Είναι η Κύπρος η χώρα του μπάτε σκύλοι αλέστε;

Είναι η Κύπρος η χώρα του μπάτε σκύλοι αλέστε;

Είναι η Κύπρος η χώρα του μπάτε σκύλοι αλέστε;
Προφανώς, κάποιοι έτσι την βλέπουν

Στο βωμό της (συγκεκριμένης ή αφηρημένης) ανάπτυξης, του (στοχευμένου ή όπως να ‘ναι) τουρισμού και του κάνω-ότι-γουστάρω-για-να-γεμίσω-τη-τσέπη-μου, είδαμε ουκ ολίγες φορές να θυσιάζονται, με το γάντι ή χωρίς, τόσο οι ομορφιές όσο και οι αξίες (αν ακόμα αξίζουν αναφοράς) του τόπου που μας φιλοξενεί.

Γιατί κάποια στιγμή πρέπει να το αντιληφθούμε, ότι η χώρα μας και η Γη ολάκερη, μας φιλοξενεί.

Απ’ την μια οι εκάστοτε κυβερνήσεις (τις οποίες ψηφίζουμε) κι απ’ την άλλη ο κάθε ανόητος (που δεν τον ψηφίσαμε), αποφασίζουν και πράττουν όπως τους δόξει.

Πρόσφατο περιστατικό με πρωταγωνιστή ένα φωτογράφο που διεμένει στα Κούκλια και με φόντο τη Πέτρα του Ρωμιού, μάς κάνει να αναρωτιόμαστε αν εκτός απ’ τα μπάζα που αφήνει διάσπαρτα πίσω της η “ανάπτυξη” είμαστε γενικότερα... για τα μπάζα.

Ο κύριος που λέγαμε προσπαθεί να κάνει το μπίζνες-ας-γιούσουαλ του και ζητάει άδεια για τέλεση πολιτικών γάμων στην περιοχή της Πέτρας του Ρωμιού γιατί οι (νεόνυμφοι) πελάτες και το παζάρι γενικότερα γουστάρει να φωτογραφίζεται με φόντο την... συγκεκριμένη πέτρα.

Η απάντηση των αρμοδίων είναι “Όχι” αλλά ποιος είδε τον αποφασισμένο Κύπριο και δεν τον φοβήθηκε.

Αγνοώντας τις Αρχές, ο κυριούλης παίρνει το αυτοκινητάκι του, πάει στην περιοχή, αρχίζει να ξεριζώνει την βλάστηση και να ισοπεδώνει με την μπουλτοζίτσα του την περιοχή. Να κάνει την δουλειά του όπως και να ‘χει καλέ.

Η μπίζνες του θέλει φόντο την Πέτρα του Ρωμιού και την Πέτρα του Ρωμιού θα προσφέρει.

Η παράνομη ετούτη μπάτε-σκύλοι-αλέστε-ενέργεια στο Εθνικό Δασικό Πάρκο της Πέτρας του Ρωμιού, εντός του Κρατικού Δάσους Ραντί και σε περιοχή Natura 2000, εντοπίστηκε από το Τμήμα Δασών και τώρα βρίσκεται ενώπιον της Δικαιοσύνης.

Κι επειδή δεν είναι ο πρώτος που αποφασίζει και πράττει χωρίς καμία ένδειξη σεβασμού απέναντι στους νόμους και τους ανθρώπους (εικάζουμε ότι δεν θα είναι ούτε ο τελευταίος), αναρωτιόμαστε για πόσο ακόμα εκείνο το ανώριμο, τέρμα εγωιστικό και πολύ κυπριακό “Ό,τι θέλουμε κάμνουμε, ποιος θα μας πειράξει;” θα συνεχίσει να αποτελεί προσωπικό ύμνο του κάθε τυχάρπαστου εκεί έξω που θέλει να μπουστάρει τον τραπεζικό του λογαριασμό.

Που βλέπει την κάθε ευκαιρία που του ανοίγεται (ή την ανοίγει στην προκειμένη) ως μία εξαιρετική μπάτε-σκύλοι-αλέστε-περίπτωση που οφείλει ως καλός μπίζνεσμαν να εκμεταλλευτεί.

Κάπου χάσαμε το μέτρο. Και κάπου ξεχνάμε ότι αν όχι η συγκεκριμένη Πέτρα, μία πέτρα τελοσπάντων, θα μας σκεπάσει κάποια μέρα.

Δεν είναι κρίμα αυτό που θα αφήσεις πίσω σου να είναι “Α, αυτός που πήγε και βεβήλωσε ένα προστατευόμενο χώρο;”.


ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ: Η Ελισάβετ γράφει για το αγαπημένο της πάρκο στην Κύπρο


Loader