Catching Killers

Σε αντίθεση με τα πλείστα true crime docs του Netflix που μοιάζουν με κανονικές ταινίες τρόμου (δείτε παρακάτω) το Catching Killers αγνοεί τα παραφουσκωμένα εγώ των serial killers που περιλαμβάνει και εστιάζει στους αστυνομικούς που κατάφεραν -με τεράστιο προσωπικό κόστος όπως μαθαίνουμε- να τους εντοπίσουν και συλλάβουν. Όχι πως το κάνει λιγότερο σοκαριστικό. Το πρώτο επεισόδιο είναι αφιερωμένο στον Gary Ridgway (aka The Green River Killer) που παραμένει μέχρι σήμερα ο πιο παραγωγικός serial killer των ΗΠΑ, έδρασε τις δεκαετίες του ‘80 και του ‘90 στην πολιτεία της Ουάσινγκτον και πήρε το διαβόητο παρατσούκλι του από την τοποθεσία του Σιάτλ όπου πέταγε τα πτώματα των θυμάτων του. Καταδικάστηκε σε ισόβια για 49 φόνους έχοντας ομολογήσει 71 ενώ θεωρείται πιθανός δράστης και για καμιά 20αριά ακόμα. Το δεύτερο αφορά το κυνήγι και σύλληψη της πρώτης Αμερικανίδας serial killer Aileen Wuornos, της πόρνης που πυροβόλησε και σκότωσε επτά πελάτες της την περίοδο 1989-90 στη Φλόριντα και που πιθανότατα θυμάστε την (τραγική) ιστορία της από το αριστουργηματικό φιλμ Monster της Patty Jenkins (ναι, η μετέπειτα σκηνοθέτης της Wonder Woman) που χάρισε στη Charlize Theron το Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου. Η Wuornos ισχυρίστηκε πως όλα τα θύματα την κακοποίησαν ή αποπειράθηκαν να τη βιάσουν κι ότι τους σκότωσε σε κατάσταση άμυνας, όμως το δικαστήριο δεν πείστηκε και εκτελέστηκε με θανατηφόρο ένεση το 2002. Αν και σίγουρα όχι το κοινωνιοπαθές τέρας όπως ο Bundy, ο Gacy ή ο Dahmer (υπήρξε θύμα κακοποίησης από πολύ μικρή και δεν σταμάτησε ούτε στην ενήλικη ζωή της) υπήρξε η πρώτη γυναίκα που πληρούσε το προφίλ του serial killer του FBI κι έτσι έμεινε στην ιστορία – αν και η υπόθεσή της διχάζει το κοινό μέχρι σήμερα. Τα δύο τελευταία επεισόδια είναι για τον Keith Hunter Jesperson ή Happy Face Killer επειδή ζωγράφιζε χαμογελαστές φατσούλες στα γράμματα που έστελνε στις Αρχές και στα media όπου κόμπιαζε για τα εγκλήματά του (ξεκίνησε να στέλνει όταν μια ηλικιωμένη γυναίκα ομολόγησε ότι εκείνη σκότωσε το πρώτο του θύμα και τραβούσε όλη την προσοχή απ’ αυτόν) . Ο Jesperson ισχυρίστηκε πως σκότωσε πάνω από 180(!) άτομα, όμως καταδικάστηκε μόνο για τους φόνους οκτώ γυναικών σε έξι διαφορετικές πολιτείες.

Conversations with a Killer: The Ted Bundy Tapes

Από τους πλέον διαβόητους serial killer της ιστορίας ο Ted Bundy ήταν ένας ladykiller αλλά προτίμησε να πάρει τον όρο στην κυριολεξία. Ψηλός, όμορφος και καλοφτιαγμένος χρησιμοποιούσε την εμφάνισή του για να προσελκύει νεαρές γυναίκες σε διάφορες πολιτείες των ΗΠΑ, τις οποίες στη συνέχεια βίαζε, ξυλοκοπούσε και σκότωνε με κτηνώδη τρόπο (πολλά από τα θύματά του βρέθηκαν αποκεφαλισμένα ενώ ασελγούσε και στα πτώματα). Ομολόγησε συνολικά 30 φόνους όμως οι Αρχές εκτιμούσαν ότι πρέπει να ευθυνόταν για τουλάχιστον 100. Συνελήφθη στην Γιούτα το 1974 όμως κατάφερε να αποδράσει δύο φορές και να διαπράξει άλλους τρεις φόνους μέχρι την οριστική του σύλληψη το 1978 στη Φλόριντα. Η δίκη του τον Ιούνιο του 1979 προσέλκυσε πάνω από 250 δημοσιογράφους ενώ ήταν η πρώτη που μεταδόθηκε ζωντανά από την τηλεόραση. Αν και ένα σαδιστικό κτήνος, ο Bundy φαίνεται πως ασκούσε μια νοσηρή έλξη τόσο στα media (που τον λάτρευαν) όσο και στο γυναικείο κοινό γενικότερα (δέχονταν fan mail με τις ντάνες). Εκτελέστηκε στη Φλόριντα με τη μέθοδο της ηλεκτρικής καρέκλας στις 24 Ιανουαρίου 1989. Αυτή η αποτελούμενη από τέσσερα ωριαία επεισόδια σειρά ντοκιμαντέρ του Netflix σε σκηνοθεσία Joe Berlinger (της τριλογίας Paradise Lost για τους Τρεις του West Memphis) περιλαμβάνει αποσπάσματα από πάνω από 100 ώρες υλικού από συνεντεύξεις, ανακρίσεις και ειδησεογραφικής κάλυψης του Bundy καθώς και συνομιλίες με συγγενείς, φίλους, επιζήσασες των επιθέσεών του καθώς και εκπροσώπους των αστυνομικών και δικαστικών Αρχών που συνέβαλαν στη σύλληψη, δίκη και καταδίκη του. Πραγματικά σοκαριστικό υλικό που αναμφίβολα θα σας χαλάσει τη βραδιά.

