1. Η Βουλή έσπευσε να ικανοποιήσει αιτήματα των κυνηγών και όχι ρε σεις η προεκλογική περίοδος δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτό

Η κυνηγετική και η προεκλογική περίοδος έχουν κάτι κοινό: Και στις δύο κάποιος εξυπνάκιας προσπαθεί να πιάσει ένα χαζό ζώο. Στην πρώτη τα θηράματα είναι λαγοί, στη δεύτερη ψηφοφόροι. Στην πρώτη η θήρευση επιτυγχάνεται με καραμπίνες, στη δεύτερη με νομοσχέδια τόσο κραυγαλέα ψηφοθηρικά που θα μπορούσαν να φιγουράρουν στο μπροστινό μέρος ποντικοπαγίδας αντί για τυράκι. Θα θυμάστε φαντάζομαι τη μεγαλειώδη συγκέντρωση στο Παραλίμνι όπου πάνω από 3500 άνθρωποι διαδήλωσαν κατά της κατοχής και υπέρ της επανένωσης της πατρίδας μας ζήτησαν να συνεχίζουν ανενόχλητοι το παράνομο κυνήγι των αμπελοπουλιών επειδή πρόκειται για πολιτιστική παράδοση κι όχι γιατί αφήνει 15 εκατομμυριάκια -μαύρα- το χρόνο.

Φαίνεται πάντως πως κατάφεραν να τραβήξουν την προσοχή κυβέρνησης και κομμάτων αφού η Βουλή έσπευσε να ικανοποιήσει μέρος των αιτημάτων τους γρηγορότερα απ’ ότι πέφτει το παντελόνι ενός ξαναμμένου έφηβου που μόλις ανακάλυψε το PornHub. Εντάξει, δεν ικανοποίησαν και ΤΟ αίτημα (δηλαδή να επιτραπεί και το κυνήγι ενοχλητικών ακτιβιστών με δυναμίτη και μπαζούκας για σιγουριά) όμως η νέα πρόταση νόμου που υπερψηφίστηκε με 40 ψήφους υπέρ και μόνο μία κατά (αυτή η ομοψυχία πραγματικά συγκινεί) περιλαμβάνει και την αύξηση του αριθμού των επιτρεπόμενων κυνηγετικών σκύλων από δύο σε τέσσερις γιατί προφανώς υπάρχουν πολλές κενές θέσεις στα καταφύγια αδέσποτων του νησιού και πρέπει με κάποιο τρόπο να καλυφθούν. Και μάλιστα, όπως λέει κι ο πλανητάρχης σε σειρές και ταινίες, effective immediately για να προλάβουμε σου λέει την παρούσα κυνηγετική περίοδο και να μας θυμηθούν όταν έρθει η ώρα να ψηφίσουν.

2. ΔΗΣΥ και Συμμαχία κατέθεσαν πρόταση για ταμείο αποζημίωσης των κουρεμένων(!) και όχι ρε σεις η προεκλογική περίοδος δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτό

Το κούρεμα των καταθέσεων άνω των 100 χιλ. ευρώ συνέβη το 2013 κι ένας με στοιχειώδη νοημοσύνη αναρωτιέται εύλογα α) γιατί συνέβη από τη στιγμή που ο Πρόεδρος Αναστασιάδης δεσμεύτηκε ότι δεν θα επιτρέψει κάτι τέτοιο (οκ, νομίζω πως το ερώτημα απαντήθηκε αυτόματα) και β) άντε έγινε, δεν μπορούσε τέσσερα χρόνια τώρα η κυβέρνηση να βρει έναν τρόπο να αποζημιώσει ή έστω ανακουφίσει τους παθόντες; Και το θυμήθηκαν λίγους μήνες πριν τις εκλογές με ένα αόριστο “ταμείο στήριξης και αλληλεγγύης κουρεμένων καταθετών” που ακούγεται τόσο εφικτό όσο το “εγκαίνια της πλατείας Ελευθερίας τον Ιανουάριο”;

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ κ. Αβέρωφ Νεοφύτου στο εν λόγω ταμείο “θα μπορεί το κράτος να συνεισφέρει μακροπρόθεσμα από τα πλεονάσματα που θα δημιουργηθούν μέσα από την ανάπτυξη και την ορθολογιστική διαχείριση των δημοσίων εσόδων”. Η φράση σας ακούγεται κάπως ασαφής κι αόριστη; Μήπως επειδή.. εχμ.. αυτό ακριβώς είναι; Κάτι που ακούγεται βαρύγδουπο, σημαντικό και εντυπωσιακά φιλολαϊκό τη δεδομένη στιγμή (δηλ. τρεις μήνες πριν τις εκλογές) χωρίς να επιβαρύνει άμεσα κάποιο δημόσιο ή άλλο ταμείο (δηλ. 100% ανέξοδο) και το οποίο μπορεί κάλλιστα να μετατεθεί σε βάθος χρόνου - μέχρι δηλαδή να βγει ξανά ο Αναστασιάδης και μετά ας γίνει το πρόβλημα κάποιου άλλου, ψιλοχεστήκαμε να σας πούμε την αλήθεια; Μέχρι τότε τα απαιτούμενα 9,5 δισ. (αστείο ποσό, σωστά;) θα συγκεντρωθούν από τη συνεισφορά όλων μας, ξεκινώντας από τα ψιλά που υπάρχουν χωμένα στους καναπέδες μας. Που θα πάει, κάποια στιγμή το 2317 μΧ θα μαζευτούν τα χρήματα και θα παραδοθούν στους απογόνους των κουρεμένων μαζί με την πλατεία Ελευθερίας.

