Στον «κατάλογο» των αρχών και του κράτους βρίσκονταν και οι ομοφυλόφιλοι. Ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών James E. Webb είχε δηλώσει: «Πιστεύεται γενικά πως εκείνοι που συμμετέχουν σε εμφανείς πράξεις διαστροφής, δεν έχουν τη συναισθηματική σταθερότητα των φυσιολογικών ατόμων».

Αλλά δεν έμεναν μόνο στα λόγια.

Από το 1947 και έπειτα, πολλές αιτήσεις για εργασία στο δημόσιο απορρίφθηκαν, περισσότεροι από 4.000 εκδιώχθηκαν από τον στρατό και περίπου 500 άτομα απολύθηκαν από τις δουλειές τους, όλοι επειδή η κυβέρνηση θεωρούσε πως ήταν ύποπτοι για ομοφυλοφιλικές τάσεις.

Όπως γινόταν και με τους κομμουνιστές, το FBI την δεκαετία του ’60 διατηρούσε καταλόγους με ονόματα γνωστών ομοφυλοφίλων αλλά και των συγγενικών και φιλικών τους προσώπων.

Τα Gay Bar έκλειναν και η αστυνομία με οργανωμένες επιχειρήσεις, «καθάριζε» τις γειτονιές από τους ομοφυλόφιλους, που ήταν συνώνυμο της διαστροφής και της «αντικοινωνικής συμπεριφοράς».

Άλλωστε με αυτό συμφωνούσε (τυχαία;) από το 1952 και η Ψυχιατρική Αμερικάνικη Ένωση, που συμπεριέλαβε τους ομοφυλόφιλους στο «Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο», χαρακτηρίζοντας τους ως «αντικοινωνικές και διαταραγμένες προσωπικότητες».

Χιλιάδες άντρες και γυναίκες φυλακίζονταν ή κλείνονταν σε ψυχιατρικές κλινικές.

Όμως την δεκαετία του ’60, τα επαναστατικά κινήματα είχαν ανθίσει. Το κίνημα των Αφροαμερικανών, της μουσικής, των χίπις και γενικότερα εκείνο κατά του πολέμου (και πολλά άλλα), έδωσαν μια ώθηση στην ανατροπή της κατάστασης.

Τα Gay Bar άρχισαν δειλά δειλά να επαναλειτουργούν, ειδικότερα στο προοδευτικότερο Greenwich Village της Νέας Υόρκης.Ωστόσο η αστυνομία συνέχιζε να βρίσκει δικαιολογίες για να εισβάλλει σε αυτά και να χτυπά ή να συλλαμβάνει τους θαμώνες τους.

Το ίδιο έγινε και στις 28 Ιουνίου του 1969, στο μπαρ Stonewall Inn, το οποίο ανήκε στην μαφία. Οι αστυνομικοί εισέβαλλαν με την πρόφαση ότι σέρβιρε παράνομα αλκοόλ. Όμως εκείνη η ημέρα δεν ήταν σαν τις άλλες.

Μια σπίθα ξεσήκωσε ολόκληρο το μπαρ. Όλοι όσοι βρέθηκαν στο Stonewall Inn εκείνη την ημέρα, είχαν μπουχτίσει από την κακή και άνιση μεταχείριση της αστυνομίας. Άρχισαν να πετούν ότι έβρισκαν μπροστά τους.

Η σύρραξη συνεχίστηκε και έξω από το μαγαζί. Κόσμος έφτανε από τα γύρω μαγαζιά και ολόκληρο το Greenwich Village. Το σύνθημα «Gay Power!» ακούστηκε για πρώτη φορά.

Η αστυνομία έκανε χιλιάδες συλλήψεις. Το gay κίνημα είχε μόλις γεννηθεί.

Τις επόμενες μέρες, χιλιάδες κόσμου συγκεντρώθηκαν σε συλλαλητήρια κατά της κακομεταχείρισης των ομοφυλοφίλων. Στα συλλαλητήρια αυτά συμμετείχε πολύς κόσμος, ομοφυλόφιλοι και ετεροφυλόφιλοι, που διαμαρτυρόταν για την βαναυσότητα της αστυνομίας. Τα φυλλάδια που μοιράζονταν έγραφαν «Έξω η μαφία και η αστυνομία από τα μπαρ».

Η εξέγερση στο Stonewall Inn έδωσε την ευκαιρία για την καλύτερη οργάνωση της LGBT κοινότητας, που μέχρι τότε ζούσε στο περιθώριο. Δημιουργήθηκε η οργάνωση Gay Liberation Front, που ξεκίνησε τον συστηματικό αγώνα με πορείες και διαδηλώσεις. Οι συζητήσεις για τα ίσα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων είχαν εξαπλωθεί παντού, με το LGBT κίνημα να οργανώνεται σταδιακά σε ολόκληρη την χώρα.

Την επόμενη χρονιά, σε ανάμνηση των γεγονότων του Stonewall Inn, πραγματοποίθηκε διαδήλωση στη Νέα Υόρκη. Μια διαδήλωση που θεωρείται το πρώτο Gay Pride που υπήρξε ποτέ...

Το 2016 το Stonewall Inn ανακηρύχθηκε Μνημείο Εθνικής Κληρονομιάς από τον Barack Obama.

Η εξέγερση στις 28 Ιουνίου του 1969, πυροδότησε την αντίσταση των ΛΟΑΤ ενάντια στην καταπίεση και την πρώτη δυναμική έκφραση του αιτήματος για ίσα δικαιώματα. Τιμώντας εκέινη την ημέρα, ο Ιούνιος θεωρείται ο Μήνας ΛΟΑΤ Περηφάνειας.