Aπό τη συντακτική ομάδα της AVANT GARDE Cover photo: Στέλιος Δημητρίου

Aναλογιζόμενος κανείς αυτό που χαρακτηρίζεται ως Κύπρος τραντισιονέλ γρήγορα θα μπορούσε να διαπιστώσει πως μόνο για «ύπαιθρο» είναι που μιλάμε. Σούβλα, λευκαρίτικο και βράκες, φάση. Σχεδόν καθόλου για θάλασσα.

Μια συνθήκη που φαίνεται ωστόσο ν’ αλλάζει. Και που ίσως να μην υπάρχει ομάδα στο νησί που να αντιπροσωπεύει καλύτερα τη νέα, συναρπαστική και urban σχέση που αποκτούμε με τη θάλασσα από την ομάδα της ACE.

Σε περσινό μας αφιέρωμα για την ομάδα, που φέτος έχει μετεξελιχθεί σε πολύ περισσότερα απ’ την απλή ιστορία μιας ρακέτας γράφαμε για τα παιδιά αυτά που «...από τότε που οι πατεράδες τους, τους έβγαλαν έξω απ’ το αυτοκίνητο και τους καθοδήγησαν προς τη ζεστή άμμο της Μεσογείου, δεν κοίταξαν ποτέ ξανά πίσω. Περνάνε ατελείωτες ώρες στην παραλία...».

Δεν αποτέλεσε επομένως έκπληξη όταν μάθαμε πως αποφάσισαν να γυρίσουν ολόκληρη την ακτογραμμή του νησιού σε πέντε μέρες. Σκοπός, ανάμεσα σε άλλα, να φτιάξουν ένα βίντεο που να προωθεί το όραμα της δικής τους δουλειάς όσο και της σύγχρονης παράλιας κουλτούρας στο νησί.

Ξεκίνησαν τη Δευτέρα από την Κερύνεια. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές βρίσκονται κάπου στην Πάφο και συνεχίζουν.

Την τρίτη μέρα κάναμε join και εμείς. Σ’ ένα ανέμελο σερφόμπαρο σε μια παραλία απόμερη, κάπου κοντά στο Μαζωτό. Σ' ένα μικρό, σωστό παράδεισο για kite surfers. Στο Kahuna Beach bar. «Εψές φίλε ο ουρανός ήταν απίστευτος. Έβλεπες όλα τα άστρα», μοιράζεται μαζί μας ο Κωνσταντίνος Κουγιάλης, καλλιτεχνικός διευθυντής της ΑCE και ένας από τους εμπνευστές της αρχικής ιδέας για το πενθήμερο road trip των 648 χιλιομέτρων.

Βασικό κίνητρο για το roadtrip ήταν να αναδειχθεί η ταυτότητά μας ως νησί, «αφού έχουμε απωλέσει κάπως την ταυτότητά μας αυτή. Γεωργοκτηνοτροφική ήταν η οικονομία μας. Μπορείς όμως να κάνεις πολύ περισσότερα πράγματα στην Κύπρο και ως ACE θα θέλαμε να προωθήσουμε μια εναλλακτική εικόνα του νησιού μας».

«Έχουμε επίσης χάσει και την απλότητα μας ως νησιώτες. Θα πηγαίναμε όμως μόνο στις ελεύθερες περιοχές; Προβληματιστήκαμε. Νησί είμαστε, λογικό ηταν να συμπεριληφθεί ολόκληρη η ακτογραμμή». Αφού ζητήθηκε βοήθεια από Τουρκοκύπριους φίλους της ομάδας, αποφασίστηκε όπως το ταξίδι συμπεριλάβει και τα κατεχόμενα.

«Ξεκινήσαμε από τη Λευκωσία την περασμένη Δευτέρα το πρωί (23 Απριλίου) γύρω στα δέκα άτομα. Για να προλάβουμε καλό φως για φωτογραφίες και βίντεο που είναι μεταξύ 7 και 10 το πρωί, είχε πάει ο Στέφανος το περασμένο βράδυ και διευθέτησε το θέμα με τις ασφάλειες των αυτοκινήτων μας».

