Είμαστε ρομαντικοί ρε, ναι. Θέλουμε να πιστεύουμε, για παράδειγμα, πως ο κάθε ένας που βρέθηκε στην πρόσφατη διαδήλωση των εκπαιδευτικών έχει το μυαλό και το βλέμμα στραμμένο στη δημόσια παιδεία. Πως τα κίνητρα των προφεσόρων δεν είναι ιδιοτελή και πως ο λόγος που ξεσηκώνονται απ’ την θέαση του La Casa de Papel είναι για να γίνουν προφέσορες στη θέση του προφέσορα και να στείλουν ένα μήνυμα.

Κι εμείς που είμαστε ρομαντικοί και πολύ Bella Ciao θα είμαστε εκεί μαζί τους. Όχι μόνο μέχρι τον επόμενο κύκλο του Casa αλλά γενικότερα.

Η φανταστική διαδηλωσκόπηση που ακολουθεί θα μπορούσε να συμβεί γιατί πολύ απλά η εποχή που διανύουμε το θέλει και, με το συμπάθειο ρε φίλε, καύλα η ανάπτυξη που όλο ακούμε και δεν βλέπουμε αλλά έχουμε και ζωή.

Πέντε κινήματα που θα ακολουθούσαμε μετά χαράς μες το επόμενο διάστημα και γενικότερα, όποτε βολεύονται:

Το “Δεκατοτρίτο Κίνημα”

Εκείνος ο γέριμος και σκοτεινός πάλαι ποτέ δεκατος τρίτος μισθός τι απέγινε; Την ώρα που για τους νέους μοιάζει με παλαιοντολογικό κεκτημένο κάποιοι τον θυμόμαστε με δάκρυα στα μάτια. Γαμάτη η ανάπτυξη όταν απευθύνεται σε όλους. Και δεν είναι μόνο ο δέκατος τρίτος είναι και ένα σωρό άλλα εργασιακά που πρέπει η αρχαιολογική σκαπάνη να ξαναφέρει στο φως μπας και δει ο κόσμος άσπρη μέρα. Και που ‘σαι, ωραία που τις Κυριακές μπορούμε να ψωνίσουμε το βρακί που δεν είχαμε χρόνο να πεταχτούμε το Σάββατο να πάρουμε αλλά ας αφήσουμε και λίγο τις ATM και τους εαυτούς μας να πάρουν μια ανάσα. Πόσο shopping πχια.

Το “Παρατάτε με στην αξιοπρέπειά μου Κίνημα”

Τι σκατά να την κάνεις μια χώρα όταν ο κόσμος της δεν είναι υγιής; Εκτός κι αν στους μακροπρόθεσμους στόχους σου είναι να ρομποτοποιήσεις τα πάντα και όποιον πάρει ο διάολος. Δεν γίνεται να βάζεις ραντεβού στο Γενικό Νοσοκομείο για το 2023 σε άνθρωπο που πρέπει να κάνει θεραπεία. Δεν γίνεται να μην έχει εύκολη πρόσβαση και σε προσβάσιμο κόστος ο κάθε άνθρωπος εκεί έξω εν έτει 2018.

Διάβασε εδώ: «700 ευρώ τον μήνα ενοίκιο για ένα μονάρι;»

Το “Τι εννοείς 700€ για ένα μονάρι ρε μαλάκα Κίνημα”

Ας ρυθμιστεί κι αυτή η ανοησία να τελειώνουμε. Με μισθούς των οκτακοσίων δεν γίνεται το μόνο που βρίσκεις να είναι αχούρι σε βρωμερή κωλότρυπα που ούτε τα ποντίκια δεν θα καταδέχονταν. Αν θα χαρίσουμε τα κέντρα και την ακτογραμμή στους μεγιστάνες επίσημα, πέστε το να ξέρουμε να αλλάξουμε χώρα.

Το “Μισθό της πείνας να παίρνεις εσύ Κίνημα”

Έρχεται ο άλλος με την υπολογιστικούλα του και αποφασίζει πόσα-τόσα είναι καλά. Κάτσε ρε φίλε που χτυπάς το πεντάρι σε χιλιάρικα τον μήνα. Πότε είναι η τελευταία φορά που κατέβηκες μπακάλη, που τα μέτρησες ένα-ένα για νοίκι και που δεν είχες standing order την ΑΗΚ που θα μας πεις τι να κάνουμε.

Το “Δεν μας χέζεις ρε Υπουργάκο κι εσύ Κίνημα”

Ίσως ένα απ’ τα πιο πολυπαθή σε βάθος χρόνου υπουργεία και όχι τυχαία. Αρκεί να ρίξεις μια ματιά στις κοινωνίες που βγάλαμε κατά καιρούς. Στην αμορφωσιά μας που σταματά με το που θα πάρουμε πτυχίο και θα βρούμε δουλειά, στην ανάγκη μας να βγάζουμε το ρομπότ από μέσα μας για την επιβίωση και τελεία. Στον ωχαδελφισμό μας όταν με σιγουριά -και ανωριμότητα- πάντοτε περιμένουμε πως κάποιος άλλο θα βγάλει το φίδι από την τρύπα. Σχολεία-εξεταστικά κέντρα κι αν θέλεις παίρνεις γιατί παρακάτω έχει ιδιωτική παιδεία και άισσιχτιρ.

Διάβασε εδώ: Τα Ιδιωτικά Σχολεία και η κρίση στην Δημόσια Παιδεία