Σε όλες τις σύγχρονες κοινωνίες υπάρχουν οι doers και οι talkers, δηλαδή αυτοί που όντως κάνουν κάτι κι εκείνοι που δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να φλυαρούν ακατάπαυστα γι’ αυτά που θα έκαναν ή σκοπεύουν να κάνουν (που είναι συνήθως τίποτα) ενώ γκρινιάζουν για όλα εκείνα για τα οποία δεν κάνουν το παραμικρό. Περιττό να πούμε ποιο φρούτο ευδοκιμεί στο μικρό νησί μας όπου έτσι και στήσει κάποιος αυτί εκεί όπου διεξάγονται δημόσιες συζητήσεις (από το καφενείο μέχρι τα γκρουπ του Facebook) θα σχηματίσει την εντύπωση πως είμαστε το λιγότερο Νορβηγία, δεν μπορεί με το 90% του πληθυσμού να είναι ειδήμονες και αυθεντίες επί παντός επιστητού λογικά όλα πρέπει να δουλεύουν ρολόι, σωστά;

Επίσης η απάντηση στο παραπάνω, ειρωνικό, ερώτημα είναι no brainer. Σχεδόν τίποτα δεν λειτουργεί σωστά σ’ αυτόν τον δύσμοιρο τόπο, από τις απαρχές ακόμα του (κατ’ ευφημισμόν) “κανονικού κράτους” του 1960 ενώ κάθε γνωστός θεσμός αναδίδει, σε κάποια στιγμή στην ιστορία του, τη δυσοσμία της σήψης, της διαφθοράς και του σκανδάλου - κάποιοι εξακολουθούν να την αναδίδουν μέχρι σήμερα με τρομακτική συνέπεια και συνέχεια. Άρα αυτό που επιτάσσει η λογική είναι μια χώρα που έχει φτάσει πολλές στο χείλος της ολοκληρωτικής καταστροφής (΄63, ΄67, ΄74, χρηματιστήριο, κούρεμα, κλείσιμο Λαϊκής, ΣΚΤ) συν τα σκάνδαλα και σκανδαλάκια που ξεσπούν κάθε τρεις και λίγο σε κάποιον τομέα του δημόσιου βίου, θα έχει “εκπαιδεύσει” με κάποιο τρόπο ανήσυχους, ενεργούς, ασυμβίβαστους πολίτες έτοιμους να βγουν στους δρόμους να βροντοφωνάξουν, να διαμαρτυρηθούν , να παραλύσουν τα πάντα μέχρι ν’ αρχίζει όντως να αλλάξει κάτι, σωστά;

Αν δεν ζω σε διαφορετική χώρα τα τελευταία 15 χρόνια, γνωρίζουμε ήδη την απάντηση και σ’ αυτό.

Ο Κύπριος έχει ένα μυστικό όπλο, ένα μαγικό ξόρκι, ένα χάρισμα αν θέλετε που τον βοηθάει να επιβιώνει στο πέρασμα των αιώνων: την πτώση από τα σύννεφα που πλέον έχει αναχθεί σε υψηλή τέχνη. Για παράδειγμα, αποκαλύφθηκε ότι ο Μητροπολίτης Κύκκου κυκλοφορεί με Mercedes AMG αξίας 250.000 ευρώ με τα εξτραδάκια της. Φυσικά το “αποκαλύφθηκε” είναι λάθος γιατί ο Νικηφόρος κυκλοφορούσε με το προκλητικό όχημα σε κοινή θέα, δεν το έκρυψε ποτέ, ούτε έβγαινε τα βράδια κρυφά ως Batman με το Batmobile. Γνωστή η σχέση του συγκεκριμένου -και όχι μόνο αυτού- με το χρήμα αλλά εδώ ο τύπος είπε στην Ιερά Σύνοδο ότι “ο συγκυλισμός ενός ιερέα με ένα 4χρονο μωρό δεν είναι τόσο σοβαρό αμάρτημα όπως η μοιχεία και η πορνεία” χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, στην κατοχή πανάκριβου οχήματος σε περίοδο κρίσης θα κολλήσει;

