Ο εκπαιδευτικός και συγγραφέας Αιμίλιος Σολωμού, προτείνει σε σημερινή του ανάρτηση να ανοίξουν τα σχολεία σύμφωνα με το όραμα των καθηγητών:

Ας λειτουργήσουν τα σχολεία σύμφωνα με το δικό μας όραμα

Δε μας αφήνουν άλλη επιλογή. Είναι μονόδρομος.

Αν αρχίσουμε σύμφωνα με τις αποφάσεις που μας επιβάλλουν, ΧΑΣΑΜΕ. Θα σκύψουμε το κεφάλι, δε θα μπορούμε να κοιτάξουμε στα μάτια τους μαθητές μας. Θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Θα καταλαγιάσει η αντίδρασή μας. Θα προσθέσουν κι άλλα μέτρα στις λογιστικές εξισώσεις τους. Αυτόν τον στόχο έχει η αποπροσανατολιστική πρόταση για “διάλογο”, με προτάσεις που ήδη δεν έχουμε δεχτεί. Ο στόχος τους είναι παρελκυστικός. Τον διάλογο τον απέρριψε εξ αρχής η κυβέρνηση, όχι εμείς. Είναι κρίμα μετά από τόση επιμονή, ενότητα και τόση συμμετοχή στην πορεία διαμαρτυρίας. Ας μην απογοητεύσουμε τον κόσμο. Το επιχείρημα πως δεν προλαβαίνουν να προγραμματίσουν τη νέα στελέχωση είναι καπνός. Θα μπορούσαν από τις αρχές Ιουλίου, όταν οι εκπαιδευτικοί αντέδρασαν ομόφωνα στα σχέδιά τους. Από τότε είχαν πολύ χρόνο.

Είναι κρίμα μετά από τόση επιμονή, ενότητα και τόση συμμετοχή στην πορεία διαμαρτυρίας. Ας μην απογοητεύσουμε τον κόσμο

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗ που προτείνεται λίγο πολύ και από πολλούς άλλους εκπαιδευτικούς. Να είμαστε κάθε μέρα στα σχολεία, αλλά οι γονείς και τα παιδιά να ξέρουν πως δε θα ακολουθήσουμε το ωρολόγιο πρόγραμμα και τα αναλυτικά προγράμματα του υπουργείου. Ότι θα είμαστε εκεί για να διαμορφώσουμε ένα πρόγραμμα όπως το θέλουμε εμείς και τα παιδιά, να διδάξουμε θέατρο, να τραγουδήσουμε και να παίξουμε μουσική, να μιλήσουμε για το βιβλίο και να ανοίξουμε τις βιβλιοθήκες, να διδάξουμε μαθήματα, με περιεχόμενο εκτός ύλης, όπως εμείς θα θέλαμε να ήταν τα μαθήματά μας και όχι όπως τα θέλει το υπουργείο· άνευρα, άγευστα, άχρωμα. Να ρωτήσουμε τα παιδιά τι θέλουν. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια μπορούν να γίνουν πολλές άλλες εισηγήσεις και να διαμορφωθεί ένα εξαιρετικό πρόγραμμα που θα αναβαθμίζει το δημοκρατικό και ανθρώπινο σχολείο.

ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ. Ιδέες ασφαλώς υπάρχουν πολλές. Να προβάλουμε προς τα έξω το σχολείο που ονειρευόμαστε εμείς οι εκπαιδευτικοί και τα παιδιά, όχι το τεχνοκρατικό, λογιστικό σχολείο που θέλει το υπουργείο. Όσες μέρες χρειαστεί. Κι όταν αποσύρουν τις αποφάσεις τους, να μπολιάσουμε το νέο σχολείο με όλες αυτές τις ιδέες.

Πολύς κόσμος περιμένει από μας να συνεχίσουμε τον αγώνα μας, να μην υποκύψουμε, γιατί ξέρουν πως είμαστε το πείραμα, η τελευταία γραμμή της αντίστασης και θα έρθει έπειτα η σειρά τους

Ας έρθουν και οι γονείς, αν θέλουν μαζί μας. Και να αναλάβουν καθήκοντα παιδονομίας. Πολύς κόσμος περιμένει από μας να συνεχίσουμε τον αγώνα μας, να μην υποκύψουμε, γιατί ξέρουν πως είμαστε το πείραμα, η τελευταία γραμμή της αντίστασης και θα έρθει έπειτα η σειρά τους. Αν σπάσει αυτή η γραμμή, θα ιδιωτικοποιηθούν τα νοσοκομεία, θα ξεπουληθούν οι ημικρατικοί οργανισμοί. Ήδη κατέστρεψαν τις τράπεζες. Έμειναν δύο κυπριακές (πάνε οι δύο) και στο τέλος ίσως να μη μείνει καμιά, για να έρθουν οι μεγάλες πολυεθνικές. Ούτε λιμάνια ούτε αεροδρόμια θα αφήσουν.

Ας αγωνιστούμε για τα παιδιά, για τον συνάνθρωπό μας, για ένα άλλο όραμα μακριά από ιδεολογικές αγκυλώσεις. Αυτό θα μας το πιστώσει αργά ή γρήγορα η κοινωνία. Ας μην τους απογοητεύσουμε.

(embed: )