Τελείωσες το Squid Game αλλά δεν χόρτασες απελπισμένους που συμμετέχουν απρόθυμα ή εθελοντικά σε θανάσιμα εγκεφαλικά/σωματικά/ομαδικά/τηλεοπτικά παιχνίδια προς τέρψιν του ψυχάκια διοργανωτή ή/και του φιλοθεάμονος κοινού; Μην ανησυχείς, ορίστε 5 σειρές για να αντιμετωπίσεις το σύνδρομο στέρησης

Alice in Borderland (Netflix)

Αν και βγήκε πέρσι αυτή η γιαπωνέζικη καλτιά άρχισε να τρεντάρει πρόσφατα στο Netflix χάρη στις ομοιότητες που έχει με το Squid Game. Η Αλίκη του τίτλου είναι ο νεαρός Ryohei Arisu (Kento Yamazaki) ένας πανέξυπνος ρεμπεσκές που όλη μέρα παίζει video games κι έχει αναπτύξει μια μοναδική εμμονή με παζλ και γρίφους. Αυτή η ικανότητα θα του φανεί χρήσιμη όταν μαζί με δύο φίλους παγιδεύονται σε ένα εναλλακτικό, ερειπωμένο Τόκιο και καλούνται να παίξουν μια σειρά από θανάσιμα παιχνίδια προκειμένου να επιβιώσουν. Βασισμένο στο ομώνυμο manga το Alice in Borderland συνδυάζει από Battle Royale μέχρι Saw και χωρίς να αποτελεί κάτι το πρωτότυπο πετυχαίνει να σε κρατάει καρφωμένο μέχρι να φορτώσει το επόμενο επεισόδιο για να δεις που θα το πάει και τι fucked-up δοκιμασία επιφυλάσσεται για τους παίκτες. Γρήγορο, βίαιο, ευφάνταστο, ανατρεπτικό και απόλυτα ψυχαγωγικό είναι το κοντινότερο σε υποκατάστατο του Squid Game που θα βρείτε στο Netflix (που πιθανότατα σας το έβγαλε ήδη ως πρόταση). 

Re: Mind (Netflix)

Το πιο παράξενο φρούτο της παρούσας λίστας, αυτή η συμπαραγωγή του Netflix με την ιαπωνική TV Tokyo ξεκινά με 11 συμμαθήτριες και φίλες να ξυπνούν αλυσοδεμένες γύρω από ένα τραπέζι μέσα σε ένα creepy διακοσμημένο δωμάτιο. Δεν θυμούνται πως βρέθηκαν εκεί και δεν έχουν την παραμικρή ιδέα ποιος τους το έκανε αυτό και γιατί. Το μόνο στοιχείο που έχουν είναι ότι λείπει το 12ο μέλος της παρέας, η Miho, μια ανάπηρη κοπέλα που ήταν κάποτε κολλητή τους αλλά στη συνέχεια έπεσε στην υπόληψή τους , υπέστη άγριο bullying από την υπόλοιπη παρέα κι εξαφανίστηκε πριν από λίγο καιρό. Όταν ξαφνικά τα φώτα σβήνουν και μία απ’ αυτές εξαφανίζεται, τα κορίτσια αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να ανατρέξουν στη μνήμη τους για να βρουν τον λόγο της αιχμαλωσίας τους εάν θέλουν να βγουν από εκείνο το δωμάτιο ζωντανές. Το Re: Μind είναι ο ορισμός του binge watching: 12 μικρά, 25λεπτα, επεισόδια και μια αρκετά πιασάρικη πλοκή που σε κρατά εχμμ δεμένο προκειμένου να δεις τι θα γίνει συνέχεια και -κυρίως- πως διάολο θα τελειώσει. Όμως πρώτα πρέπει να υποστείτε φωνές, υστερίες, κλάματα και ατέλειωτο bitching καθώς τα κορίτσια ανακαλούν στη μνήμη κάθε μαλακία που έκαναν στη ζωή τους προκειμένου να βρουν για ποια απ’ όλες τιμωρούνται (και πιστέψτε με, έκαναν πάρα πολλές). Αυτοί που είναι περισσότερο εξοικειωμένοι με την γιαπωνέζικη ποπ κουλτούρα θα την εκτιμήσουν περισσότερο (οι πρωταγωνίστριες είναι όλες μέλη του δημοφιλούς J-pop συγκροτήματος Keyakizaka46) όμως οι θεματικές είναι οικουμενικές (εφηβεία, bullying, νεανική παραβατικότητα, επιπτώσεις, τιμωρία, εκδίκηση) και ο ρυθμός σφαίρα. Το τέλος είναι κάπως περίεργο αλλά η διαδρομή μέχρι εκεί αξίζει τον κόπο. 

3% (Netflix)

