Εκτός απ’ τα σκάρτα σώβρακα, τι άλλο να πετάξουμε;

Εκτός απ’ τα σκάρτα σώβρακα, τι άλλο να πετάξουμε;

Εκτός απ’ τα σκάρτα σώβρακα, τι άλλο να πετάξουμε;
Ανοιχτή επιστολή στην Marie Kondo

Γράφει η Μαρία Κοντίδου


Αυτήν την φαινομενάρα την Γιαπωνέζα που μας έχει ζαλίσει την οθόνη του Netflix την πήρε το μάτι σου; Η γκουρού του ocd, Marie Kondo, κάνει αυτό που καμιά γυναίκα, "Δούλα με έχετε καταντήσει εδώ μέσα", δεν κατάφερε: Συγυρίζει και πληρώνεται.

Με δική της εκπομπή πλέον στο Netflix, πλάι στα μεγαθήρια για τα οποία αξίζει να μην σηκώνεσαι απ’ τον καναπέ ούτε για κατούρημα, η (link: https://konmari.com/ text: Marie popup:yes) εκπαιδεύει την παγκοσμιότητα πως να συμμαζεύει, να καθαρίζει και να οργανώνει τα σπίτια της.

Ασυγκράτητα χαρούμενη και μονίμως χαμογελαστή (επειδή συγυρίζει κυρίες και κύριοι), παράλληλα μας παρουσιάσε κι έναν επαγγελματικό τίτλο που ομολογουμένως δεν είχαμε σκεφτεί ή ακούσει ποτέ στο παρελθόν: "Tidying coach". Γκούχ!

Τελοσπάντων, η μέθοδος με την επωνυμία KonMari (αν θες να το κάνεις χρήση σε ρήμα είναι Kondo-ing) προτείνει να ανιχνεύεις τα αντικείμενα που σου κάνουν spark joy και να γίνεις ένας αδίστακτα συγυρισμένος και τακτοποιημένος άνθρωπος.

Το κάναμε! Και δουλεύει μαμώ το κέρατό μας!

Επιστρέφουμε όμως με απορίες, γιατί η Marie οφείλει να μας πει πως να κάνουμε και Kondo-ing την υπόλοιπη μας ζωή, μην αφήσει τη δουλειά στη μέση.


ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΗ ΘΕΑΡΑ MARIE KONDO


Μαρί, για πες, το συρτάρι με τα εσώρουχα το έφτιαξα...

… τα παντελόνια τα δίπλωσα...

… την τσάντα την πακέταρα...

… με τους τοξικάρες δίπλα μου, μες την ζωή, την δουλειά, το σπίτι μου τι στο καλό να κάνω;

Κάτσε Marie, να στους περιγράψω.

Πρόκειται γι’ αυτούς τους τυπάδες που κοιμούνται ευτυχισμένοι μες την άγνοια της αρνητικούρας τους. Αυτούς που σε φτάνουν στα όρια της λογικής σου και που σου καταναλώνουν ενέργεια και χρόνο και ουσία, μαμώντας σου τον εγκέφαλο.

Αυτούς που φχαριστιούνται με τη δυστυχία σου και μετά, κυκλοθυμικά και κανονικότατα, σε χρησιμοποιούν ως συναισθηματική τουαλέτα, για να σου πουν πόσο πολύ χαίρονται με την χαρά σου.

Αυτούς τους γεννημένους εγωκεντρικούς. Που κρατάνε πάντα απόσταση, που δεν μοιράζονται ποτέ, που δεν θέλουν να τους δεις να λυγίζουν, από ψώνιο κι όχι από αξιοπρέπεια.

Αυτούς τους ζηλιάρηδες. Που και καλά τα κάνουν όλα καλύτερα απ’ τους υπόλοιπους. Που είναι σε όλα σωστοί και ocd και Marie Kondo. Που το μόνο που κάνουν είναι να σου σβήνουν το φως με την πεποίθηση ότι αυτό θα κάνει τους ίδιους να λάμψουν.

Αυτούς τους επικριτικούς, που επειδή είναι "τέλειοι" και τα κάνουν όλα καλύτερα, κοιτάζουν τους πάντες αφ' υψηλού, κάνοντας αλαζονικά σχόλια. Κλασσικοί μαμάκες στους χώρους εργασίας και μάλιστα πρόκειται γι’ αυτούς που συνήθως παρουσιάζουν χαμηλότερη απόδόση και στερούνται γνώσεων, ευρισκόμενοι χιλιόμετρα πίσω μακριά απ’ όσους οι ίδιοι επικρίνουν.

Και πες μου εσύ Marie μου, που τα ξέρεις όλα, και πως διπλώνεται σωστά η κάλτσα ξέρεις, πως στο καλό να τους κάνουμε όλους αυτούς ρολό και σε ποιο ντουλάπι να τους βάλουμε που δεν μας κάνουν spark joy.

Loader