Το θεατρικό έργο «Η Παρέλαση» της Λούλας Αναγνωστάκη θα ανέβει, για επτά μόνο παραστάσεις, στον πάνω χώρο του Herb Bar, στη καρδιά της παλιάς πόλης, καλώντας τον θεατή να γευτεί τις γλυκόπικρες νύχτες της Λευκωσίας, στο τέλος της άνοιξης.

Δύο αδέλφια, η Ζωή και ο Άρης, ζουν, εδώ και χρόνια, έγκλειστα σε ένα δωμάτιο και παρακολουθούν από το παράθυρό τους ένα πλήθος ανθρώπων να συγκεντρώνεται υποθέτοντας πώς προετοιμάζεται μία παρέλαση.

Μέσα σε αυτό το δωμάτιο-καταφύγιο, «συνομιλούν» από απόσταση με την ίδια την πόλη και ταυτόχρονα κρύβονται από αυτήν. Ο χρόνος περνά, φαίνεται αιώνιος. Όνειρα, μοναξιά, φόβοι και ελπίδες συνθέτουν το παζλ της καθημερινότητάς τους.

Διάβασε Επίσης: Γιατί η Μαρίνα Νικολάου είναι η ήρεμη δύναμη του ΑΚΕΛ 

Περιμένοντας, λοιπόν. να ξεκινήσει η παρέλαση, συγκρούονται, συμφιλιώνονται, παίζουν, γελούν, τσακώνονται και ανακαλύπτουν ξανά ο ένας τον άλλον. Η παρέλαση, αλλά και η πραγματική εξέλιξή της, γίνεται αφορμή για να θυμηθούν πως η ζωή κερδίζεται και κυρίως συμβαίνει τώρα και σήμερα.

Ο χώρος δίνει την αίσθηση ενός πραγματικού σπιτιού, με παράθυρα και μπαλκόνι με θέα μία περιοχή γεμάτη με σημαίες, φυλάκια, μνημεία και χώρος εορτασμού των εθνικών μας επετείων.

Το έργο γίνεται αφορμή σχολιασμού της συνθήκης του εγκλεισμού, της αυτοπραγμάτωσης, της ελευθερίας της σκέψης, της αγάπης για μένα και για σένα, και κυρίως του πώς μπορούμε να ονειρευτούμε ξανά, μαζί, το αύριο!

Διάβασε Επίσης: Ένα Lunch Break δεν είναι αρκετό για τον χειμαρρώδη ακαδημαϊκό Κώστα Γουλιάμο 

« ΑΡΗΣ: Έχεις μυστικά;

ΖΩΗ: Και βέβαια έχω. Αλλά δεν θα στα φανερώσω ποτέ γιατί είσαι άντρας. ΑΡΗΣ: Ούτε ένα τόσο δα;

ΖΩΗ: [Κουνά αρνητικά το κεφάλι της.] Ούτε. [Ο Άρης σηκώνεται και αρχίζει να φέρνει βόλτες τριγύρω της.]

ΑΡΗΣ: Τότε δεν θα σου πω κι εγώ τα δικά μου. [Την κοιτά με ένα μυστηριώδες ύφος.] Παραδείγματος χάριν δεν θα σου πω τίποτα για το κλειδί. ΖΩΗ: Το κλειδί! Ποιο κλειδί;

ΑΡΗΣ: [Πάει στην πόρτα και ξεκρεμά από ψηλά ένα κλειδί.] Αυτό!

[Της το βάζει μπροστά στο πρόσωπο.]

ΖΩΗ: Είναι το κλειδί του σπιτιού. ΑΡΗΣ: Ακριβώς. Είναι το κλειδί του σπιτιού. Μια μέρα θα το πάρω και θα βγω έξω. [Κοιτάζει το παράθυρο.] ».

Bρείτε μας στο Instagram

Παίζουν (αλφαβητικά): Ειρήνη Ανδρονίκου, Ανδρέας Κούτσουμπας

Διασκευή/ Σκηνοθεσία: Βαλεντίνος Κόκκινος

Σκηνικά/Κοστούμια: Σωσάννα Τομάζου

Φωτογραφία: Δημήτρης Λούτσιος

Οπτική Επικοινωνία: Μάριος Χριστοφορίδης

Παραστάσεις: 2, 3, 8, 9, 10, 15, 16 Μαΐου στις 20:30 (προσέλευση στο χώρο 20 λεπτά πριν) Χώρος: Herb Bar (οδός Ασκληπιού 36, ΤΚ 1011, περιοχή Φανερωμένης, παλιά Λευκωσία, έναντι πρώην Symbols).

*Στην παράσταση θα τηρούνται όλα τα μέτρα προστασίας από την COVID-19.

ΧΟΡΗΓΟΣ: Πολιτιστικές Υπηρεσίες Υ.Π.Π.Α.Ν. ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ: SPACE

Είσοδος: 12 € (κανονικό) και 10 € (φοιτητές, μαθητές, στρατιώτες, συνταξιούχοι, άνεργοι, ατέλειες)

Πληροφορίες/ Κρατήσεις: 99 88 75 69