Το “3%” μπορεί να μην η πρώτη μη-αγγλόφωνη παραγωγή του Netflix καθώς προηγήθηκε η ισπανόφωνη κωμωδία Club de Cuervos είναι όμως η παρθενική του παραγωγή εκτός ΗΠΑ (το “Club” είναι αμερικανική παραγωγή) όπου επιστρατεύτηκε μόνο τοπικό ταλέντο και την οποία ανέλαβε όταν την απέρριψε σχεδόν κάθε τηλεοπτικό δίκτυο της χώρας. Στη Βραζιλία του μέλλοντος η συντριπτική ομάδα του πληθυσμού ζει στην Ενδοχώρα, μέσα στη φτώχεια, την ανέχεια, τη βία και την ανομία εκτός από μια πολύ μικρή ομάδα που απολαμβάνει μια ασφαλή και πολυτελή ζωή σε ένα νησί στ’ ανοιχτά γνωστό ως Offshore. Κάθε χρόνο η επίλεκτη αυτή κοινότητα επιλέγει ως νέα μέλη της το 3% (εξού κι ο τίτλος) των δικαιούχων υποψηφίων μέσω της Διαδικασίας που περιλαμβάνει μια σειρά από σωματικές, πνευματικές και ψυχολογικές δοκιμασίες απ’ τις οποίες δεν είναι απαραίτητο να βγει κανείς ζωντανός. Εννοείται πως κάτι δεν πάει καλά μ’ αυτή την τέλεια ουτοπία (την οποία βλέπουμε στον δεύτερο κύκλο) ενώ την πλοκή διανθίζουν ενδοκοινοτικά παιχνίδια εξουσίας, ένα αντάρτικο που αποκαλείται Σκοπός και μάχεται ενάντια στην Offshore και υποψήφιοι με σκοτεινό παρελθόν και αμφιλεγόμενα κίνητρα. Εντυπωσιακά στάνταρ παραγωγής, ιντριγκαδόρικη πλοκή (τα πρώτα επεισόδια με τις δοκιμασίες βλέπονται απνευστί) και εξαιρετικά ενδιαφέροντες (και σύνθετοι) χαρακτήρες χωρίς να είναι απαραίτητα και συμπαθείς. Fun fact: 3% είναι και το ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού που αντιστοιχεί στη Βραζιλία. 

Home Game: Calcio Storico (Netflix)

Το μοναδικό non-fiction κομμάτι της λίστας προέρχεται από τη σειρά ντοκιμαντέρ Home Game του Netflix που καταγράφει περίεργα τοπικά σπορ από όλον τον κόσμο. Το Calcio Fiorentino ή Calcio Storico είναι μια ποδοσφαιρική παράδοση της Φλωρεντίας που κρατάει από τον 16ο αιώνα όμως μοιάζει σαν να γεννήθηκε στο μυαλό κάποιου Νοτιοκορεάτη τηλεοπτικού executive! Κάθε Ιούνιο τέσσερις γειτονιές της Φλωρεντίας (οι Μπλε, οι Κόκκινοι, οι Λευκοί και οι Πράσινοι) μαζεύονται σε ένα γήπεδο-αλάνα όπου διεξάγονται τρεις συνολικά 50λεπτοι αγώνες, δύο ημιτελικοί και ένας τελικός. Ο λόγος που το τουρνουά γίνεται μια φορά το χρόνο και απαρτίζεται μόνο από τρεις αγώνες είναι απλός: είναι περισσότερο Fight Club παρά ποδόσφαιρο με τη διαφορά ότι ΟΛΟΙ μιλάνε γι’ αυτό. Ναι, επιτρέπονται μπουνιές, κλωτσιές, κεφαλιές (όχι μόνο στη μπάλα), κεφαλοκλειδώματα, αγκωνιές, τρικλοποδιές και γενικά οτιδήποτε μπορεί να σταματήσει τον αντίπαλο απ’ το να πάρει την μπάλα – εκτός βέβαια από το να τον σκοτώσεις (αν και μόλις τελευταία απαγορεύτηκαν οι κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις κι αυτό γιατί όντως υπήρξαν νεκροί!). Και όλα αυτά όχι για 45,6 δισ. γουόν αλλά για την… τιμή της γειτονιάς και ένα δωρεάν δείπνο (αν βέβαια διατηρείς ακόμα δόντια για να φας ή τις αισθήσεις σου!). Κι αν νομίζετε πως αυτό (και το Squid Game) είναι fucked-up βάλτε το 6ο επεισόδιο για έναν εξωπραγματικό συνδυασμό wrestling και βουντού στο Κονγκό. 

Most Dangerous Game (Quibi, 2020)

Το αρχετυπικό ομώνυμο διήγημα του Richard Connell που γράφτηκε το 1924 και μας σύστησε το concept του πλούσιου που διοργανώνει κυνήγι με ανθρώπινο θήραμα έχει μεταφερθεί πάμπολλες φορές στην οθόνη με ανάμεικτα αποτελέσματα. Η πιο πρόσφατη μεταφορά ήταν από την βραχύβια υπηρεσία streaming Quibi με τη μορφή 15 ολιγόλεπτων επεισοδίων που βλέπονται άνετα σε μια καθισιά. Ο Liam Hemsworth (αρκετά εξοικειωμένος με τα θανάσιμα παιχνίδια λόγω Hunger Games) είναι ένας καταχρεωμένος και με όγκο στον εγκέφαλο αρχιτέκτονας που δέχεται την προσφορά ενός γλυκομίλητου επιχειρηματία (ο έξοχος όπως πάντα και μανούλα σε τέτοιους ρόλους Christoph Waltz) να μετατραπεί για 24 ώρες σε ανθρώπινο θήραμα με ένα διαρκώς αυξανόμενο ποσό να κατατίθεται στον λογαριασμό του κάθε ώρα που θα επιβιώνει. Το twist; Περιοχή κυνηγιού είναι το Ντιτρόιτ ενώ δεν έχει ιδέα ποιοι είναι οι κυνηγοί. Το αστικό περιβάλλον και το γεγονός ότι κάθε άνθρωπος που συναντά μπορεί να τον σκοτώσει είναι οι καλοδεχούμενες παραλλαγές που κάνουν αυτή την εκδοχή μία συναρπαστική, καταιγιστική κούρσα που σε εθίζει από το πρώτο κιόλας λεπτό. Το Quibi κατέβασε ρολά όμως η σειρά σώθηκε από το Roku που την ανανέωσε για δεύτερη σεζόν και πολύ καλά έκανε. 

Πρώτη δημοσίευση στο Limassol Today