Στις αρχές της δεκαετίας του ’50, τότε στο απόγειο της δόξας της, η Μαρία Κάλλας παρακολουθούσε μια παράσταση σ’ένα καμπαρέ του Μόντε Κάρλο. Το θέαμα κυλούσε κανονικά μέχρι τη στιμή που ο κομπέρ ανήγγειλε μια καλλιτέχνιδα ως τη ‘Μαρία Κάλλα του striptease’. Η αληθινή Μαρία Κάλλας σηκώθηκε από τη θέση της και εξαφανίστηκε. Οι εφημερίδες έγραψαν την επομένη ότι ήταν εξοργισμένη ενω η ίδια δήλωσε λίγο αργότερα ότι απλούστατα βρήκε το θέαμα πληκτικό. Η Κάλλας, στοχαστική καλλιτέχνις δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί αυτό το περιστατικό απασχολούσε τα media περισσότερο κι από την πρεμιέρα του ‘Πολύευκτου’. «Τόσο πολύ έχουμε χάσει την αίσθηση των αξιών». Αυτή ακριβώς η αίσθηση, των αξιών και του μέτρου, έλειπε από τις εκδηλώσεις των θαυμαστών της, τα ΜΜΕ, τους παπαράτσι. Στις παραστάσεις της Μήδειας στο Λονδίνο το 1959, τα εισητήρια πωλούνταν στη μαύρη αγορά και ακόμα και ο Αριστοτέλης Ωνάσης – ο μεγάλος έρωτας της ζωής της – αναγκάστηκε να βάλει αγγελία στην εφημερίδα ψάχνοντας να βρει 33 θέσεις για τον εαυτό του και τους καλεσμένους του.

«Μια όπερα ξεκινά πολύ πριν σηκωθεί η κουρτίνα και τελειώνει πολύ αργότερα αφότου έχει κατέβει. Ξεκινάει στη φαντασία μου, γίνεται η ζωή μου, και παραμένει μέρος της ζωής μου για πολύ καιρό αφότου έχω εγκαταλείψει το κτίριο της όπερας.»

Η Κάλλας λατρεύτηκε ως η απόλυτη ντίβα μιας αριστοκρατικής τέχνης καταφέρνοντας να την κάνει λαϊκή. 89 φορές Νόρμα, 63 φορές Τραβιάτα, 51 φορές Φλόρια Τόσκα, 46 φορές Λουτσία, 31 φορές Μήδεια αλλά και Άννα Μπολένα και Λαίδη Macbeth και άλλες τόσες και τόσες ηρωίδες της όπερας ξεχασμένες ή παραγκωνισμένες που απέκτησαν σάρκα και οστά χάρη στην κορυφαία υψίφωνο.

«Μη μου μιλάς για κανόνες. Όπου μένω φτιάχνω τους αναθεματισμένους κανόνες».

Η Μαρία Κάλλας-Καικιλία Σοφία Άννα Μαρία Καλογεροπούλου γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το Δεκέμβριο του 1932. Παιδί-θαύμα από τα πρώτα της χρόνια, με την επιστροφή της οικογένειας στην Ελλάδα αρχίζει να εκδηλώνει τα χαρακτηριστικά εκείνα, με τα οποία λίγα χρόνια αργότερα θα μεταμορφώσει την όπερα σε σύγχρονη τέχνη.

«Θα ήθελα να είμαι η Μαρία, αλλά υπάρχει η Κάλλας που απαιτεί να κρατώ την αξιοπρέπειά της.»

Κατέκτησε τον κόσμο με το ταλέντο και την αυτοπειθαρχία της που τη βοήθησε να μεταμορφωθεί σε υπέρκομψη σταρ. Η ίδια της η ζωή δε, έχει κάτι από όλες τις εύθραστες ηρωίδες που ενσάρκωσε μέσα στα χρόνια. Από την απώλεια της φωνής στην απώλεια του σώματος, ένα είδος εξαϋλωσης που επέτρεψε στη νεανική εικόνα της να διαιωνιστεί- αυτή της ψηλόλιγνης φιγούρας με το ταμπεραμέντο που τόσο συγκλονιστικά έχει αποτυπώσει ο Cecil Beaton στις εμβληματικές φωτογραφίες του.