οργανισμό τουρισμού. Πλέον, βρίσκομαι στο ευχάριστο σημείο όπου ταξιδεύω δωρεάν και πληρώνομαι επιπρόσθετα για τις υπηρεσίες μου, αναλόγως βεβαίως και με το συμβόλαιο που θα υπογράψω. Τα έξοδα μου στην Κύπρο, καλύπτονται από έσοδα που προκύπτουν μέσα από επιπρόσθετες ικανότητες που ανέπτυξα στην πορεία ή εξαιτίας του μπλογκ. Για παράδειγμα, πληρώνομαι για να αρθρογραφώ, για να ετοιμάζω βίντεο, να διαφημίζω προϊόντα και υπηρεσίες. Επίσης, ετοιμάζω υλικό και διαχειρίζομαι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διάφορων μικρών επιχειρήσεων -ως freelancer Social Media manager-, κάτι που μου επιτρέπει να δουλεύω απ’ όπου και αν βρίσκομαι. 

Πόσα ταξίδια έχεις κάνει μέχρι σήμερα, ποιό ξεχωρίζεις και γιατί; 

Δεν ξέρω πόσα ταξίδια έχω κάνει, ξέρω όμως ότι έχω ταξιδέψει σε 58 χώρες μέχρι στιγμής. Όλα τα ταξίδια μου είναι ξεχωριστά. Εντούτοις, τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό, είναι εκείνα στην Ισλανδία, την οποία και έχω επισκεφτεί τρεις φορές μέχρι στιγμής -εξαιτίας της όμορφης παρέας και της αψεγάδιαστης ομορφιάς της χώρας-, στο Περού εξαιτίας του πολιτισμού και των μοναδικών τοπίων του, και στην Ινδία, λόγω των έντονων συναισθημάτων που μου προσέφερε. 

Τι ήταν το πιο ακραίο που έζησες ή είδες και δυσκολεύτηκες να διαχειριστείς; 

Έζησα αρκετές δυσκολίες σε μερικά από τα ταξίδια μου, που πλέον όμως τις θυμάμαι και γελάω. Δεν ξέρω ποιο ήταν το πιο ακραίο απ’ όλα. Η φορά που μου έκλεψαν τα πάντα ανήμερα Χριστουγέννων στην Λισαβόνα; Η φορά που με τσίμπησε μέδουσα σε πολύ ευαίσθητο σημείο του σώματός μου, με αποτέλεσμα να πάθω κρίση πανικού στις Φιλιππίνες; Η φορά που έφτασα από τη Νότιο Αφρική με την γρίπη Η1Ν1, την τελευταία φορά που ξέσπασε πανδημία δηλαδή, νομίζοντας ότι θα πεθάνω; Όταν ξέσπασε αμμοθύελλα ενώ έκανα ATV στην Σαχάρα; Τώρα που το ξανασκέφτομαι, νομίζω ότι θα ξεχωρίσω την τελευταία μου εμπειρία στο Περού, όπου έπαθα τη νόσο του υψομέτρου. Θυμάμαι δεν μπορούσα να πάρω ανάσα για ώρες και η καρδιά μου πήγαινε να «σπάσει». Βρισκόμουν σε ένα χωριό δύο ή τρεις ώρες από την κοντινότερη πόλη, φιλοξενούμενη μίας οικογένειας ιθαγενών. Ο γιατρός έφτασε στις τέσσερις το πρωί και θυμάμαι, μου έβαλε απευθείας μία ένεση, ενώ εγώ κρατούσα το φαναράκι του τηλεφώνου μου φωτίζοντάς του, για να μπορέσει να βρει την φλέβα. Τώρα γελάω με την όλη κατάσταση, όμως τότε, πραγματικά πίστεψα πως θα πεθάνω. 

Υπήρξε κάποια χώρα ή πόλη, όπου αισθάνθηκες έντονη ανασφάλεια;

Σε καμία χώρα ή πόλη δεν ένιωσα ανασφάλεια. Πάντοτε βεβαίως, λαμβάνω προληπτικά τα μέτρα μου, ειδικά όταν είμαι μόνη μου. Θα έλεγε κανείς, πως ως γυναίκα θα έπρεπε να φοβάμαι. Στην πραγματικότητα όμως, το φύλο μου περισσότερο με βοήθησε παρά με έκανε να νιώσω φόβο. Ουκ ολίγες ήταν οι φορές, που εξαιτίας του φύλου μου είχα καλύτερη μεταχείριση. 

Θα ήθελες κάποια στιγμή να γράψεις ένα βιβλίο αυτοβιογραφικό, σε σχέση με τις ταξιδιωτικές σου στιγμές; 

Το μπλογκ αν το καλοσκεφτείς, είναι ένα είδος αυτοβιογραφίας. Ειδικά το «Stories from Abroad section» της σελίδας. Μπορεί μελλοντικά να το κάνω και αυτό που λες αλλά αυτή την στιγμή, δεν είναι στα άμεσα πλάνα μου. 

Αλήθεια, με ποια επαγγελματική ιδιότητα αυτοσυστήνεσαι και ποια είναι η βάση σου; 

Κάνω πολλά πράγματα επαγγελματικά, αλλά σπανίως θα δηλώσω travel blogger. Ο κόσμος στην Κύπρο, δεν θεωρεί το blogging ως επάγγελμα, ως εκ τούτου, για να αποφύγω τις άβολες συζητήσεις συνήθως λέω πως ασχολούμαι με το Social Media Management, κάτι που άλλωστε αποτελεί και τη βασική πηγή των εισοδημάτων μου. Βάση μου είναι η Κύπρος και πηγαινοέρχομαι ανάμεσα σε Πάφο και Λευκωσία. 

Θα άλλαζες τα ταξίδια για οτιδήποτε στον κόσμο; 

Αυτή τη στιγμή όχι. Στο μέλλον, τα ξαναλέμε.