Βγαίνεις από το σινεμά σαν να έφαγες κεραμίδι στο κεφάλι

Βγαίνεις από το σινεμά σαν να έφαγες κεραμίδι στο κεφάλι

Ο Joker κατοπτρίζει την αντιφατική, πολύπλοκη και σκληρή εποχή μας

Guest star*, γράφει ο Δήμος Ιωακείμ

Στεναχώρια, γέλιο, αμηχανία, έκπληξη, ρίγος, θυμός, σαδιστική ευχαρίστηση. Ασανσέρ συναισθημάτων. 

Βγαίνεις από το σινεμά σαν να έφαγες κεραμίδα στο κεφάλι. Βράζεις από ένταση. 

Προσπαθείς να βάλεις τα νοήματα και μηνύματα στη σειρά. Μια ταινία που θα σε στριμώξει, θα σε προβληματίσει, θα σε διαπεράσει και που θα αφήσει βαθιά μαχαιριά στη συλλογική μνήμη. Σε φιλοσοφική, ηθική και πολιτική διάσταση.

Σπουδαία «βρόμικη» φωτογραφία. Επιβλητική μουσική με βαριά και καταθλιπτικά έγχορδα. Επικές συμβολικές σκηνές. Απολαυστική ερμηνεία του Χοακίν που σε κάνει να ξεχνάς ότι είναι ηθοποιός. 

Ο σκηνοθέτης παίρνει τη γνωστή ιστορία και έντεχνα την αναποδογυρίζει. Η εκδίκηση ενός loser, φτωχού βιοπαλαιστή, unpolitical correct, ο οποίος ενοχοποιείται από την καπιταλιστική ελίτ, τη σάπια κουλτούρα της τηλεόρασης, βιώνει ρατσισμό, ταπείνωση, κοινωνική αδικία, απόρριψη, χλευασμό και έλλειψη κατανόησης. Μέχρι τη συνειδητοποίηση ότι η ζωή του δεν είναι παρά μια κωμωδία που βίωνε τραγικά. Η κάθαρση για το «λούμπεν προλεταριάτο». Ο φόνος και η βία δρουν καθαρτικά ως απελευθερωτική πράξη.

Μια εμβύθιση στη μελαγχολία για τα προνόμια των άλλοτε μικροαστών που χάνονται. Μια μομφή στο σύστημα υγείας της Αμερικής και στην έλλειψη κοινωνικού κράτους του νεοφιλελεύθερου Ρίγκαν.

Ο Joker κατοπτρίζει την αντιφατική, πολύπλοκη και σκληρή εποχή μας. Το «θύμα» των συνθηκών που δημιουργούν άλλοι.  

Οι σκοτεινές περίοδοι της ζωής, σε φέρνουν σε επαφή με τον εσωτερικό εαυτό. 

Ντοστογεφσκική, σκοτεινή, πεσιμιστική, δυστοπική, γκροτέσκα, ρεαλιστική, πολύπλευρη, βαθιά. Ταινία φαινόμενο!

«Η τέχνη δεν πρέπει ν’ αντανακλά σαν τον καθρέφτη, μα σαν φακός να μεγεθύνει» Μαγιακόφσκι


Γίνε κι εσύ GUEST STAR, στέλνοντάς μας τις σκέψεις, τη δουλειά ή δείγμα της τέχνης σου στο [email protected]


Loader