Στην πρώτη παραλία που ορίζεται ως πρώτη στάση, κάπου ανατολικά της Κερύνειας, ήμασταν εντελώς μόνοι μας. Ήταν μια τοποθεσία με τρεις μικρούς κολπίσκους, αρκετά βραχώδης και με ανοιχτόχρωμη αμμουδιά. Θύμιζε λίγο Λάρα και λίγο Ακάμα.

Ακολουθεί longboarding, SUP, λίγο «παραδοσιακό» σέρφινγκ στην παραλία και ο χρόνος αρχίζει σιγά σιγά να κυλά πιο αργά. Σε αντίθεση με οτιδήποτε manmade που είναι άσχημο, η φύση στις περιοχές αυτές είναι θεσπέσια.

«Στους αμμόλοφους της Καρπασίας περάσαμε μια μεγάλη περιπέτεια και λίγο έλειψε να αποκλειστούμε εκεί, μετά τη φαεινή ιδέα του φίλου Στέλιου να προσεγγίσουμε μια περιοχή που θυμήθηκε πως ήταν καλή για σέρφινγκ», συμπληρώνει ο Κωνσταντίνος.

«Δεν δούλευαν τα κινητά μας και πώς θα έφευγε το αυτοκίνητο από εκεί, στη μέση του πουθενά, ήταν πραγματικά ένας γρίφος! Οπότε όταν καταλάβαμε πως υπήρχε περίπτωση να κολλήσουμε, φύγαμε. Αν και το αρχικό πλάνο ήταν να κατασκηνώσουμε τη νύχτα Καρπασία, μιας και μαζέψαμε ικανοποιητικά πλάνα αποφασίσαμε να διανυκτερεύσουμε Πρωταρά. Κάτι που αποδείχθηκε καλή ιδέα, αφού κερδίσαμε αρκετό χρόνο».

«Με την Καρπασία όλοι έπαθαν την πλάκα τους. Σε αντίθεση με τον Ακάμα, είναι μια εξίσου παρθένα περιοχή, πολύ όμως πιο προσβάσιμη».

Η περιοχή Golden Beach στην Καρπασία είναι ένας μέρος μαγικό, με τεράστιους αμμόλοφους και δίπλα θάλασσα. Έμεινε στο νου μου και ένιωσα sad που είμαι τόσα χρόνια Κύπρο και πρώτη φορά το είδα. Πιστεύω όμως ότι τα τελευταία χρόνια ο κόσμος άρχισε να αντιλαμβάνεται πως ζούμε σε νησί και πρέπει να αξιοποιούμε τα θαλάσσια αθλήματα περισσότερο. Παλιότερα ήταν μόνο το ποδόσφαιρο και χάναμε όλα αυτά τα ωραία πράγματα, προσθέτει ο Κέρι Χρυσάνθου, ο οποίος γεννήθηκε στην Αυστραλία και από την ηλικία των επτά ζει και μεγαλώνει Λεμεσό. Υποσυνείδητα μπορεί και να επηρεάστηκε από το beach culture της Αυστραλίας, μας απαντά με χαμόγελο.

Κυρίαρχο θέμα σε όλες σχεδόν τις συζητήσεις, ο άνεμος και η ροπή του.

Επόμενη μέρα ξημερώνει στο Fig Tree στον Πρωταρά με wake surf και wake board και συνεχίζεται στην παραλία Μαρσέλο στην Αγία Νάπα με βιντεογράφηση των προιόντων. Το αρχικό πλάνο για διανυκτέρευση στην περιοχή αλλάζει και πάλι και η ομάδα κατευθύνεται προς τον Μαζωτό και το Kahuna beach bar.