The Night Stalker: The Hunt for a Serial Killer

Ο Richard Ramirez περισσότερο γνωστός με το πιασάρικο προσωνύμιο The Night Stalker (που θυμίζει τίτλο ταινίας τρόμου κι εδώ που τα λέμε είναι) τρομοκράτησε το Λος Άντζελες (κυρίως) το καλοκαίρι του 1985 εισβάλλοντας σε random σπίτια σε διάφορες περιοχές της μεγαλούπολης και σκοτώνοντας αδιακρίτως όποιους έβρισκε μέσα. Βασικά, ήταν ο απόλυτος εφιάλτης γιατί δεν υπήρχε κανένα απολύτως κίνητρο ή συνοχή στην επιλογή των θυμάτων. Κυριολεκτικά κάθε κάτοικος της Πόλης των Αγγέλων εκείνο το καλοκαίρι δεν ήξερε τι του ξημερώνει – κάθε θόρυβος μέσα στη νύχτα μπορεί να σήμαινε ότι το σπίτι έγινε στόχος του Night Stalker! O Ramirez δολοφόνησε συνολικά 14 ανθρώπους σε LA και Σαν Φρανσίσκο ενώ κακοποίησε, βασάνισε ή βίασε δεκάδες άλλους ανάμεσά τους και παιδιά. Το τεσσάρων επεισοδίων The Night Stalker: The Hunt for a Serial Killer του Netflix εστιάζει στους δύο ντετέκτιβ που ανέλαβαν την υπόθεση Gil Carillo και Frank Salerno (ο τελευταίος είχε συμβάλλει και στη σύλληψη των Kenneth Bianchi και Angelo Buono Jr. γνωστοί ως Hillside Strangler, πίσω στο 1977) και είναι ακριβώς το στιλ των true crime docs που δείχνουν να κατακλύζουν το Netflix: βιντεοκλιπίστικη αισθητική, γραφικές αναπαραστάσεις, μακάβρια μουσική, αφηνιασμένο μοντάζ, δραματικές συνεντεύξεις με θύματα, οικογένειες και εκπροσώπους των εμπλεκομένων Αρχών και φυσικά το απαραίτητο -κι ενίοτε αποκρουστικό- αρχειακό υλικό από δελτία ειδήσεων και τα αρχεία της αστυνομίας. Το timeline των δολοφονιών είναι λίγο συγχυστικό στην αρχή όμως ακόμα κι αυτό συμβάλλει στο να βιώνεται το ντοκιμαντέρ σαν εφιάλτης απ’ τον οποίο θέλεις αλλά δεν μπορείς να ξυπνήσεις. Εγγυημένα θα διπλοτσεκάρετε αν κλειδώσατε όλες τις πόρτες πριν πάτε για ύπνο.

American Murder: The Family Next Door 

Στις 13 Αυγούστου του 2018 η Nickole Atkinson ειδοποιεί τις Αρχές της μικρής πόλης Frederick του Κολοράντο για να αναφέρει πως η φίλη της Shanann Watts με την οποία είχαν επιστρέψει αργά την προηγούμενη νύχτα από επαγγελματικό ταξίδι δεν έδινε σημεία ζωής. Από την πρώτη επιτόπια έρευνα της Αστυνομίας διαφαίνεται πως η 34χρονη μητέρα (έγκυος στο τρίτο της παιδί) έχει εξαφανιστεί μαζί με τις κορούλες της, την 4χρονη Bella και την 3χρονη Celeste ενώ ο 33χρονος σύζυγός της και πατέρας των παιδιών Chris Watts, φανερά ανήσυχος, δηλώνει πως δεν έχει την παραμικρή ιδέα γιατί η γυναίκα του έφυγε ξαφνικά μαζί με τα κορίτσια και που μπορεί να βρίσκονται. Ο ίδιος δίνει συνεντεύξεις σε τοπικά κανάλια όπου απευθύνει εκκλήσεις στη Shanann να επιστρέψει με τα παιδιά σπίτι ή εάν κάποιοι τις κρατούν να τις αφήσουν να φύγουν. Δύο μέρες αργότερα ο Watts συλλαμβάνεται ως βασικός ύποπτος όταν αποτυγχάνει στο τεστ αλήθειας και τις επόμενες εβδομάδες βγαίνει στο φως η φρικτή αλήθεια: Ο Watts στραγγάλισε την έγκυο γυναίκα του στο σπίτι τους, μετέφερε το πτώμα της μαζί με τα κορίτσια στις εγκαταστάσεις της πετρελαϊκής εταιρείας όπου δούλευε. Εκεί έπνιξε και τις δύο κόρες του και τις έριξε σε μια δεξαμενή πετρελαίου. Το πτώμα της γυναίκας του το έθαψε στην έρημο εκεί κοντά.

