Μαρία, γιατί δεν γιορτάζεις την ημέρα της γυναίκας;
Βγαίνοντας για το λεγόμενο lunch break σήμερα, αθελά μας ακούσαμε μία παρέα γυναικών να συζητά ζωηρά απ’ το διπλανό τραπεζάκι. Κατακρίβειαν χλεύαζε την σημερινή ημέρα ως “ακόμα ένα πανηγύρι για να κινείται η αγορά”. Συμφωνώντας εν μέρει με την γυναικοπαρέα, πλησιάσαμε το τραπέζι και πείσαμε την 29χρονη Μαρία να μας τα πει στο μαγνητοφωνάκι.
Κείμενο: Κώστας Ελευθερίου
Μαρία τι θα κάνεις σήμερα ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας; Θα επιστρέψω δουλειά, θα σχολάσω, θα πάρω τα παιδιά ιδιαίτερα, θα μπω στο σπίτι να συμμαζέψω, θα κανονίσω την οικογένεια να φάει, θα κάνω πρόγραμμα για το τρίημερο για να είναι όλοι κομπλέ μέχρι την Τρίτη που θα ξαναπάω δουλειά.
Δεν θα βγεις στα τραπέζια να χορέψεις; Όχι ρε σόρι. Δεν βρίσκω και τον λόγο…
Γιατί; Μια χαρά, δεν κρίνω, αν οι γυναίκες που δεν έχουν να τρέξουν όπως τα ρομπότ όλα τα πιο πάνω ας γιορτάσουν. Αν τους βγαίνει ξερωγώ ο φεμινισμός τους τάχα έτσι, μια χαρά, καλά να περάσουν.
Εσένα πως σου βγαίνει ο φεμινισμός; Ποιος; Πρέπει να καταλάβουμε κάτι και να βάλουμε τα πράματα στη θέση τους. Αν μιλάς για το φεμινιστικό κίνημα τότε που άρχιζε άλλο πράμα. Έχουμε μπροστά μας άλλα δεδομένα σήμερα. Είμαστε δούλες και στην δουλειά και στο σπίτι. Βασικά, ότι διεκδικήθηκε και κερδήθηκε το πληρώνουμε γιατί, πως να το πω, δεν φροντίσαμε να το εκσυγχρονίσουμε με τα σημερινά δεδομένα.
Θέλεις να μας το εξηγήσεις λίγο; Να σου πω παράδειγμα. Είσαι γυναίκα single, μορφωμένη, όλα ωραία και θες να κάμεις καριέρα; Κάποιος άντρας θα καπαρώνει θέσεις αβέρτα και αν σου έρθει τυχερό να ανελιχθείς θα είσαι συνάμα και φθηνό δυναμικό επειδή είσαι γυναίκα. Θες να εργάζεσαι και να έχεις παιδιά; Γιαγιάδες δεν έχει πια να στα μεγαλώσουν, δουλεύουν κι αυτές, πληρώνεις απ’ εδώ κι απ’ εκεί για να στα προσέχουν, πράμα που γεννά άλλα προβλήματα. Επιπλέον αν δεν έχεις την οικονομική ευχέρεια να έχεις την λεγόμενη “βοήθεια” μες το σπίτι, κάτσε εσύ και βγάλε μου αν σε φτάνουν 24 ώρες της ημέρας για να δουλεύεις, να έχεις οικογένεια και να κρατάς σπίτι και να υπάρχει και εξακολουθείς να έχεις και χρόνο για τον εαυτό σου.
Ποιος ο ρόλος των αντρών σε όλα αυτά; Έγιναν πιο... υποστηρικτικοί και καλά. Κοιτά, όλα συνοψίζονται στην ανόητη ατάκα "Βοηθά με στο σπίτι". Και μ' αυτό εννοούμε πως η δουλειά που έχει να γίνει είναι... γυναικεία και ο άντρας... βοηθά. Κι ο δικός μου έτσι, μη νομίζεις. Οι πλείστοι άντρες που ξέρω είναι έτσι.
Ποια η άποψή σου για το κίνημα #metoo στην Αμερική; Μια χαρά… για να χαριεντίζονται οι Αμερικάνοι. Εκτός από hashtags και μουρμούρα, ας κάνουν οργανωμένα και κάτι πολιτικό, ας διεκδικήσουν πράματα για να αλλάξει η ζωή όχι της κάθε #metoo στο Χόλιγουντ αλλά και των γυναικών των κατώτερων οικονομικών τάξεων. Τελοσπάντων, τις “επαναστάσεις” του διαδικτύου και του Χόλιγουντ τις βρίσκω γελοίες.
Είσαι υπέρ της ποσόστωσης στην πολιτική και στις επιχειρήσεις; Είμαι υπερ της ίσης μεταχείρισης. Δεν είναι θέμα φυλου. Το μυαλό μας δεν έχει φύλο. Έχει ή δεν έχει. Μυαλό.
Εσύ δεν θα βάλεις ευχούλες στο FB σήμερα; Ναι, εύχομαι η κάθε γυναίκα εκεί έξω να αντιληφθεί ότι μπορεί και πρέπει να αποδεσμευτεί από οποιεσδήποτε εξουσίες την ακινητοποιούν. Δεν είναι οι άντρες το πρόβλημα, είναι τα μυαλά που κουβαλούμε. Είδα γυναίκες πιο πατριαρχικές από άντρες στη ζωή μου. Είναι το όλο κοινωνικό σύστημα που είναι στημένο με τέτοιο τρόπο που θέλει τις γυναίκες στην εργασία απ’ την μία αλλά δεν παρέχει τις υποδομές για να μπορούν συνάμα οι γυναίκες αυτές να έχουν και οικογένεια. Θέλει τις γυναίκες να λαμβάνουν αποφάσεις αλλά αν γουστάρει θα τους πιάσει (κυριολεκτικά) ή οικονομικά τον κώλο. Τι με ρωτάς για ευχές; Με τις ευχές δεν αλλάζει ο κόσμος.
Πώς αλλάζει; Μια καλή αρχή θα ήταν να μαθαίνουμε στα παιδιά μας ότι δεν είναι το φύλο, το ύψος, το βάρος, το χρώμα των μαλλιών τους που τα κάνει μετρήσιμα. Αλλά να σεβόμαστε όλο τον κόσμο και να τον αξιολογούμε στην βάση που πρέπει. Δεν είναι να νιώθεις περηφάνεια επειδή είσαι γυναίκα σήμερα επειδή έχει διακόσιους ρόλους κι επειδή τρέχεις διακόσια πράματα. Να νιώθεις καλά όταν με τόσες δυσκολίες και τόσα καθημερινά εμπόδια εξακολουθείς να είσαι καλός άνθρωπος. Και να διεκδικείς αυτά τα εμπόδια να λιγοστεύουν. Όλοι μας, οι άνθρωποι, αυτό θα έπρεπε να κάνουμε.