«Φύγαμε πριν σκοτεινιάσει. Μόλις φτάσαμε στο Κahuna, στήσαμε αντίσκηνα πάνω στο deck και μετά ξεκίνησε το fun part. Μαράκες, κιθάρα, φωτιά και σιγά σιγά κοιμηθήκαμε» συμπληρώνει η Χριστίνα, η οποία συνεργάζεται με την ACE ως γραφίστρια.

«Νομίζω πως όλοι όσοι είναι μέσα στην ομάδα, είτε riders, είτε φίλοι μοιράζονται το ίδιο όραμα. Ότι ζούμε σ’ ένα υπέροχο νησί με απίστευτες ομορφιές. Μαθαίνουμε να το ζούμε και να το απολαμβάνουμε. Το αγαπάμε και θέλουμε αυτήν μας την αγάπη να τη μοιραστούμε και με άλλους, αφού ως λαός συνηθίζουμε να κατηγορούμε πολύ τον τόπο μας. Είναι όμως πανέμορφο το νησί μας και είναι κρίμα που του κάνουμε bullying».

Οι περισσότεροι Κύπριοι, πιστεύει η Χριστίνα, δεν ξέρουν την Κύπρο.

«Έχουμε ένα συγκεκριμένο τρεντ για το πού κινούμαστε. Μέσα στις καφετέριες μόνο, για παράδειγμα. Αυτοί που ζουν την Κύπρο όπως πρέπει είναι όλοι αυτοί που ασχολούνται με δραστηριότητες, είτε kite, είτε surf, είτε αναρρίχηση, ποδήλατο και ούτω καθεξής. Η Κύπρος δεν είναι μόνο τα καφέ, οι πολυκατοικίες και τα τέλεια κτήρια. Έχω ένα τέλειο αυτοκόλλητο στο λαπτοπ μου που λέει I love Cyprus and Cyprus loves me. Αυτό βασικά».

Στο Kahuna γνωρίζουμε τυχαία και τον σαραντάχρονο Μάρκους από την Αυστρία, ο οποίος δουλεύει ως σύμβουλος στον χρηματοοικονομικό τομέα. Στην Κύπρο βρέθηκε μαζί με ακόμη τρεις του φίλους λόγω του kite surfing. Ένα σπορ που λατρεύει και συνεχίζει να το εξασκεί, παρά το ατύχημα που είχε μόλις ένα χρόνο πριν και τον καθήλωσε σε αναπηρικό καροτσάκι.

Φέτος, έχοντας κατορθώσει να σταθεί στα πόδια του, αποφάσισε να επιστρέψει στο αγαπημένο του σπορ χρησιμοποιώντας βοήθημα.

«Πέρα από το ότι η Κύπρος έχει ζέστη από τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο, προσφέρεται πολύ για kite μιας και οι άνεμοι είναι συνήθως πολύ βοηθητικοί. Η νοοτροπία των ντόπιων, friendly southern style και easy to approach, όπως τη χαρακτηρίζει, επίσης βοηθά.

Η Κύπρος προσφέρεται πολύ για kite surfing, επειδή ο άνεμος είναι βοηθητικός χειμώνα και καλοκαίρι. Σταθερός πάνω από δεκαπέντε knots και με διάρκεια αρκετών ωρών, επιβεβαιώνει ο φίλος Κέρι, ο οποίος ασχολείται με SUP surfing, surfing, kite surfing.

«Χρειάζεται κανείς ισορροπία για να ασκεί όλα αυτά τα (θαλάσσια) σπορ, κάτι που είναι σημαντικό ευρύτερα για τη ζωή. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι βλέπουν τη ζωή διαφορετικά. Δεν έχουν πολύ άγχος, η θάλασσα τους ηρεμεί. Με τους Τουρκοκύπριους για παράδειγμα που ακολουθούν παρόμοιο lifestyle μας ενώνουν οι κοινές μας δραστηριότητες και μ’ αυτόν τον τρόπο 'δεν υπάρχουν' σύνορα».