Γράφει ο Κωνσταντίνος Ψυλλίδης

Μη φτάσει να γίνει κανένα έγκλημα, αμέσως να πεταχτούν οι «πως καταντήσαμε έτσι» και οι «τον καιρό μου εμένα δεν είχαμε τέτοια» .

Πότε ακριβώς ήταν αυτός ο καιρός δηλαδή; Πότε ακριβώς είχαμε αυτή την αγνή, άσπιλη και αμόλυντη εποχή από την οποία εκπέσαμε; Πότε; Πριν 6 χρόνια όταν η φούσκα των ακινήτων βύθισε τον κόσμο στην κρίση; Πριν 10 χρόνια την εποχή του Χρηματιστηρίου και του διορισμού αποκλειστικά με κομματική ταυτότητα; Πριν 20 χρόνια, όταν η ποινή για παιδεραστία ήταν δυόμιση χρόνια φυλακή και τους ομοφυλόφιλους τους έδερναν με λοστούς;

Πότε; Πιο παλιά; Οταν η Λεμεσός ήταν καθημερινά στις ειδήσεις για βομβιστικές ενέργειες και η Κύπρος ήταν πρώτη σε εμπόριο λευκής σαρκός; Πείτε μας ρε φίλε να μάθουμε ποιά είναι η εποχη που αναπολείτε με τόση νοσταλγία.

Πιο παλιά; Οταν το κράτος απαγόρευε να παίρνει ο κόσμος πολιτικό διαζύγιο και ήσουν υποχρεωμένος να πάεις από την Εκκλησία; Οταν μπορούσες να σπάσεις τη γυναίκα σου στο ξύλο και κανένας δε θα σου έλεγε τίποτα; Οταν οι αιμομιξίες στα απομακρυσμένα χωριά ήταν κοινό μυστικό; Πείτε μας.

Μήπως όταν ήταν συνηθισμένο φαινόμενο να δολοφονείσαι για τις πολιτικές σου πεποιθήσεις; Όταν στήνονταν ομαδικές εκτελέσεις και ξεπαστρεύονταν ολόκληρα χωριά αλλά όλοι κάναμε ότι δεν έγινε τίποτα; Όταν είχαμε πόλεμο; Όταν ήταν η Χούντα; Όταν ήταν ο Δεύτερος Παγκόσμιος; Ο Πρώτος ίσως;

Πείτε μας επιτέλους ρε που μας έχετε πρήξει τα ούμπαλα ποιά είναι εκείνη η Χρυσή Εποχή που πλέον τη χάσαμε και που λειτουργεί ως λυδία λίθος για την ηθική μας στάθμη. Να μου λυθεί και η απορία επιτέλους.