Το πολυτελές lifestyle, η παραδοπιστία, ο cutthroat business χαρακτήρας, ο έλεγχος του δημόσιου βίου και οι βυζαντινού τύπου μηχανορραφίες ήταν, είναι και θα είναι τα χαρακτηριστικά που διέπουν το οικοδόμημα της Εκκλησίας του Κύπρου εδώ και αιώνες και δεν πρόκειται να αλλάξει στο εγγύς (ή σε οποιοδήποτε άλλο) μέλλον. Οπότε εύλογα αναρωτιέται κανείς: Γιατί όλη αυτή η φασαρία για τη Mercedes; Με εξαίρεση μια αμελητέα ποσότητα δηλωμένων άθεων η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που φωνάζουν για τον πολυτελή βίο των ιεραρχών είναι οι ίδιοι που τους βοηθούν καθημερινά με τον οβολό τους να τον διάγουν. Αν πραγματικά θέλεις να τιμωρήσεις τον Νικηφόρο αλλά και τον κάθε ρασοφόρο για την αντιχριστιανική συμπεριφορά που επιδεικνύουν (σύμφωνα με τα δικά σου στάνταρτ γιατί με τα δικά τους θα σου πουν ότι μια χαρά... χριστιανικές είναι οι λιμουζίνες και τα τζακούζι) τους χτυπάς εκεί που πονάνε περισσότερο: με άδειες εκκλησίες και κατ’ επέκταση παγκάρια να δω πόσο... γαλαντόμοι θα είναι με τα γκάτζετς τους. Ούτε αυτό θα γίνει ποτέ γιατί ο Κύπριος πιστός κατά βάθος θεωρεί την αποχή από την εκκλησία αμαρτία (άσχετα εάν το κάνει για λόγους που θα έβρισκαν απολύτως σύμφωνο τον Χριστό που δεν νομίζω να καίγονταν ιδιαίτερα για AMG) με συνέπεια να κάνει στο μυαλό του έναν βολικό διαχωρισμό (“άλλο η πίστη άλλο οι παπάδες”) που τον βοηθάει να κοιμάται πιο ήσυχα τα βράδια ενώ ταυτόχρονα δίνει το ελεύθερο στους μεγαλόσχημους ιερείς να αυγατίζουν τις Mercedes σαν τα ψωμιά και τα ψάρια στην επί του όρους ομιλία. Win win κατάσταση και για τους δύο.

Παρόμοια αντίδραση της κοινωνίας συναντά κανείς και στο άλλο μεγάλο θέμα των ημερών: την κρίση που ξέσπασε στους κόλπους της δικαιοσύνης, ακόμα ένας θεσμός με τα πάνω του και τα κάτω του, ύστερα από τους ισχυρισμούς του δικηγόρου (και αδελφού του Γενικού Εισαγγελέα) κ. Νίκου Κληρίδη για διαπλοκή ανάμεσα στο Ανώτατο, το Εφετείο και το δικηγορικό γραφείο Χρυσαφίνης & Πολυβίου το οποίο εργοδοτεί στενούς συγγενείς των δικαστών των δύο πρώτων. Και να’ σου πάλι η πτώση από τα σύννεφα. Λες και όλοι αυτοί οι συγγενείς εργάζονταν στο συγκεκριμένο γραφείο με ψευδώνυμα ή εμφανίζοντας στα δικαστήρια μεταμφιεσμένοι και περιμέναμε τη μεγάλη αποκάλυψη του κ. Κληρίδη που τους έβγαλε τα γυαλιά και τις γενειάδες και τους ξεμπρόστιασε.  Εκεί ήταν πάντα. Σε κοινή θέα. Όπως η AMG του Νικηφόρου. Απλά έπρεπε να χαθούν υποθέσεις του κράτους εναντίον της Τράπεζας Κύπρου για να βγει ο κ. Κληρίδης και να πει “ξέρετε δεν φταίει ο Γενικός Εισαγγελέας γι’ αυτό αλλά η διαπλοκή στο δικαστικό σύστημα στο οποίο ο αδελφός μου κι εγώ προσγειωθήκαμε μόλις σήμερα από τον Σείριο”. Θέλετε να παίξουμε στοίχημα πόσο θα κρατήσει κι αυτό το “θαύμα’, ποια θα είναι η έκβασή του και πόσος καιρός θα μεσολαβήσει μέχρι το επόμενο πέσιμο από τα σύννεφα;

Καλά μας κάνουν. Στη θέση τους θα μας έκανα χειρότερα.