Αυτό που κάνει το ντοκιμαντέρ American Murder: The Family Next Door τόσο ανατριχιαστικό και σοκαριστικό που εγγυημένα θα σας κάνει να χάσετε την εκτίμησή σας για το ανθρώπινο είδος, δεν είναι μόνο οι συνειρμοί με το έγκλημα στα Γλυκά Νερά (και η σχεδόν αλλόκοτη ομοιότητα του Watts με τον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο) αλλά και η δομή του. Η Βρετανίδα σκηνοθέτης Jenny Popplewell ξεφεύγει από την πεπατημένη του true crime doc με την υποβλητική αφήγηση, τις δακρύβρεχτες συνεντεύξεις εμπλεκομένων και συγγενών σε συνδυασμό με αρχειακό υλικό καθώς ολόκληρη η ιστορία της μοιραίας οικογένειας Watts ξετυλίγεται… από τους ίδιους. Η Popplewell σε συνεννόηση με την οικογένεια της Shanann είχε πρόσβαση σε τόνους υλικού: από home movies και ποστ στο Facebook μέχρι προσωπικά μηνύματα, βίντεο από την αστυνομική έρευνα, την ανάκριση του δράστη και φυσικά άφθονα τηλεοπτικά ρεπορτάζ. Κι αυτό είναι το πιο εκπληκτικό και συνάμα ανησυχητικό: Υπάρχουν βίντεο για τα ΠΑΝΤΑ.

The Trials of Gabriel Fernandez

Θα ματώσει η καρδιά σας μ’ αυτό το σοκαριστικό ντοκιμαντέρ του Netflix που καταγράφει το φρικιαστικό χρονικό της κακοποίησης μέχρι θανάτου του 8χρονου Gabriel Fernandez από τη μητέρα του και τον φίλο της τον Μάιο του 2013 στο Λος Άντζελες. Μία υπόθεση που θυμίζει πολύ τη δική μας με τον 15χρονο Στυλιανό και η οποία σημάδεψε την αμερικανική κοινωνία όχι μόνο για την απίστευτη σκληρότητά της αλλά και γιατί απογύμνωσε το υποτίθεται συμπαγές και αξιόπιστο σύστημα Πρόνοιας: Πώς γίνεται ένα παιδάκι με τόσα πολλά και εμφανή σημάδια κακοποίησης να γλιστρήσει στις χαραμάδες του συστήματος; Ό,τι πιθανή ζημιά μπορεί να προκληθεί στο ανθρώπινο σώμα ο μικρός Gabriel την υπέστει συν μερικές που δεν τις χωράει ο νους. Υπήρχαν χτυπήματα, κατάγματα, κοψίματα, εγκαύματα, γδαρσίματα και τραύματα από αεροβόλο σε ΟΛΟ του το κορμί, τον τάιζαν άμμο για γάτες και τις νύχτες τις περνούσε κλειδωμένος σε ένα ντουλάπι, σε εμβρυακή στάση αφού δεν χωρούσε να ξαπλώσει. Στις 22 Μαΐου 2013 μεταφέρθηκε σε κωματώδη κατάσταση στο νοσοκομείο όπου εξέπνευσε δύο 24ωρα μετά, όσοι ενεπλάκησαν στην υπόθεση, από τους διασώστες που ανταποκρίθηκαν στην κλήση της μητέρας μέχρι τους αστυνομικούς, δημοσιογράφους και τον ιατροδικαστή (που του πήρε δύο ολόκληρες μέρες να καταγράψει όλα τα τραύματα στο κορμάκι του Gabriel) μιλούν για τη “χειρότερη περίπτωση κακοποίησης που αντίκρισαν στη ζωή τους”. Παρ’ όλα αυτά, ο μικρός έζησε οκτώ μήνες στην προσωπική του κόλαση χωρίς να ακούγονται οι κραυγές του, με όλους εκείνους που υποτίθεται πως θα τον προστάτευαν (οικογένεια, περίγυρος, αστυνομία, Πρόνοια) να έχουν αποτύχει οικτρά.

Σκληρό, ωμό, σπαρακτικό και αποκαρδιωτικό, το six-part αυτό ντοκιμαντέρ εγγυημένα θα σας σφίξει το στομάχι και ίσως να μην το αντέξετε μέχρι τέλους, όμως ΠΡΕΠΕΙ να το δείτε γιατί αυτό που συνέβη στον Gabriel συνέβη και στον Στυλιανό και μπορεί να συμβαίνει αυτή τη στιγμή στο διπλανό σπίτι.

Πρώτη δημοσίευση: Limassol Today