Τι νέα από το μέτωπο της εκπαίδευσης; Όλα καλά; Σαν να έπεσε μια βουβαμάρα τελευταία; Σαν να αραίωσαν, σχεδόν εξαφανίστηκαν θα λέγαμε, τα δακρύβρεχτα εμψυχωτικά λογύδρια για το αθώο παρελθόν, το σκληρό παρόν και το αβέβαιο μέλλον της δημόσιας εκπαίδευσης. Αντ’ αυτών έχουμε την παρακάτω ανάρτηση, από τον αντιπρόεδρο της ΟΕΛΜΕΚ of all people!

Ειλικρινά να τον χαίρεστε όλοι και (ειδικά) όλες εσείς που τον εκλέξατε σ’ αυτή τη θέση ως εκπρόσωπο όχι μόνο των εκπαιδευτικών αλλά και του βαθιά ριζωμένου πατριαρχισμού που θέλει τον συνδικαλισμό να είναι αυστηρά ανδρική υπόθεση (σε ένα επάγγελμα που οι γυναίκες είναι οι μισές αν όχι περισσότερες) αλλά και τις γυναίκες διευθύντριες “να μην μπορούν να διοικήσουν ούτε περίπτερο” (sic). Η επίμαχη ανάρτηση βρίσκεται στην προσωπική σελίδα του κ. Νικολαϊδη από την Τρίτη και παρά το γεγονός ότι αρκετές γυναίκες εκπαιδευτικοί διαμαρτυρήθηκαν στα σχόλια, ο ίδιος την υπερασπίζεται λέγοντας πως... αναφέρεται σε συγκεκριμένες διευθύντριες που θεωρεί ο ίδιος άχρηστες (με ποια κριτήρια φυσικά δεν αναφέρει αφού σύμφωνα με την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών το 99,9% είναι άριστοι - μάλλον θα ανήκουν στο υπόλοιπο 0,01%) άσχετα αν το σχόλιο όπως είναι διατυπωμένο αποπνέει σεξισμό και βαρβατίλα από χιλιόμετρα.

Φυσικά και θα μπορούσε να διαγράψει την ανάρτηση με ένα απλό συγγνώμη λάθος και να την επαναδιατυπώσει χωρίς να γίνεται αναφορά σε “διευθύντριες”, αφού το πρόβλημα με ανίκανο άτομο σε διευθυντικό πόστο ΔΕΝ έχει να κάνει με το φύλο στο οποίο ανήκει. Βασικά υπάρχουν πολύ τρόποι που θα μπορούσε να το χειριστεί ένας δημόσιος λειτουργός και εκπαιδευτικός που υποτίθεται πως πρέπει να δίνει το καλό παράδειγμα. Όμως στη χώρα όπου ευδοκιμούν οι Δίπλαροι, ο Σαλαφώρηδες, τα επιδοτούμενα από το κράτος ουροδοχεία σε σχήμα υποταγμένης γυναίκας, οι βουλευτές φωτογράφοι γυναικείων εσωρούχων, ΚΑΝΕΙΣ και ΠΟΤΕ δεν ζητάει συγγνώμη μήπως και ρίξει τα μούτρα του. Η αλαζονεία, το αίσθημα ατιμωρησίας, η έπαρση και η αφ υψηλού αντιμετώπιση των “πληβείων” φαίνεται πως αποτελούν εργοστασιακές ρυθμίσεις εκείνων που κατέχουν θέσεις εξουσίας - από τον απλό δημόσιο υπάλληλο που μπορεί να σου γαμήσει τη μέρα αν δεν γάμησε ο ίδιος το προηγούμενο βράδυ μέχρι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που αποφυλακίζει με την τζίφρα του παιδεραστές και μετά “εγώ εν τζιαι”.

Ο κ. Νικολαϊδης όχι μόνο δεν ζητάει συγγνώμη για μια ανάρτηση με την οποία σε μια οποιαδήποτε χώρα μη-μπανανία θα κατέληγε το πολύ εκπρόσωπος της Tupperware, αλλά καταφεύγει και σε “αστειάκια” που κρύβουν ένα ακόμα πιο ύπουλο (και συνεπώς χειρότερο) σεξισμό:

Νικολαϊδεια λογική: Θεωρούμε θέσφατο την ανδρική υπεροχή και όταν μια γυναίκα τολμήσει να είναι... καλή λέμε ότι “βάζει τα γυαλιά σε πολλούς άνδρες” (οι οποίοι με την ίδια πάντα λογική θα έπρεπε να ντρέπονται που τους έφτασε μια γυναίκα, σωστά;). Κι ας μην ξεχνάμε πως δεν είχε άλλη επιλογή απ' το να είναι καλή, αφού είναι... γυναίκα κάποιου. Μιλάμε έχουν γίνει πραγματικά άλματα από την εποχή της "περιπλανώμενης μήτρας", έτσι;

Να τον χαίρεστε λοιπόν τον... άξιο εκπρόσωπό σας που αν μη τι άλλο κι έστω άθελά του αποκάλυψε ποιο είναι ένα από τα βασικά προβλήματα της δημόσιας εκπαίδευσης (hint: δεν είναι αυτό που αναγράφει στο ανεκδιήγητο ποστ του). Μετά μην απορείτε όταν ο κάθε αρτηριοσκληρωτικός, ακραίος συντηρητικός Υπουργός θέλει να επιβάλλει dress code και να μετράει το μήκος της φούστας των γυναικών εκπαιδευτικών - βρίσκουν και τα κάνουν. Και σοβαρά τώρα, ζητάτε από υγιώς σκεπτόμενους πολίτες να σταθούν δίπλα απ' αυτόν στην επόμενη πορεία σας; Αυτός είναι μέρος της “σύγχρονης, προοδευτικής και απαλλαγμένης από αναχρονιστικές αντιλήψεις” δημόσιας εκπαίδευσης που βαυκαλίζεστε συνεχώς; Μ’ αυτόν μπροστάρη θα διδάξουμε στα παιδιά μας την ισότητα και τον αλληλοσεβασμό μεταξύ των δύο φύλων;

Δεν το νομίζω.