Περίπου διακόσιες αμερικανικές εταιρείες -επιχειρήσεις που συγκαταλέγονται στους εμπορικούς και χρηματοπιστωτικούς «κολοσσούς» του κόσμου- δημοσίευσαν ένα «μανιφέστο» για να διαδηλώσουν τόσο την πίστη τους στην οικολογία και στο δίκαιο του πελάτη τους όσο και την αφοσίωσή τους στις «αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας» του προσωπικού τους.

Τα κέρδη των μετόχων λοιπόν υποχωρούν μπροστά στα τρία νέα «προτάγματα» του αμερικανικού καπιταλισμού. Έτσι το δόγμα «κέρδη πάση θυσία» φεύγει από τη μέση λέει η ιταλική εφημερίδα La Repubblica, αφού οι αμερικανικές πολυεθνικές επιλέγουν περιβάλλον και ευχαριστημένους πελάτες και εργαζομένους.

Ο χρυσός κανόνας της κερδοφορίας δεν αλλάζει φυσικά, αλλά τροποποιείται και εκσυγχρονίζεται.

Χρηματοοικονομικοί γίγαντες και εταιρείες τεχνολογίας -από την JP Morgan έως την Amazon και την BlackRock ισχυρίζονται εγγράφως ότι για να δημιουργήσουν μακροπρόθεσμη αξία, οι ανώνυμες εταιρείες δεν πρέπει απλώς να φέρνουν μερίσματα στους μετόχους, αλλά να εξετάζουν τις επιπτώσεις της δραστηριότητάς τους στο περιβάλλον και στις τοπικές κοινότητες, να διορθώνουν τις σχέσεις με τους προμηθευτές, να προσφέρουν καλές συνθήκες εργασίας στους υπαλλήλους τους.

(embed: https://twitter.com/BizRoundtable/status/1163405284129353728?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1163405284129353728&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.protagon.gr%2Fepikairotita%2Fto-manifesto-twn-polyethnikwn-kolosswn-allazoun-gia-na-exoun-44341894423)

Οι περίπου διακόσιες εταιρείες που συμμερίζονται τα νέα «προτάγματα» και συνυπογράφουν το κείμενο συμμετέχουν στο Business Roundtable, το «μεγάλο τραπέζι εργασίας γύρω από το οποίο οι μεγάλες πολυεθνικές κάθονται και συζητούν τι και πώς μπορεί να ωφελήσει τις επιχειρήσεις».

Ο Μίλτον Φρίντμαν δεν «πέθανε» φυσικά, οι μέτοχοι πρέπει πάντα να κερδίζουν ως κατέχοντες την ισχύ του λύειν και του δεσμείν (στις περιπτώσεις προέδρων, συμβούλων και διοικητικών συμβουλίων), ωστόσο η καταχρηστική τακτική των απολύσεων, της μεταφοράς της έδρας σε φορολογικούς παραδείσους και σε χώρες με ανύπαρκτη πολιτική κατά των βιομηχανικών ρύπων αποτελεί παρελθόν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ:

Τα έγγραφο της «στρογγυλής τραπέζης» λέει ότι οι παραπάνω επιλογές δεν είναι πλέον πλεονέκτημα για τις επιχειρήσεις, αλλά μετατρέπονται σε αρνητικά στοιχεία και μακροπρόθεσμα τις βλάπτουν κιόλας.

(embed: https://twitter.com/FordFoundation/status/1163453154891051008)

(embed: https://twitter.com/BizRoundtable/status/1163476286918017026 )

Μάλιστα η βρετανική εφημερίδα The Financial Times εκτιμά ότι η «Πρωτοβουλία 200» μπορεί να θεωρηθεί πολιτική απάντηση στην ανάπτυξη των λαϊκιστικών πολιτικών κινημάτων που έχουν τα τελευταία χρόνια φουντώσει .

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ο Γάλλος μεγιστάνας που ξεπέρασε τον Μπιλ Γκέιτς σε πλούτο

Πηγαίνει και λίγο παραπέρα γράφοντας ότι το έγγραφο στέλνει και μήνυμα στους πιο ριζοσπαστικούς υποψήφιους του Δημοκρατικού Κόμματος των ΗΠΑ, στην Ελίζαμπεθ Γουόρεν και στον Μπέρνι Σάντερς, οι οποίοι επικρίνουν ανοιχτά τις στερούμενες οικολογικής και εργατικής ευαισθησίας επιχειρηματικές τακτικές.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Amazon

• Με πληροφορίες από Repubblica, The Financial Times, Protagon