Τον “εγώ δεν είμαι ΕΛΑΜ αλλά...” Εντάξει το να είσαι ψηφοφόρος του ΕΛΑΜ δεν είναι κάτι που το βάζεις στο CV σου εκτός κι αν άνοιξε θέση οδηγού/bodyguard του Μιχαλολιάκου, αλλά ρε φίλε ας έχεις τουλάχιστον τα κότσια να το παραδεχτείς παρά να καταφεύγεις σε ανόητους ελιγμούς που δεν πείθουν ούτε 6χρονο (που παρεμπιπτόντως διαθέτει περισσότερο μυαλό).

Τον πονόψυχο χριστιανό που φωνάζει να πετάξουμε στη θάλασσα τους πρόσφυγες Τον ξέρετε καλά αυτόν τον τύπο ανθρώπου, πιθανότατα στέκεται δίπλα σας στην εκκλησία καθώς κάνει τον σταυρό του κι εύχεται ο Θεός να έχει καλά τον ίδιο και την οικογένειά του. Και μετά πιάνει το πληκτρολόγιο και ουρλιάζει με ανορθόγραφα κεφαλαία που καταλήγουν σε μισή ντουζίνα θαυμαστικά να πετάξουμε τους “λαθρομετανάστες στη θάλασσα πριν γίνουν χιλιάδες και μας σφάξουν σε μια νύχτα”. Κι ας υπάρχουν στη βάρκα έγκυες και παιδιά.

Τον ψεκασμένο που σου αναλύει την πιο εξωφρενική θεωρία συνωμοσίας με το αδιάσειστο επιχείρημα ότι τη διάβασε στο pentapostagma Η οποία θεωρία μπορει να κυμαίνεται από τους ψεκασμούς και το σχέδιο εξισλαμισμού της Ευρώπης μέχρι πιο hardcore όπως το αντιεμβολιαστικό κίνημα και η επίπεδη Γη. Κι εσύ από σεβασμό στην αντίθετη άποψη ή απλή ευγένεια θα πρέπει να κάτσεις να υποστείς τη μπουρδολογία υπομονετικά και μετά να μπεις στον κόπο να αντικρούσεις τον κρουσμένο με τι ακριβώς; Λογικά επιχειρήματα; Επιστημονική τεκμηρίωση; Γνώση και πείρα; Τη γαμημένη τη Google; Μάταιος κόπος. Μη ξεχνάτε ότι αν πλακωθείς με ένα γουρούνι στη λάσπη θα λερωθείτε και οι δυο αλλά μόνο το γουρούνι θα το ευχαριστηθεί.

Τον ευαίσθητο φιλόζωο που εύχεται αργούς και βασανιστικούς θανάτους σε ανθρώπους που κακοποιούν ζώα Ναι σίγουρα η κακοποίηση ενός ανυπεράσπιστου πλάσματος είναι μια αποτρόπαια πράξη και οι περισσότεροι διαβόητοι serial killers της ιστορίας ξεκίνησαν την καριέρα τους σκοτώνοντας ζώα ως παιδιά, όμως πείτε μου πόσο φυσιολογική είναι η αντίδραση “να σε γδάρουν ζωντανό, να σου κόψουν χέρια και πόδια και να σου βάλουν βδέλλες να σου ρουφούν το αίμα μέχρι να πεθάνεις” (actual σχόλιο) σε κάποιον που κλώτσησε ένα σκυλί; Και η πλάκα είναι πως πολλές απ' αυτές οι "ευαίσθητες ψυχές" με τα αντικρουόμενα κτηνώδη ένστικτα δηλώνουν πως προτιμούν την παρέα των ζώων από εκείνη των ανθρώπων, παραλείποντας προφανώς να μας πουν ότι πιθανότατα δεν είχαν κι άλλη επιλογή.

Τον υστερικό (συνήθως αριστερίζοντα) αντιφασίστα που βλέπει παντού φασίστες Ευτυχώς η γνήσια φασίζουσα συμπεριφορά είναι διάχυτη και απολύτως ξεκάθαρη, φασίστας είναι αυτός που καταπατά (συνήθως από θέση ισχύος) τις βασικές ελευθερίες ενός ανθρώπου, που απειλεί, εκφοβίζει, τρομοκρατεί και κάνει δυσμενείς διακρίσεις σε βάρος άλλων ανθρώπων (συνήθως πιο αδύναμων απ’ αυτόν γιατί είναι και χέστης) με βάση την καταγωγή, το φύλο, το θρήσκευμα κλπ. Συνεπώς υπάρχουν πολλοί εκεί έξω που πληρούν τις προδιαγραφές ώστε να φέρουν τον διόλου κολακευτικό αυτόν τίτλο και να τους τσουβαλιάζουμε με άλλους που απλά δεν συμμερίζονται κάποιες από τις απόψεις μας δεν βοηθάει και πολύ - απεναντίας αποδυναμώνει τον καθημερινό αγώνα εναντίον του υπαρκτού φασισμού. Φασίστας λοιπόν δεν είναι ο δεξιός, ο συντηρητικός, ο πιστός χριστιανός, ο νεοφιλευλεύθερος, όποιος εκφράζει σκληρές θέσεις στο Κυπριακό, δεν θέλει λύση ή το παραμικρό πάρε δώσε με τον κατακτητή λόγω προσωπικών βιωμάτων ή απλά μισεί το La Casa de Papel. Απλά διαφωνεί μαζί σου. Ξεπέρασέ το και πάμε όλοι μαζί να τα χώσουμε στους πραγματικούς φασίστες.