3. Ο πρώην οδηγός/bodyguard του Μιχαλολιάκου είναι κι επίσημα υποψήφιος πρόεδρος της κυπριακής Δημοκρατίας

Θα μπορούσε να είναι η πλοκή ταινίας της Κλακ Φιλμ σε σκηνοθεσία Απόστολου Τεγόπουλου και με πρωταγωνιστή τον Νίκο Ξανθόπουλο: Φτωχός πλην τίμιος νέος ξεκινά από χαμηλά δουλεύοντας παράλληλα με τις σπουδές του ως οδηγός/σωματοφύλακας πολιτικού αρχηγού για να φτάσει μια μέρα να εκλεγεί βουλευτής και να διεκδικεί μάλιστα την προεδρία της Δημοκρατίας.

Αυτό που φανταστήκατε:

Και η πραγματικότητα:

Ο πρόεδρος του ΕΛΑΜ Χρίστος Χρίστου ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα κι επίσημα την υποψηφιότητα του για την προεδρία της Δημοκρατίας κι έτσι αποκτήσαμε τον πρώτο στενά συνδεδεμένο με την (link (αυτή είναι η Χρυσή Αυγή σε περίπτωση που κάνετε πως δεν το γνωρίζετε) που διεκδικεί το υψηλότερο αξίωμα του κράτους!

Βέβαια, ο ίδιος υποστηρίζει πως το ΕΛΑΜ δεν έχει καμία σχέση με τη Χρυσή Αυγή, πράγμα τόσο πιστευτό όσο και η αρκούδα σ' αυτή την (αθέλητα) σπαρταριστή σκηνή από το μέγα ξανθοπουλικό έπος “Η Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου”:

https://youtu.be/EttS2SJCJdE

4. Το κράτος νοικιάζει σε ιδιώτη έκταση για €6.660 κι εκείνος το υπενοικιάζει πίσω στο κράτος για €135.000 - because fuck you, that’s why!

Η (απίστευτη) ιστορία που αναφέρει ο Γενικός Ελεγκτής σε έκθεσή του έχει συνοπτικά ως εξής: Οι Φαρμακευτικές Υπηρεσίες νοικιάζουν αποθηκευτικούς χώρους σε τεμάχιο στη βιομηχανική περιοχή Στροβόλου έναντι €135.000 το χρόνο. ΟΚ, θα μου πείτε δεν είναι η πρώτη φορά που το κράτος πετάει χρήματα σε ενοίκια ενώ θα μπορούσε πχ να αξιοποιήσει μέρος της ακίνητης περιουσίας του που κάθεται και μαζεύει σκόνη. Έλα όμως που το γατόνι-ιδιοκτήτης δεν είναι ακριβώς ιδιοκτήτης αλλά το νοικιάζει ο ίδιος πάλι από το κράτος (από το υπουργείο Ενέργειας συγκεκριμένα) αλλά μόλις για €6.660 το χρόνο! Προσέξτε το νούμερο παρακαλώ, τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Φαντάζομαι πως αυτό εννοεί η κυβέρνηση όταν βαυκαλίζεται ότι ευνοεί την επιχειρηματικότητα, την καινοτομία και την εφευρετικότητα. Πώς το είπε ο Φούλης για το ταμείο στήριξης των κουρεμένων (βλ. λίγο πιο πάνω): “Το κράτος να συνεισφέρει μακροπρόθεσμα από τα πλεονάσματα που θα δημιουργηθούν μέσα από την ανάπτυξη και την ορθολογιστική διαχείριση των δημοσίων εσόδων”. Όπως καταλάβατε με τέτοια... ορθολογιστική διαχείριση όχι ταμείο αλλά ούτε ταμειακή μηχανή δεν γεμίζει.

5. Γόνοι επενδυτών γίνονται Κύπριοι κι ας μην μπορούν να ξεχωρίσουν τη Cyprus από το cypress

Σύμφωνα με δημοσίευμα του “Φιλελεύθερου” αλλοδαποί που προέρχονται από τρίτες χώρες απέκτησαν ή μπορούν να αποκτήσουν και στο μέλλον κυπριακή υπηκοότητα, ακόμη και αν δεν ξέρουν πού βρίσκεται η Κύπρος, φτάνει να είναι παιδιά επενδυτών μέχρι τα 28 και φοιτητές, ακόμα κι αν σπουδάζουν στην άλλη άκρη του κόσμου και νομίζουν πως η Κύπρος είναι κυπαρίσσι.

Αν φυσικά επρόκειτο για κάποιον φτωχό πρόσφυγα θα τον περνούσαμε από χίλια κόσκινα, πριν του πούμε να πάρει τον πούλο γιατί θα αλλοιώσει τον πολιτισμό μας - άσε που μπορεί να είναι και ISIS. Όταν όμως οι γονείς σου έχουν ακουμπήσει μερικά εκατομμυριάκια στο κομοδίνο δίπλα από το κρεβάτι της κυβέρνησης, τότε ξυπνάς ένα πρωί με μια έξτρα υπηκοότητα (“Cy-what? Where the fuck is this?”) και σοβαρά pissed off που δεν ξύπνησες με hangover ή χλαμύδια όπως όλοι οι επίσης κακομαθημένοι πλούσιοι φίλοι σου. Αυτό, το υπουργικό συμβούλιο το ονομάζει “κατ’ εξαίρεσιν πολιτογράφηση” αλλά ο περισσότερος κόσμος το γνωρίζει ως “πουλάω ό,τι πολυτιμότερο έχω για τα λεφτά”. Κοινώς...