Broadchurch

Κανείς δεν κάνει το «έγκλημα σε μικρή πόλη» καλύτερα από τους Άγγλους και δικαίως το Broadchurch θεωρείται από τις κορυφαίες του είδους, κυρίως για το γράψιμο, το εξαιρετικό καστ (που περιλαμβάνει τουλάχιστον τρεις Dr. Who!), την κινηματογραφική ματιά και την υπέροχη φωτογραφία που αποδίδει δικαιοσύνη στα πανέμορφα τοπία της αγγλικής εξοχής. Ο David Tennant και η (μετέπειτα Οσκαρούχος για το The Favorite) Olivia Colman είναι οι δύο ντετέκτιβ που ερευνούν τη δολοφονία ενός 11χρονου αγοριού στο γραφικό παραθαλάσσιο χωριού του τίτλου φέρνοντας στην επιφάνεια μυστικά, πάθη και ενοχές των κατοίκων. Εξαιρετική δουλειά στη σκιαγράφηση των χαρακτήρων αλλά και την απεικόνιση του τρομερού αντίκτυπου μιας τραγωδίας όχι μόνο στα μέλη της οικογένειας του θύματος αλλά στη μικρή, κλειστή κοινωνία. Επειδή σχεδιάστηκε εξ αρχής ως τριλογία, ο δεύτερος κύκλος πραγματεύεται τις επιπτώσεις από την αποκάλυψη του/της δολοφόνου ενώ μια υπόθεση από το παρελθόν του Tennant έρχεται να τον στοιχειώσει και στον τρίτο το δίδυμο αναζητά έναν κατά συρροή βιαστή σε μια υπόθεση που θυμίζει -διαδικαστικά και ερμηνευτικά- το μεταγενέστερο Unbelievable. Και οι τρεις κύκλοι (παραγωγής ITV 2013, 2015 & 2017) των οκτώ επεισοδίων έκαστος είναι διαθέσιμοι στο Netflix. Το 2014  ο Tennant επανέλαβε τον ρόλο του στο αμερικανικό remake του Fox με τίτλο Gracepoint και σχεδόν πανομοιότυπη πλοκή αλλά κάπως διαφοροποιημένο φινάλε. 

Line of Duty

Αν πάθατε πλάκα με τους καταιγιστικούς ρυθμούς, τη δαιδαλώδη πλοκή και τις σαγόνι-στο-πάτωμα ανατροπές του Bodyguard, ετοιμαστείτε για το κόλλημα της ζωής σας με αυτή την απίστευτα εθιστική σειρά από τον ίδιο δημιουργό Jed Mercurio που φαίνεται πως απολαμβάνει να τραβάει κάθε τρεις και λίγο το χαλί κάτω απ’ τα πόδια μας. Το Line of Duty αποτελείται προς το παρόν από πέντε σεζόν (η έκτη αναμένεται την άνοιξη) όλες διαθέσιμες στο Netflix και έχει ως κεντρικούς ήρωες τρεις αστυνομικούς του τμήματος AC-12 της υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων, τους ντετέκτιβ Steve Arnott (Martin Compston) και Kate Fleming (Vicky McClure) με τον προϊστάμενό τους Ted Hastings (Adrian Dunbar) καθώς ερευνούν διεφθαρμένους συναδέλφους τους και όχι μόνο. Το εκπληκτικό εδώ είναι ότι εκτός απ’ τη βασική υπόθεση που κυριαρχεί σε κάθε κύκλο υπάρχει και μία υπόθεση με ένα εκτεταμένο δίκτυο διεφθαρμένων αστυνομικών που απλώνεται παντού (και πολύ ψηλά) η οποία ξεκινάει από τον πρώτο κύκλο και συνδέεται με τους φαινομενικά άσχετους μεταξύ τους υπόλοιπους με αριστοτεχνικό (αν όχι λίγο τραβηγμένο) τρόπο - ακόμα κι εκεί που δεν το περιμένεις. Βασικά ελάχιστα είναι αυτά που όντως περιμένεις αφού σε σειρά του Mercurio τα πάντα ανατρέπονται και κανένα μέλος του καστ (ακόμα και τα επώνυμα) δεν είναι ασφαλές. Εκτός από τις ανατροπές, το Line of Duty φημίζεται και για τις εξουθενωτικές σκηνές των ανακρίσεων. Ποτέ πριν μία σεκάνς με αστυνομικούς και υπόπτους να κάθονται αντικριστά και να μας βομβαρδίζουν με στοιχεία και κατηγορίες δεν έκρυβε τόσο νεύρο, ένταση και σασπένς όσο δέκα αντίστοιχες με εκρήξεις, πιστολίδια και κυνηγητά - κι αυτό οφείλεται καθαρά στο πανούργο, προσεγμένο κείμενο και φυσικά την ερμηνευτική δεινότητα του καστ. Είναι δε τόσο ψυχοβγαλτικό και νευρώδες ως concept που κάποιοι σκέφτηκαν να κάνουν ολόκληρη σειρά μ’ αυτό (το τετραεθνές Criminal του Netflix). 

Dublin Murders

Βασισμένη σε δύο βιβλία της Tana French αυτή η φετινή συμπαραγωγή 8 επεισοδίων του BBC, του αμερικανικού Starz και της ιρλανδικής τηλεόρασης RTE σε βυθίζει στην απόκοσμη, σχεδόν υπνωτιστική ατμόσφαιρά της από τις πρώτες κιόλας σκηνές και όσο προχωράει βουλιάζεις ακόμα περισσότερο στη δαιδαλώδη πλοκή της. Δύο ντετέκτιβ (Killian Scott και Sarah Greene) ερευνούν τη δολοφονία ενός 13χρονου κοριτσιού στο ίδιο δάσος που πριν 20 χρόνια μπήκαν τρία παιδιά και μόνο ένα επέστρεψε σπίτι του. Και όπως συμβαίνει στις περισσότερες αστυνομικές σειρές της βρετανικής σχολής το παρελθόν στοιχειώνει το παρόν ενώ οι δύο υποθέσεις έχουν τεράστιο αντίκτυπο στις ζωές και την ψυχολογία των ηρώων. Το Dublin Murders λειτουργεί ως αστυνομικό procedural με όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που διέπουν τις αγγλικές παραγωγές του είδους (βραδυφλεγής εξέλιξη, αποπνικτική ατμόσφαιρα, κομμάτια του παζλ διάσπαρτα εδώ κι εκεί, πολλοί σκιώδεις χαρακτήρες να κάνουν ύποπτες κινήσεις) αλλά και σαν ένα σκοτεινό ψυχολογικό θρίλερ όπου ακόμα και οι υποτίθεται καλοί έχουν τους προσωπικούς τους δαίμονες και κουβαλούν τα δικά τους φορτία.