Τον πρώην πρόσφυγα που δεν θέλει άλλους πρόσφυγες στην περιοχή του (που by the way δεν του ανήκει καν) Θα περίμενε κανείς ότι σε έναν τόπο με 200.000 εκτοπισμένους από την εισβολή που έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους τη χώρα ή σκόρπισαν στα τέσσερα σημεία του πλανήτη, θα υπήρχε μεγαλύτερη ευαισθησία σε ότι αφορά την υποδοχή και φιλοξενία λιγότερο τυχερών ανθρώπων που έζησαν την κόλαση του πολέμου, την απειλή του θανάτου, τη φρίκη της απώλειας αγαπημένων προσώπων και τον τρόμο του βίαιου ξεριζωμού. Το περιστατικό στο Ζύγι με την έντονη αντίδραση των κατοίκων (όλοι τους πρόσφυγες ή απόγονοι προσφύγων) εναντίον της δημιουργίας κέντρου φιλοξενίας ασυνόδευτων προσφυγόπουλων ανέδειξε έναν νέο τύπο ρατσισμού που πάντα υποψιαζόμασταν ότι υπήρχε αλλά τρέφαμε κάποιες ελπίδες ότι δεν ήταν αλήθεια: εκείνον του βολεμένου σε posh παραθαλάσσιο θέρετρο πρώην πρόσφυγα με τη βραχύβια μνήμη και τον οξύθυμο χαρακτήρα που διώχνει αλλοδαπούς και αλλόθρησκους πρόσφυγες από μια περιοχή που του παραχωρήθηκε επειδή υπήρξε εχμ πρόσφυγας. Fuck logic και μαζί κάθε ίχνος αξιοπρέπειας σ’ αυτόν τον πελλότοπο.

Τον σκατόψυχο νεοναζί που καυχιέται ότι μοίρασε μπουφάν “μόνο σε ελληνόπουλα” ...αλλά ακόμα κι αυτό αποδείχθηκε ένα εσκεμμένο ψέμα στους οπαδούς τους καθώς τα ρούχα απλά αφέθηκαν σε ένα σχολείο κι από κει άνθρωποι που δεν έχουν σκατά στη θέση του εγκεφάλου τα μοίρασαν σε ΟΛΑ τα παιδιά που τα είχαν ανάγκη (ανάμεσά τους και έξι προσφυγόπουλα) όπως προστάζουν (στοιχειώδης) λογική, νοημοσύνη και ανθρωπιά. Έννοιες από τις οποίες κάποιοι συγκεκριμένοι μελανοχίτωνες έχουν πάρει διαζύγιο εδώ και καιρό.

Το πιστό κομματόσκυλο που γαυγίζει ακατάπαυστα για τις μαλακίες των άλλων και λουφάζει επιδεικτικά στις (πανομοιότυπες) δικές του Γιατί ως γνωστόν τα σκατά του αντίπαλου κόμματος μυρίζουν σαν εχμ σκατά ενώ του δικού μας λεβάντα. Ευτυχώς που κάνετε μπαμ από μακριά και οι μόνοι που λαμβάνουν υπόψεις τις παπαριές σας είναι οι ομόσταυλοί σας κι αυτοί αναγκαστικά.

Τον υποκριτή νοικοκυραίο που πέφτει κάθε τρεις και λίγο από τα σύννεφα ενώ στην πραγματικότητα συντηρεί με νύχια και με δόντια ό,τι πάει λάθος σ’ αυτόν τον τόπο Κι αυτόν τον ξέρετε καλά. Συνήθως δεν φωνάζει ή δεν κάνει πολύ θόρυβο αλλά θα μιλήσει υποτίθεται ψύχραιμα και χαμηλόφωνα με εκείνο το συγκαταβατικό, δασκαλίστικο ύφος εκείνου “που ξέρει καλύτερα” για να σου πει ότι “δεν θα σε βιάσει κανένας αν δεν δώσεις δικαίωμα”, “αποκλείεται να το έκανε ο ιερέας το κορίτσι ήταν προβληματικό”, “έτσι είναι μάνα μου οι τσιγγάνοι, σφάζει ο ένας τον άλλο”, “δεν έχω κάτι με τους gay αλλά στα μάτια του Θεού είναι ανωμαλία”, “το παιδί τούς σκότωσε, είναι υιοθετημένο και ποιος ξέρει από τι φάρα”. Δηλητήριο που συνοδεύεται πάντα από ένα υποκριτικό “μάνα μου ρε” βλέμμα δήθεν λύπησης και συμπόνοιας που στην ουσία καλύπτει αυτό που πραγματικά νιώθουν: την (αληθινή) αποστροφή για οτιδήποτε αποκλίνει από τον δικό τους ορισμό του “κανονικού” και την (πλασματική) σιγουριά ότι τίποτα τραγικό δεν θα συμβεί ποτέ σ’ αυτούς που ακολουθούν τους “κανόνες”. Για μένα το χειρότερο είδος της λίστας γιατί είναι το πολυπληθέστερο, ξέρει να κρύβεται καλά και -δυστυχώς- πολλοί από αυτούς δεν συνειδητοποιούν καν ότι ανήκουν σ’ αυτό.

Μοναδική ευχή για το 2019: Λιγότερους διαδικτυακούς “ψόφους” και περισσότερη ανθρωπιά. Γίνεται;